Morgunblaðið - 12.05.2001, Síða 34

LISTIR
34 LAUGARDAGUR 12. MAÍ 2001 MORGUNBLAÐIÐ
KANADÍSKA söngkonan Tena
Palmer hefur komið víða við síðan
hún nam hér land í september 1996
og hélt sína fyrstu Íslandstónleika á
RúRek djasshátíðinni í þessum sama
sal – þá var landi hennar, gítar- og pí-
anóleikarinn Justin Hayes með henni
en nú var hún í félagsskap tveggja af
helstu samstarfsmönnum sínum í
hinum frjálsa rafspuna: Kjartani
Valdimarssyni og Matthíasi M. D.
Hemstock.
Hvað er djass? var eitt sinn spurt
og lengi var svarið einfalt. Tónlist
spunnin með sveiflu. Frægast er þó
svar Fats Wallers er kona nokkur, er
hafði hlustað á hann heilt kvöld,
spurði þessarar spurningar. ,,Frú
mín góð. Ef þú veist það ekki eftir að
hafa hlustað hér í kvöld skaltu hætta
að brjóta heilann um það.“
Nú er öldin önnur. Djassinn hefur
lagt upp í heimsreisu sína og á henni
er ekkert lát. Nafnið er orðið sam-
heiti ólíkustu tónlistarstíla sem allir
byggja þó á spuna, en hin klassíska
sveifla er ekki lengur lífselexírinn þó
að ryþminn sé líftaug djassins sem
fyrr.
Tena, Kjartan og Matthías fluttu
samspil í fimm þáttum þetta fimmtu-
dagskvöld, sem þau spunnu kringum
ljóð eftir Tenu. Ýmislegt var „sampl-
að“ áður og sumt á staðnum. Fyrsta
verkið hófst á umferðarnið og vissu
áheyrendur ekki gjörla hvort tónleik-
arnir voru hafnir eður ei – enda um-
ferðarniður Bankastrætis handan við
glugga. En er Tena hóf söngles sitt
þagnaði kliðurinn í salnum og brátt
réði tónlistin ríkjum. Matthías sló
einfaldan takt með hendi á sneril,
stóð síðan upp og raftólin endurtóku
taktinn í sífellu meðan trommarinn
sló dimma hljóma á flygilinn og söng-
konan upphóf ljóðasöng sinn. Kjart-
an þandi nikku á hljóðgervil og settist
síðan við flygilinn og þegar tónlistin
dó út spurði einhver: ,,Er þetta bú-
ið?“ Gestir klöppuðu og Tena kynnti
bossa nóva. Það fylgdi ekki mikil
samba í kjölfarið en hrynurinn þó á
latneskum nótum nýjum og gítar
„samplaður“ til áhersluauka. Í þriðja
þætti sönglaði Matti í einhvers konar
kuðung og Tena tók undir og síðan
nær endalaus tónn með auknum
styrk um stund uns einhæfnin tók
völdin og tónninn dó út. Smá-
skammtatónlist af bestu sort. Fjórði
þáttur lét best í eyrum undirritaðs.
Sterkur hrynur Matta og stríðhljóm-
apíanósóló Kjartans réðu ríkjum uns
rafskrýddur söngur Tenu tók við og
svo upphófst fimmti þáttur á röddum
er söngluðu í kapp við talkór neðri
hæðarinnar og útvarpstruflanir bár-
ust úr raftólunum og Matti sló
trommurnar með bakkaslögum og
bjölluhljóm eins og Krupa.
Þetta voru misskemmtilegir tón-
leikar en þó var alltaf eitthvað á seyði
sem fékk mann til að leggja grannt
við hlustir í hálfan annan tíma.
Ljóðahljóð
DJASS
M ú l i n n í
H ú s i m á l a r a n s
Tena Palmer rödd, Kjartan Valdi-
marsson píanó og hljóðgervlar,
Matthías M.D. Hemstock trommur
og ásláttur. Fimmtudagskvöldið
10.5. 2001.
TENA PALMER
OG FÉLAGAR
Vernharður Linnet
AUÐVITAÐ er hin efnislega
ádeila Moliéres í Ímyndunarveikinni
óskiljanleg og þar af leiðandi alger-
lega ófyndin fyrir nútímamenn.
