Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1959, Side 56

58
ist kraftaverk, hvernig óræktarmóum hefði svo til á svip-
stundu verið breytt í gróðursæl tún. A þessum stöðum léti
enginn bóndi sér lengur detta í hug að nota hina gömlu
þaksléttuaðferð, því hún væri svo seinvirk og dýr og ætti
ekki lengur við. Nú væru móarnir plægðir og herfaðir og
grasfræi sáð í flögin. Og væri sáð snemma að vorinu, væri
að haustinu hægt að fá eins góða eða betri eftirtekju en af
túni í meðalrækt. Að vísu liefðu bændur í nokkrum sveit-
um átt þess kost, að fá stórar landsspildur unnar með afar-
stórvirkum vélum, er nefndar væru þúfnabanar. En þó við
ættum þess ekki kost, mætti þó vinna stórvirki með hestum
og hentugum jarðyrkjuverkfærum, en til þess, að um fram-
kvæmd væri að ræða, sem um munaði, yrði að hafa menn
með nógu marga hesta, sem ynnu að plægingu, herfun og
sáningu allan þann tíma að sumrinu, sem jörð væri þýð.
Yrði fyrst að leggja áherzlu á að stækka túnin, og fyrst þar
á eftir að taka gömlu túnin og gera þeim sömu skil, plægja
þau með grasrót, herfa, jafna og sá svo grasfræi í þau. Kvaðst
hann vera því eindregið fylgjandi, að gerð yrði tilraun til
þess að fá bændur í þessari sýslu til þess að sýna samtaka-
vilja og félagsþroska sinn, með því að gangast fyrir stofnun
félagsskapar, er vildi helga krafta sína búnaðarumbótum
og þá sérstaklega jarðrækt.
Allir fundarmenn létn það álit sitt í ljósi, að tillaga um
stofnun Búnaðarsambands fyrir sýsluna væri orð í tíma tal-
að og kvöttu eindregið til að undinn yrði bráður bugur að
því að koma þeirri hugmynd í framkvæmd. En jafnframt
lét Jón Sigfússon, bóndi á Ærlæk, það álit sitt í Ijósi, að
búast mætti við, að Ræktunarfélag Norðurlands yrði and-
vígt málinu og teldi þessa sambandsstofnun eins konar van-
traustsyfirlýsingu og myndi því rétt að skrifa því um mál-
ið til þess ^ð komast hjá árekstri síðar. Endaði svo fundur-
inn með því, að Benedikt Kristjánssyni var falið að semja
uppkast að lögum fyrir hið væntanlega samband og jafn-
framt að skrifa Ræktunarfélagi Norðurlands um málið og