Eimreiðin - 01.05.1921, Qupperneq 126

254
RITSJÁ
[EIMREIÐIN
sundrungarstefnan, dysexelixis, streitist á móti. Pví áhrifin eru
svo næm, aö ekki verður lifað i vondri veröld án pess að verða
fyrir áhrifunum, og pau draga úr, lama framsóknina. Parf að
minsta kosti hóp, er saman starfar, og magni par hver annan,
og hefir petta lyft öllum leiðtogum, að peir hafa átt fjölda dá-
enda. En páð er hægt að magna leiðtogann bæði til góðs og ills
með aðdáun, og má pá glögt sjá hvert stefnir par, sem skálk-
arnir eru mest heiðraðir, en hinir góðu smáðir. Við pað eykst
alt ilt, en hið góða kafnar í fyrirlitningu.
Sambandi við verur úti í geimnum náum vér helst í svefni
eða trance, sem er sama eðlis. Fer pá önnur vera í mann, svo
að maður pykist sjá pað, sem hún sér og komast í pað, sem
hún kemst í, líkt og á sér stað í dáleiðslu. Á pann hátt geta
menn og hafa kynst ástandi á öðrum hnöttum, pótt peir hafi
ekki vifað að svo var, en kallað pað himnaríki eða Helvíti eða
öðrum nöfnum, og íbúa par anda eða engla. Hafa hugmyndir
manna par ruglað. En nú á að vera auðvelt að sjá og skynja
rétt, pegar isinn hefir verið brotinn og oss verið sagt, hvað pað
er, sem fram fer, alveg eins og sannanirnar hrúguðust upp óðar,
er einum hafði dottið í hug að jörðin væri hnöttur.
Pað er ekki kyn, pótt peim manni, sem sjálfur er sannfærður
um, að hann hafi með vissu fundið slíkan sannleik, sé mikið
niðri fyrir. Hér er ekkert minna í húfi en velferð alls mann-
kynsins á jörðu hér, og hefir margur æðrast yfir minna. Pað er
ekkert undarlegt pótt höf. víki stundum að sjálfum sér og pessu
málefni sínu, og fávísi peirra, er ekki vilja skilja, en kalla pað
bull, sem í raun og veru er pað skynsamlegasta, sem sagt hefir
verið síðan menn fóru að tala.
Lesi menn nú Nýal sjálfan, pví petta er fátæklegur útdráttur.
Eu menn verða að lesa með pví hugarfari, sem ráða á í diexe-
lixis, með samhygð og skilningi. Ekki spillir pað, að á bókinni
er eitthvert lotudrýgsta og próttmesta islenskt mál, sem nú er
ritað, og framsetning öll ljós og föst, nema í augum peirra, sem
ekki pola mönnum að snúa sér við á prenti.
En óhætt er að segja hinum mikilsvirta höfundi, að peir eru
miklu íleiri, sem lesa pað sem liann ritar, og lesa með skilningi
og hug á efninu, heldur en hann grunar. Hann mundi ekki skrifa
svona eibs og hann gerir ef hann mætti andúð einni. Og peir
eru margir, sem bíða eftir 3. hefti Nýals með pó nokkurri eftir-
vænting. M. J.
Stefán Pétursson: BYLTINGIN í RÚSSLANDI. Útg. nokkrir
menn i Rvík. — 1921.
A pvi er enginn vafi, að stjórnarbyltingin í Rússlandi verður
eitt- af stóru viðfangsefnum sögunnar, líkt og franska stjórnar-