Læknastéttin í dag nýtur óskor-
aðs trausts, læknar eru í efstu stétt
þjóðfélagsins, allur þorri fólks trúir
orðum þeirra eins og nýju neti og all-
ir treysta því að þeir sæki myndug-
leik sinn í traustustu vísindi samtím-
ans. Moliére gerir á hinn bóginn ráð
fyrir að fínt fólk gifti dætur sínar
ekki læknum, hvað þá heldur að orð-
um þeirra sé ósjálfrátt trúað af skyn-
sömum góðborgurum. Það merki-
lega er að skopleikur á borð við
Ímyndunarveikina skuli lifa af aðra
eins umpólun á forsendum sínum og
teljast eftir sem áður til klassískra
gamanleikja. Og víst um það, enn
vekja uppátæki hins ímyndunar-
veika Argans, hinir fráleitu fulltrúar
læknastéttarinnar, alvitrar þjón-
ustustúlkur, ástfangin ungmenni og
gráðugar eiginkonur, hlátur í sam-
komuhúsi norður í Skagafirði eins og
forðum var við hirð sólkonungsins.
Leikstjóri sýningarinnar velur að
staðsetja hana í einhvers konar
enskum stofuleikhúsheimi með leik-
mynd af því tagi. Hreint ekki galin
hugmynd, því verkið gerir jú ráð fyr-
ir hefðafreðnu samfélagi og stétta-
skiptingu.
Leikstíllinn er einnig nokkuð skýr.
Mikill hraði, skýrar línur og viss til-
finningakuldi. Hraðinn nýtist vel og
leikhópurinn hefur hann á valdi sínu,
Þó svo einstaka leikarar þurfi að
taka framsögnina fastari tökum.
Krafturinn sem skapast nýtist oft
til að vekja kátínu. Hitt er verra hvað
lítt hefur verið vandað til að skila af-
stöðu persónanna hverrar til annarr-
ar. Ástfangna parið var of lítið ást-
fangið, húsbóndinn lét yfirgang
þernunnar fara of lítið í taugarnar á
sér og svo framvegis. Ef betur hefði
verið nostrað við þessa þætti hefði
áhorfendum verið enn betur skemmt
en raun varð á.
Af einstökum leikendum þykir
mér rétt að minnast á Guðbrand J.
Guðbrandsson sem var traustur
Argan. Ingimar Heiðar Eiríksson
var hlægilegur sem læknissonurinn
og vonbiðillinn Tómas Diaforus þótt
betra hefði verið að skilja fleira sem
hann sagði. Næst því að skila þeim
stíl sem best hefði hentað sýning-
unni sem heild var að mínu viti Sig-
urlaug Vordís Eysteinsdóttir í hlut-
verki konu Argans. Aldrei velktust
áhorfendur í vafa um ætlan hennar
eða innræti, glæsileg frammistaða.
Sígildir gamanleikir eru vandmeð-
farin viðfangsefni. Leikfélag Sauðár-
króks og leikstjórinn falla ekki í þá
algengu gryfju að fyllast lotningu og
gleyma þeim tilgangi gleðileiksins að
vekja hlátur. Það tekst þeim bæri-
lega, en hefðu náð enn betri árangri
ef meira hefði verið nostrað við að
sýna okkur hvað rekur fólkið í leik-
ritinu áfram, bresti þess og þar með
mannlegt eðli.
Þessi hæga
snerpa
LEIKLIST
L e i k f é l a g
S a u ð á r k r ó k s
Höfundur: Moliére. Þýðandi: Lárus
Sigurbjörnsson. Bundið mál: Tómas
Guðmundsson. Leikstjóri: Eggert
Kaaber. Leikendur: Dagbjört Elva
Jóhannesdóttir, Gísli Þór Ólafsson,
Guðbrandur J. Guðbrandsson,
Gunnar Þór Andrésson, Ingimar
Heiðar Eiríksson, María Markovic,
Sigrún Hrönn Pálmadóttir, Sig-
urður Halldórsson, Sigurður Ingi
Ragnarsson, Sigurlaug Vordís Ey-
steinsdóttir og Styrmir Gíslason.
Bifröst á Sauðárkróki 9. maí 2001.
ÍMYNDUNARVEIKIN
Þorgeir Tryggvason
EINAR Falur Ingólfsson ljós-
myndari hélt fyrirlestur í Lista-
safni Reykjavíkur – Hafnarhúsinu
sl. fimmtudagskvöld. Þar fjallaði
hann um og sýndi dagbók sína í
myndum sem og myndir úr ferða-
lögum víða um heim. Myndirnar
sem Einar Falur sýndi hefur hann
tekið á síðustu 13 árum og þar á
meðal var bókverk sem nefnist 20
mánuðir sem hann gerði í New
York árið 1994.
Fyrirlesturinn var vel sóttur, en
hann er sá fjórði í röð fyrirlestra
sem ljósmyndasafn Reykjavíkur
heldur árlega í minningu Magn-
úsar Ólafssonar ljósmyndara sem
fæddist árið 1862.
