Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1959, Qupperneq 11

11
stöðu, að kvígukálfarnir eru teknir nýfæddir á stöðvarnar og
aldir þar upp. í Danmörku eru kvígurnar leigðar af bænd-
um, sem eiga þær, og eigi teknar á stöðvarnar fyrr en þær
eru komnar að burði. Sú leið var ekki fær hér, því þá hefði
verið ógerlegt að fá nógu margar kvígur á svipuðum aldri
undan nautunum og með áþekkum burðartíma. Af þessu
leiðir, að kvígurnar hér eru með öllu óvaldar hvað mæð-
urnar áhrærir, en fá hins vegar sama uppeldi, sem er mjög
rnikils virði, en auðvitað gerir þetta rannsóknirnar kostn-
aðarsamari og umsvifameiri. Kostur er það við þessa tilhög-
un, að búfjárræktarstöðín á kvígurnar og þarf því ekki að
standa öðrum skil á þeim.
Tilhögun þessi ber það með sér, að sjálf aíkvæmarann-
sóknin þarf allmikinn undirbúning. Haustið 1954 voru
fyrstu nautin, er rannsaka skyldi á þennan hátt, valin og
tekin í notkun á sæðingarstöð S. N. E. og notuð þá í 2—3
mánuði svo mikið, að öruggt mátti telja, að næsta haust
mundi fást undan hvoru þeirra allt að 20 kvígukálfar, born-
ir á tímabilinu 10. ágúst til októberloka. Jafnótt og þessir
kálfar fæddust haustið 1955, var þeim safnað að Grísabóli og
aldir þar upp. Á öðrum vetri voru þeir fóstraðir á Rangár-
völlum og fengu kvígurnar kálf á fyrstu mánuðum ársins
1957. Þegar þessar kvígur svo báru fyrri hluta vetrar
1957/58, hófst hin eiginlega rannsókn, en þá höfðu þegar
verið valin átta naut til afkvæmarannsókna, og voru komnir
þrír árgangar afkvæma á búfjárræktarstöðina. Verður nú
upphaf og ferill fyrsta árgangsins rakið nánar.
Upphaf og uppeldi fyrstu afkvœmahópanna.
Tvö fyrstu nautin sem valin voru til rannsóknar á búfjár-
ræktarstöðinni voru Völlur og Ægir, og er þeim lýst þannig
í Búnaðarritinu 1957, bls. 251:
N 59 Völlur, f. 10. marz 1953 hjá Baldri St-Völlum, Bárð-
dælahr. Eig.: S. N. E. F. Gráni N 17. M. Grána 11. Mf.