Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1921, Page 45

Eimreiðin - 01.05.1921, Page 45
EIMREIÐIN] GUÐMUNDUR BISKUP GÓÐI 173 en það var hinn kaþólski siður, kaþólska kirkjan. Alstað- ar sem menn þektu til, var þá að þessu starfað og engin hug- sjón var hærri né göfugri í augum manna. En ísland var orðið þar sem víðar aftur úr. Guðs málefni, eins og menn skildu það þá, var hvergi jafn skamt á veg komið og hér, og það gat Guðmundur ekki horft upp á. Réttur heilagrar kirkju var fyrir borð borinn. Guðs kirkja var hornreka fyrir uppvöðslumiklum ribböldum. — En svo var annað. Hann sá ekki aðeins þessa hugsjón kirkjunnar og leitaðist við að koma henni áleiðis. Hann sá engu síður hugsjónina, sem hver einstaklingur átti að leiða í fram- kvæmd með lífi sínu, en það var eftirbreytni Krists, imi- talio Christi, eins og menn skildu hana á miðöldunum. Og þessum hugsjónum fylgdi hann með ósveigjanlegri festu og einurð svo að alt varð að víkja. Hann hirti ekki um það, þótt hann yki á losarabrag Sturlungaaldarinnar og flýtti með því fyrir hruni sjálfstæðisins. Hann leit ekki heldur á það, hvað 1 því fólst, að hefja májskot til erlendra höfð- ingja og gefa þeim svo tækifæri til þess að blanda sér inn í íslands mál. Og hann hirli eigi þótt hann hafnaði náðum þeim og hóglífi er hann gat átt kost á, og varp- aði frá sér völdum biskupsdæmisins til þess að geta líkst Kristi að mildi og örlæti við bágstadda. Petta er ekki nema að sumu leyti vorar hugsjónir. Eftir vorum tíma má kalla hann valdasælinn, óþjóðrækinn, bruðlunarsaman, hjátrúarfullan og guð má vita hvað. En reynum nú heldur um stund að setja oss í spor sam- tíðar hans og líta á hann þaðan. Svo viljum vér láta dæma oss og afsaka, og svo skulum vér og aðra dæma. II. Guðmundur var ættaður vel. Faðir hans og föðurfrænd- ur voru garpar miklir og veraldarmenn sem mest mátti verða. t*eir þjónuðu höfðingjuin í Noregi við ágæt- an orðstír og áttu, að höfðingja sið, börn með mörgum konum. Hann átti því ekki langt að sækja það þótt hann væri karlmenni og einarður vel í mannraunum, en hitt verður síður fundið hvaðan honum kom það, sem ágætir
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.