Aldamót - 01.01.1901, Page 14
14
Fööurleifö Sigmundar tók prándur undir sig og hélt
lengi ríki miklu þar í eyjunum. í Norvegi óx Sig-
mundur upp og lenti í ýms æfintýri, gjörðist hirðmaður
Hákonar Hlaðajarls, fór í víking og vann mörg frægð-
arverk. I Færeyjar kemur hann síðar öllum óvart,
og nær eignum sínum úr höndum þrándar. þrándur
gengur að sáttaboðum þeim öllum, er Sigmundur set-
ur, en svíkur sáttina jafn-skjótt og færi gefst. I skjóli
Hákonar jarls nær Sigmundur ríki í eyjunum. Eftir
að Ólafur Tryggvason er orðinn konungur í Norvegi
kveður hann Sigmund á fund sinn, boðar honum
kristna trú, og Sigmundur kristnast. Er auðsætt, að
hinn nýi siður hefir verið honum hjartanlegt alvöru-
mál. Konungur fær honum það hlutverk að kristna
Færeyjar. Sigmundur færðist fyrst undan, hafandi
vafalaust hugboð um það, að enginn er spámaður í
sínu föðurlandi, en lét þó tilleiðast. Konungur skipar
hann valdsmann yfir eyjarnar allar og fær honum
kennimenn til aðskíra fólkið og kenna því kristin fræði.
Sigmundur kveður Færeyinga til þings í Straumsey—
vafalaust í þórshöfn, því þar var þingstaður eyjabúa—
og flytur þar erindi guðs og konungsins. Hefði víst
málið tafarlaust haft framgang, ef þrándur hefði ekki
æst bændur upp gegn Sigmundi og boðskap hans.
Honum er hótað öllu illu, ef hann ekki hætti. Og
með því flokkur þrándar var fjölmennur og harðsnú-
inn, sá hann þann kost einn fyrir sig að láta undan f
bráð, hverfur heim til bús síns í Skúfey og heldur kyrru
fyrir um hríð. En næsta vor eitt sinn, þá er straumar
voru sem mestir og mönnum þótti ófært á sjó og milli
eyjanna, leggur Sigmundur á stað heiman frá sér við
þrjátigi manna á tveim skipum og heldur til Austur-