Aldamót - 01.01.1901, Qupperneq 118

í huga: Ekkert yfirnáttúrlegt getur átt sér staS. Ekk-
ert kraftaverk mögulegt. Enginn sannur guS ogsann-
ur maSur. Engin upprisa frá dauSum. Ekkert eilíft
líf!—Alt þetta liggur fyrir utan söguna. Hin sögu-
lega rannsókn hefir ekkert meS þetta aS gjöra. Þetta
eru alt saman trúaratriSi. Til dæmis upprisa Jesú frá
dauSum. ÞaS eralgjörlega röng og óvísindaleg aS-
ferS, er byrjar aS rannsaka heimildirnar viSvíkjandi
því atriSi meS því aS neita, aS nokkuS þess háttar hafi
getaS átt sér staS. Heldur verSur aS taka þessar
heimildir fyrir og rannsaka þær eins og hverjar aSrar
sögulegar heimildir. Og ef þær eru eins fullnægjandi
og veita eins góSa trygging og þau rök, er aSrir sögu-
legir viSburSir, sem menn álíta fullsannaSa, eiga viS
aS stySjast, verSur aS kannast viS þaS.
En þó þaS hafi þráfaldlega komiS fyrir á liSnum
tímum og eigi eftir aS koma fyrir, aS vísindin gjöri sig
sek í þessari uppivöSslu gagnvart trúarbrögSunum,
höfum vér eiginlega enga ástæSu til aS óttast þaS.
Vér verSum aS sýna jafn-mlkla varasemi og stillingu í
báSar áttir. Vér megum sízt af öllu vera þeir vind-
hanar, aS hlaupa þegar í staS á eftir öllu, sem kallar
sig vísindi. ÞaS situr illa á kristnum mönnum, einkum
þegar um sjálf óSul trúarinnar er aS ræSa. En á hinn
bóginn getur þaS veriS jafn-slæmur galli, aS vera svo
rígbundinn viS hiS gamla, aS rnaSur felli fordæmingar-
úrskurS yfir hverri nýrri hugsun, er fram kemur, ef hún
aS einhverju levti brýtur bág viS hiS gamla. Vísindin
leiSrétta sig sjálf. ÞaS liggur í eöli þeirra. Umdæmi
trúarinnar liggur aftur á svæSi hinnar siSferSislegu
meövitundar — samvizkunnar. Þar kernst greining
►rinna þreifandi skilningarvita ekki aS. Um trúaratriS*