Aldamót - 01.01.1901, Qupperneq 107

. i°7
in trú byggist öll á slíkum sögulegum opinberunarat-
buröum. Kristindómurinn er allur söguleg opinber-
un. Trú vor stendur á föstum sögulegum grundvelli.
Hún er enginn skáldskapur, engin æfintýri, engin
heimspeki, engin mannleg hugmyndasmíöi. I því fel-
ast hinir stórkostlegu yfirburöir hennar yfir öll önnur
trúarbrögð.
Trúarbrögð, sem ekki eru bygð á tryggum sögu-
legum grundvelli, deyja út, visna upp. Og þjóðirnar,
sem byggja hið andlega líf sitt á þeim, deyja út, visna
upp ineð þeim.
Á hverju vitum vér það, að trúarbrögð vor hvíla
á öruggum sögulegum grundvelli? Vér fáum að vita
það á sama hátt og vér sannfærumst um hvern sem
helzt annan sögulegan viðburð. Vér fáum að vita um
alla viðburði sögunnar í þeim sögulegu leyfum, sem
vér eigum frá þeim tímum. Einkum eru bókmentirn-
ar beztu heimildirnar fyrir sannindum sögulegra við-
burða. Bæði sýna þær oss viðburðina sjálfa og sýna
oss þann sögulega umheim, er þær gjörðust í. Við-
burðirnir verða söguleg eign vor einungis fyrir þau
skjöl og skilríki, rúnir og bækur, sem þá voru skráðar.
Eiga kristnir menn slík heimildarrit fyrir trú sinni?
Vér eigum þau í ritsafni því, er vér köllum nýja
testamentið. Hvernig er nýja testamentið til orðið?
Jesús Kristur kom fram á meðal mannanna. I
honum bjó fylling andans. Hann safnaði dálitlum
flokki lærisveina kring um sig. Hann leiddi þá dag-
lega inn í þann andans heim, er hann dvaldi sjálfur í,
— sýndi þeim inn í hjarta sitt og hugskot, — hvílíkur
hann var og hvílíkir hann vildi, að þeir yrðu — dróg