Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1920, Qupperneq 40

40
íJorv. Thoroddsen
með þeim og Ísraelítum og Móabsmenn reyndu á
dómaratímunum hvað eftir annað að brjótast til landa
fyrir vestan Jórdan og vildu reka Gyðinga þaðan. Edó-
mítar bjuggu fyrir sunnan Móab alt suður að Akabaflóa
og höíðu einnig konung yfir sjer, þeir gerðu tilraun til
að komast inn í Palestínu að sunnan. Ammonítar
bjuggu fyrir austan og norðaustan Móabíta, þeir gerðu
einnig mörg herhlaup á lönd Gyðinga, einkum á Gilead,
sem næst þeim var. Amalekítar var ræningjaþjóð sem
bjó suður af Palestínu, norður af Sinai-skaga, þeir herj-
uðu oft á Gyðinga og gerðu þeim þungar búsiíjar og
einnig Midianítar, arabisk hjarðmanna- og ránsþjóð,
sem var á flakki á eyðimörkunum þar austur af. Hötðu
Gyðingar aldrei frið fyrir árásum þessara nábúa þangað
til Davíð friðaði landið, og rak alla óspektarflokka burt
með harðri hendi. Á Davíðs dögum og síðar áttu Gyð-
ingar líka í ófriði við Aramea eða Sýrlendinga, sem
einnig voru af Semítakyni, en nokkuð tjarskyldari og
töluðu annað mál; þeir höfðu þá stofnað ýms smáríki
á Sýrlandi og þar austur af, og áttu Gyðingar í ýmsum
brösum við sum af ríkjum þessum, en voldugast þeirra
var ríkið í Damaskus og verst viðureignar. Engin þess-
ara smáþjóða var þó jafnhættuleg fyrir landnám og
sjálfstæði Gyðinga í Palestínu eins og Filistear. Sú þjóð
var óskyld Gyðingum, hraust þjóð og umsvifamikil, herj-
uðu þeir á landið að vestan og hötðu þar unnið undir
sig strandlengjuna, og lá við sjálft að þeir hrektu Gyð-
inga burt úr vesturhluta landsins.
Um fornsögu Filistea og þjóðerni hefur verið
töluverður ágreiningur meðal fræðimanna og margt þar
að lútandi er enn hulið og óvíst. Pegar Filistear koma
til sögunnar nálægt i ioo árum f. Kr., búa þeir á strand-
lengjunni fyrir botni Miðjarðarhafs fyrir sunnan Fönikíu,
suður að takmörkum Egyptalands; þegar veldi þeirra