Aldamót - 01.01.1901, Side 48

48
menna lexíuvali frá lútersku sjónarmiöi, er einskis
viröi. þaö hefir verið sagt, að þar væri gengiö fram
hjá þeim stöðum í ritningunni, sem mestur trúar-
ágreiningur hefir verið um í kristninni. þetta er ekki
satt. Gætið að, hvort þar er t. a. m. sneitt hjá þeim
guðspjallaköflum, er skýra frá innsetning sakrament-
anna, skírnarinnar og kvöldmáltíðarinnar, þar sem
þau orð koma fyrir, er hvað mest hefir verið deilt um
í kirkjunni. það hefir verið sagt, að þar væri of mik-
ið af lexíum úr gamla testamentinu í samanburði við
lexíurnar úr nýja testamentinu. En sé þetta satt, þá
hefir að minsta kosti ekki verið bætt úr því með lexíu-
vali General Council-manna, —öllu heldur hið gagn-
stæða. Enn fremur hefir verið sagt, aö þar væri alls-
endis ekkert tillit tekið til kirkjuárstíðanna. Upphaf-
lega mun það hafa verið satt. En því er ekki svo
varið nú. Eg gjöri nú ekki mikið úr kirkjuárinu í því
sambandi. En sleppum því. A hitt er vert að benda,
að í hinu almenna lexíuvali hafa sunnudagsskólunum
fyrir síðastliðna langaföstutíö verið útvaldir kaflar úr
guðspjöllunum um Jesúm á krossferlinum, og fyrir
sunnudaga páskatíðarinnar kaflar úr sömu ritum um
opinberanir Jesú eftir upprisuna. þar sein lexíur
General Council-manna á sömu tíð aftur á móti hafa
allar verið úr spádómsbók Esajasar, valdar þar til og
frá. aftur á bak enn þá oftar en áfram,—alt sundur
slitið og sumt án alls sjáanlegs tillits til þeirra kirkju-
legu árstíða. Fleira, sem almennu lexíunum hefir
verið fundið til foráttu af lúterskum mönnum, hirði eg
ekki að nefna, því það er jafn-léttvægt og þetta, sem
nú var á bent. Allur sá mótblástur stafar af þröng-
sýni eöa einhverri óskiljanlegri sérkreddu-tilhneiging,