Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1921, Side 115

Eimreiðin - 01.05.1921, Side 115
EIMREIÐIN] FRESKÓ 243 fölsuð (og það heldur hún ef til vill), þá mundi hún samt hljóta að hata þann mann, sem gæti fengið af sér, að beita þeim gegn henni. Alt þetta veldur mér megnustu áhyggju, og gerir mig ráðalausan. Eg elska hana, elska hana svo innilega, að mér mundi þykja það engisvirði þó að alt England viður- kendi að eg væri Charterys lávarður, ef eg ætti að missa fyrir það bros hennar til mín. Nú er því þá svo farið, að þó að sæmd mín hafi aukist og nafn mitt losnað við flekk og sjálfsþótti minn sé réttmætur, þá er eg þó ógæfu- samari maður en eg var áður en eg opnaði þetta hólf. Eg er kominn í völundarhús og finn ekki leiðina út. Ef eg sýni henni þessi skjöl, hlýtur hún að líta á mig sem svikara. Þá vil eg heldur vera Leonis Renzó áfram, Renzó, sem hún ber virðingu fyrir og — líklega — elskar. Ráð- leggið mér eitthvað, kæri vinur og faðir!« Síra Eccelino Ferraris, Florinella, til Leonis Renzó, Milton Ernest: »Eg þori ekki að ráðleggja þér neitt í máli, sem varðar þig svo miklu. Öll framtíð þín veltur á því, hvað þú ræður af. Eg sé vel þá örðugleika, sem eru fram undan þér. þú ant frændkonu þinni heitar en aðalstign og auð- æfum. Og eg segi ekki, að það sé rangt. Þú getur ekki hreyft hönd né fót í þá átt að ná rétti þínum, af óttanum við að missa hana. Eg fylgi þér í öllu þessu. Jafnvel þótt hún yrði alls ekki fjandmaður þinn á þessu öllu, þá er það víst, að þessi drambláta kona mundi aldrei geta játað þér ást sína úr þvi að svo væri komið. Hún mundi aldrei hætta sér undir þá dóma, sem dynja mundu á henni, ef hún gerði það, og hún gæti líka ótt- ast, að þú sjálfur litir á það þeim augum, að hún væri með því, að krækja aftur í það, sem hún hefði mist. En svo kemur hin hlið þessa máls. Er frændkona þin mak- leg þessarar fádæma fórnar, sem þú yrðir að inna af hendi? þú manst hvernig þér leitst á hana fyrst þegar þú sást hana. Þér fanst hún hrokafull, kenjótt og hégómleg, nákvæm eftirmynd félagsskaparins, sem hún var alin upp í. Ert þú nú viss, nema þessi fyrri dómur þinn um hana
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.