Eimreiðin - 01.05.1921, Blaðsíða 78

206
SYKURPLONTUR
[EIMREIÐIN
hún lét i ljós álit sitt i alllöngu máli, og endaði með því
að segja að eftir væri að sýna og sanna að sykurrófan
gæti komið i stað sykurreyrs að vissu leyti. Meira mun
ekki hafa gert verið í Frakklandi í það sinn. í Þýskalandi
var reist sykurgerðarhús 1805, sem gat unnið 525 smálestir
sykurrófna. Achard setti þá einnig sykurgerð á stofn.
Nokkuru síðar fór að komast skriður á sykurrófnarækt-
ina. Svo stóð á um þessar mundir að Napoleon hinn
mikli leitaðist við að útiloka England algerlega frá allri
verslun á meginlandi Evrópu. Pess vegna tók að verða
hörgull á ýmsum vörum, sem menn höfðu áður fengið
frá Englandi eða nýlendum þess. Meðal þessara vara var
sykur. Til þess að bæta úr sykureklunni fóru menn að
gefa meiri gaum að sykurrófnaræktinni. Kring um 1810'
og næstu ár þar á eftir fleygir sykurrófnaræktinni áfram
og sykurvinslunni fer mjög mikið fram. Napoleon studdi
sykurrófnaræktina i Frakklandi með ráði og dáð, og fyr-
irskipaði jafnvel hve stórt svæði sykurrófnaakrarnir skyldu
ná yfir þar í landi. Mikið var gert og margt var sagt til
þess að stemma stigu fyrir þessum nýja valdboðna sykur-
iðnaði. Par á meðal má nefna eitt dæmi, skrípamynd af
Napoleon og syni hans Rómverjakonunginum. Barnið er
með sykurrófu í munni sér og sýgur hana. Neðan undir
myndinni stóð: »Sjúgðu, sjúgðu veslingur, faðir þinn segir
að það sé sykur«. Regar veldi Napoleons leið undir lok,
dróg mjög mikið úr sykurrófnaræktinni í Frakklandi og
Þýskalandi. Þó hélst hún við. Aðalástæðan til þess að
henni fór hnignandi var auðvitað, að sykurmagn rófnanna
var lítið (5—7%). Ýmsar tilraunir voru gerðar til þess að
auka sykurmagnið. Brautryðjandinn á þessu sviði var
hinn frægi franski garðyrkjumaður Louis de Vilmorin.
Hann rannsakaði sykurmagn rófnanna meðan þær uxu í
akrinum. Hann nam smáslykki úr rófunum og rannsak-
aði sykurmagn hverrar einnar. Síðan tók hann til útsæðis
fræ af sykurmestu rófunum. Þannig tókst honum að fram-
leiða rófur með helmingi meira sykri (10 — 14°/o) með því
að beita úrvalsaðferðinni, eða með öðrum orðum, með
því að taka ávalt til útsæðis fræ af sykurríkustu tegund-