Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1921, Side 109

Eimreiðin - 01.05.1921, Side 109
EIMREIÐIN] RÓMANTÍK 237 Fichte reyndi allan sinn óvenjulega viljakraft og hugar- orku á því, að fylla upp í glufuna í gagnrýni Kants og ráða gátu hins þögula og óaðgengilega Ding an sich. Árang- ur baráttunnar var Wissenschaftslehre Fichtes; þar er óvætt- urinn ráðinn af dögum, — das Ding an sich er ekki leng- ur til; það er aðeins einn hlutur til, og það er sjálfið; alt annað — það sem við köllum veruleikann, heiminn — á rót sína að rekja til sjálfsins. — Eðli sjálfsins er að þroskast við viljaraunir, að starfa, — sjálfið verður þvi að skapa ósjálf, sem hefir aðeins tilvist sem hindrun eða hamla á birtingu sjálfsins; heimurinn er skapaður af sjálfinu og á enga tilvist utan sjálfsins. — Fetta má samt sem áður ekki skilja þannig, að hvert einstakt sjálf skapi sinn heim vitandi vits og eftir geðþótta; — nei, heimurinn á tilvist sína að þakka óendanlegu sjálfi, sem nær yfir alt, og líf þess í okkur lætur okkur ósjálfrátt og óhjákvæmilega búa til hugmyndina um heim fyrir utan okkur. þetta óendan- lega sjálf er guð Fichtes. Petta er i fáum orðum efnið í einingarkenningu (identi- tetslære) Fichtes; samkvæmt henni er þá enginn munur á hugsun og veruleika, — veruleikinn er ekki annað en hugs- unarstarf. Með kenningu Fichtes var fullnægt hinni rómantísku kröfu um að koma allri þekkingu fyrir í einni setningu; en einingin náðist með því, að ganga svo mjög á heil- brigða skynsemi, að jafnvel fylgismönnum rómantísku stefnunnar þótti nóg um; þessi veruleiki, sem var ekki annað en hugsunarstarfsemi, sköpuð af sjálfinu sem sið- ferðilegt þroskameðal, var of hugrænn og loftkendur. Schelling fann til þessa og skapaði fyrir þá sök náltúru- heimspeki sína. Schelling er sammála Fichte um einingar- kenninguna; það er aðeins einn veruleiki til: hugsun og náttúra, hugsjónaheimurinn og reynsluheimurinn er eitt og hið sama. En þar sem Fichte byggir hið raunverulega upp af hinu hugsjónarlega, náttúruna upp af hugsuninni, fer Schelling öfuga leið í náttúruspekinni; í augun hans verður náttúran eintómar hugmyndir, reynslusviðið verður hugsjónasvið, heimurinn verður hugsun. Náttúran hefir
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.