Morgunblaðið - 05.05.2001, Qupperneq 63

BRÉF TIL BLAÐSINS
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 5. MAÍ 2001 63
Glæsileg
vélhjólasýning
um helgina
594 6000
Laugardagur 10-17
Sunnudagur 13-17
Láttu
drauminn
rætast
Nýtt
símanúmer:
S k ú t u v o g u r 1 2 a
ÞJÓÐINNI fjölgar og skapa þarf
störf. Þróunin er samt þannig að í
mörgum atvinnugreinum verður að
flytja inn útlendinga til þess að vinna
störfin sem verið er að skapa innan-
lands að því er sagt er fyrir Íslend-
inga. Menn flýja sveitir landsins og
frá sk. afskekktari byggðum til þétt-
býlis. Fákeppnin stjórnar síðan
strjálbýlinu úr þéttbýlinu.
Nýverið voru gefin út leyfi til lax-
eldis í sjókvíum og er talið að þar
skapist mörg störf og útflutnings-
tekjur aukast.
Það má vel vera að svo sé en þess
ber að gæta þegar leyfi eru gefin út til
reksturs í viðkvæmri náttúru að
tryggilega sé gengið frá því að þeir
sem eiga að reka viðkomandi fyrir-
tæki hafi skilning á og virði það um-
hverfi sem þeim hefur verið gefið
formlegt leyfi til þess að starfa í. Í
raun hefur enginn einn leyfi til þess
t.d. að gefa út leyfi fyrir sjókvíareldi
t.d. inni á einhverjum undurfallegum
firði. Slíkt umhverfi er sameign allra
Íslendinga núlifandi og enn ófæddra
og ættu menn vandlega að hugsa um
hvort áhugi sé fyrir því að sjón- og
umhverfismengandi iðnaður sé þar
sem væri betra að varðveita fegurð
landsins eins og hún er og hafa sjón-
mengun og aðra umhverfismengun
sem minnsta.
Síðustu laxeldisævintýrin hafa skil-
ið eftir sig herfilega slóð um nánast
allt land og virðast fáir vera ábyrgir
fyrir að þrífa upp eftir sig. Það er bara
framkvæmt, mokað og grafið, leiðslur
lagðar þvers og kruss og svo fer allt á
hausinn ef menn fá ekki endalausar
„fyrirgreiðslur“. Ég ferðast mjög víða
um landið í mínu starfi og mér blöskr-
ar og sárnar hvernig skilið hefur verið
við þegar mörg svokallaðra atvinnu-
skapandi verkefna hafa farið á haus-
inn. Víða við aðsetur fyrrverandi til-
vonandi milljónadraumafyrirtækja
liggja plaströr og alls kyns dót árum
og áratugum saman án þess að nokk-
ur hreyfi litla fingur til þess að fjar-
lægja það.
Því fleiri ferðamenn sem koma til
landsins því fleiri staði verðum við að
vernda og halda þannig hreinum að
gestir okkar hneykslist ekki á slóða-
skapnum.
Víða við fyrrverandi fiskeldisstöðv-
ar standa eftir kaldavatnsborholur og
rennur oftar en ekki vatn úr ryðguð-
um stútum þeirra engum til gagns en
öllum til ama vegna lýtis.
Ég ætla ekki að orðlengja meira
um þetta en treysti því að allir leggist
á eitt um að halda umhverfinu í lagi
því það er svo auðvelt að skemma en
erfitt að lagfæra á nýjan leik þegar
enginn virðist vera ábyrgur og allir
vísa hver á annan í ákafa sínum við að
skapa þjóðinni arðvænlega afkomu.
Hjálagðar ljósmyndir eru teknar af
fyrrverandi fiskeldiskerum og til-
heyrandi „búnaði“ í fjöru einni fyrir
vestan og dæmi hver og einn um „feg-
urð“ umhverfisins.
FRIÐRIK Á. BREKKAN
Hringbraut 75,
220 Hafnarfjörður.
Fórnarkostnaður?
Frá Friðriki Á. Brekkan:
Fyrrverandi fiskiker í vestfirskri fjöru.
PÉTUR og Páll áttu sinn landskik-
ann hvor og þar spruttu ber í svo
miklu magni að landið virtist svart
tilsýndar. Mikill og góður markaður
var fyrir ber og sáu þeir félagar sér
leik á borði að hagnast vel á berja-
tínslu. Pétur var mikill náttúrusinni
og leit á landareign sína sem guðs-
gjöf og gekk um hana sem slíka.
Hann réð fólk til berjatínslu án verk-
færa og launin voru helmingur af því
sem týnt var. Allir voru sáttir, fólkið
og eigandi landsins; allir högnuðust
og þannig gekk það og gengur enn.
Páll var stórhuga og keypti stóra
jarðýtu og skóflaði öllum berjum
saman á einum degi en erfitt reynd-
ist að aðskilja berin frá moldinni og
lynginu svo hann tók á leigu frysti-
hús sem nýlega hafði orðið gjald-
þrota og ýtti öllum haugnum þar inn
með ýtunni góðu og réð fólk til að
týna berin úr hrúgunni. Þetta varð
kosnaðarsamt svo hagnaðurinn varð
minni en enginn. Næsta ár var góð
berjaspretta hjá Pétri og hagnaður
með ólíkindum, en landareign Páls
var eitt moldarflag og þar hafa ekki
sprottið ber árum saman. Nú harm-
ar Páll að landið hans skuli ekki
sökkva í sæ, svo hann geti keypt
skuttogara og veitt fisk á eigin haf-
svæði.
SIGURÞÓR JÚNÍUSSON,
Grenilundi 8b,
Garðabæ.
Saga fyrir sægreifa
Frá Sigurþóri Júníussyni: