Aldamót - 01.01.1901, Page 115
býr í hjörtum þeirra. Hann lætur fram koma nýtt
andlegt líf hjá þeim. Það kveikir aftur nýtt andans
líf út frá sér. Samkvæmt algildu andans lögmáli sér
hann svo um, að viðburðirnir og það andans líf, er út
af þeim hefir risið, festist rétt og áreiðanlega í ákveðn-
um bókmentum og verði á þann hátt varanleg eign
mannkynsins. Hann sér um, að þessar bókmentir
verði greindar frá öllum öðrum bókmentum og myndi
eina heild út af fyrir sig, til uppfræðslu og leiðbeining-
ar fyrir söfnuð guðs á jörðunni um allar komandi tíðir.
Að hið helga ritsafn biblíunnar hafi á þenna hátt
verið rétt og áreiðanlega ákveðið samkvæmt vilja og
tilgangi drottins, stjórn hans og handleiðslu, í full-
komnu samræmi við alla opinberun hans — það er
síðasti liðurinn í opinberunartrú kristindómsins og um
leið síðasti hlekkurinn í kenningunni um guðlegan inn-
blástur.
XI.
í hverju liggur nú munurinn á skilningi gömlu og
nýju guðfræðinnar á heilagri ritning? I hverju er all-
ur sá ágreiningur fólginn, sem á sér stað?
Hann er fólginn í því mest af öllu, að gamla guð-
fræðin byrjar með að segja, um leið og hún opnar
ritninguna og fer að rannsaka hana: Hér er guðs orð
talað af himnum til mannanna og hér hlýtur hvert orð
að vera eilífur sannleikur. Svo les hún alla ritninguna
í því Ijósi, og hún verður að trúfræðislegu kenninga-
kerfi í huga hennar. Hún skoðar þar alt í raun og
veru frá sjónarmiði trúfræðinnar. Þegar um rannsókn
einstakra trúfræðislegra atriða er að ræða, hefir það
ósjaldan komið fyrir, að hún hefir fyrir frarn einhvern