Aldamót - 01.01.1901, Blaðsíða 98
98
garSsbaráttu sína í Getsemane. Aldrei hefir fram
komiö annað eins traust hjá nokkurri fornaldarþjóö,
önnur eins óbifanleg sannfæring trúarinnar um, aö
hann, er í himninum býr, fái einn bætt úr öllu böli og
frelsaö og friöað aö fullu og öllu. Meðan þau eru að
biðja, þessi gömlu sálmaskáld Israelsmanna, er líkast
því, að tjöldum himinsins sé lyft frá augum þeirra og
þau fái að sjá dýrðina drottins og skilja hin huldustu
leyndarráð hans. Sama myndin birtist þeim þá eins
og spámönnunum af honum, hinum einstaka, er birt-
ast á þjóð sinni í nálægri eða fjarlægri framtíð og leiða
á mannkynið alt að hinum hægt rennandi vötnum.
En svo blandast saman við þenna mikilfenglega
skáldskap ekki ósjaldan ógöfugir drættir, eitthvað af
heift, kærleiksleysi og hefndargirni hins óendurfædda
hugarfars, er sýnir oss ljóslega, að þessi dýrðlegu trú-
arljóð eru ekki fallin af himnum ofan, heldur til orðin
hér í syndugum mannheimum. Hér má því ekki binda
sig við bókstafinn og eigna hann guði. Vér megum
vera þess fullvissir, að frelsarinn hefir einmitt haft
bölbænirnar í Davíðs sálmum í huga, þegar hann
lagði svo ríkt á við lærisveina sína, að biðja fyrir óvin-
um sínum. Samt sem áður verður heimurinn aldrei
svo gamall, að kristnir menn finni ekki þann guð, er
þeir trúa á og tilbiðja, í þessari sálmabók Israels-
manna.
Berum saman þenna sálmaskáldskap gamla testa-
mentisins við hið bezta, sem til er hjá öðrum heið-
ingja þjóðum. Hinar frægu Vedabækur Brahama-
trúarmanna hafa geysi-mikið sálmasafn inni að halda.
Þessir sálmar hafa verið hafðir um hönd við guðsþjón-
ustur þeirra frá alda öðli. Margt er í þeim mjög