Aldamót - 01.01.1901, Page 11

11
var upp taliS, og lang-flest fólk í útlöndum þó ekki
þetta, vissi bókstaflega ekki neitt. AS miklu leyti er
þetta svo enn, þrátt fyrir stórum auknar samgöngur
milli íslands annars vegar og Danmerkur, Norvegs og
Bretlands hins vegar. það, sem langhelzt hefir stutt
aS aukinni þekking annarra þjóSa á íslandi og Islend-
ingum, er landnámiö íslenzka í þessari heimsálfu.
þaS hefir orSiS til þess aS auglýsa tilveru föSurlands
vors og þjóSar talsvert, og þó eins og eSlilegt er ná-
lega eingöngu meSal annarra þjóSa fólks hér vestra.
En jafnvel hér er þessi sérstaka þekking enn þáfremur
smávaxin hjá öllum þorra alþýSu; og þótt von sé um,
aS hún fari vaxandi eftir því sem íslenzku bygSirnar
hér færast út og magnast í öllum skilningi, þá verSur
hún þó víst aldrei verulega mikil.
Oft hefi eg eftir því tekiS, aS landar mínir, líka
þeir, sem vel eru viti bornir og vel mentaSir, furSa sig
mjög á því, hve lítiS annarra þjóSa fólk þekkir til ís-
lands. þeir hneykslast á þeirri vanþekking og þeim
finst hún beri vott uin ákaflega mikla og nærri því ó-
fyrirgefanlega heimsku. En þetta er þó ekkert undar-
legt og ekki neitt til aS hneyslast á, þegar vel er aS
gætt. því þó aS ísland sé býsna stórt aS víSáttunni
til og náttúra þess aS mörgu merkileg, og þótt þaS
frá fornöld sinni eigi bókmentir, sem hafa allsherjar
þýSing í mannkynssögunni, þá er þó íslenzka þjóSin
svo undur fámenn og smávaxin og hennar gætir nú
alls ekki aS neinu í gangi heimsatburSanna og hefir
ekki gætt um margar næstliSnar aldir. Svo þaS er
ekki nema eSlilegt, aS ísland hverfi nálega meS öllu
á bak viS menningarlönd hinna stærri þjóSa.
Hve afsakanlegt þaS er, aS annarra þjóSa fólk