Morgunblaðið/Kristinn
Einar Falur Ingólfsson flytur fyrirlestur sinn í Hafnarhúsinu.
Dagbók í myndum
DAGUR Tónskóla Sigursveins verð-
ur haldinn í fyrsta skipti í dag, laug-
ardag. Verða tónleikar haldnir í
þremur sölum á Engjateigi 1, kl.
13.30, 14.30, 15.30 og 16.30. Að sögn
Sigursveins Magnússonar skóla-
stjóra er hugmyndin sú að stokka
tónleikahaldið dálítið upp og verður
það að þessu sinni með óvenjulegu
sniði. Efnisskrá á þessa tónleika
verður raðað þannig að hver um sig
sýni sem best það litróf verkefna,
nemenda á ýmsum aldri og hljóð-
færaval, sem skólinn býr yfir.
Dagur
Tónskólans
Í LISTAKLÚBBI Leikhúskjallar-
ans verður boðið upp á brasilíska
stemmningu á mánudagskvöld kl.
20.30. Þar kemur fram maga-
dansmærin Josyane Konráðsson.
Listamannsnafn hennar er Josy
Zareen. Hún er frá Rio de Janeiro,
þar sem hún stundaði tónlistar- og
dansnám frá unga aldri. Hún hefur
víða komið fram sem magadansmær
og hefur verið búsett hér á landi í
tvö ár. Hún er kennari í Kramhús-
inu.
Aðgangseyrir er 1.000 kr.
Brasilískt
kvöld í Lista-
klúbbnum
 LJÓÐAPERLUR hefur að geyma
ljóð Áslaugar Perlu. Í bókinni eru
um 70 ljóð samin á íslensku og
ensku. Áslaug
Perla var fædd
árið 1979 en
lést í maí í
fyrra. Íslensku
ljóðin samdi
hún árin 1994–
2000, flest á
árinu 1996.
Ensku ljóðin
samdi hún árin
1993–1998,
flest árið 1995.
Útgefandi er Gerður Berndsen.
Bókin er 101 bls. Hönnun og mynd-
skreyting Gerður Berndsen. Tölvu-
vinna Ólöf Baldursdóttir, Heimir
Guðmundsson og Gerður Berndsen.
Bókin kostar 2.800 kr.
Nýjar bækur
Áslaug Perla
Kristjónsdóttir
♦ ♦ ♦
♦ ♦ ♦
ÞRJÚ íslensk
verk eru að koma
út á Spáni næstu
daga, öll í þýðingu
José Antonio
Fernández Rom-
ero.
Verkin eru
Gísla saga Súrs-
sonar; Búsqueda
(Leit), úrval ljóða
eftir Jóhann
Hjálmarsson, og
skáldsagan Slóð fiðrildanna eftir Ólaf
Jóhann Ólafsson.
Þýðandinn, Fernández Romero,
hlaut fyrir nokkrum árum æðstu þýð-
endaverðlaun Spánar fyrir þýðingar
sínar á ljóðum íslenskra skálda í nor-
rænu safnriti. Hann hefur áður sent
frá sér úrval ljóða Jóhanns Hjálmars-
sonar, Antologia, 1998. Einnig hefur
hann þýtt skáldsögur eftir Halldór
Laxness og Einar Má Guðmundsson
og nokkra Íslendingaþætti.
José Antonio Fernández Romero
er háskólakennari í Vigo og gagn-
kunnugur íslenskum og norrænum
bókmenntum.
Þrjú íslensk verk að
koma út á Spáni
J.A. Fernández
Romero
Ólafur Jóhann
Ólafsson
Jóhann
Hjálmarsson
SÝNINGU Hlyns Hallssonar í
Kunstverein Heilbronn í Þýska-
landi lýkur nú um helgina en hún
hefur staðið frá því 31. mars. Um
er að ræða innsetningu, þar sem
Hlynur tengir saman ljósmyndir
úr dagblaði sem gefið er út í Heil-
bronn og myndatexta úr dag-
blaðinu Degi, sem nýlega hætti
göngu sinni. Þá sýnir hann mynd-
bandsverk, þar sem fréttabrot frá
CNN-sjónvarpsstöðinni og öðrum
stöðvum eru sýnd með frásögnum
teknum úr öðru samhengi. Í til-
efni sýningarinnar hefur lista-
safnið gefið út dagblað með ljós-
myndaverkunum.
Hlynur Hallsson fæddist árið
1968. Hann lauk námi úr fjöl-
tæknideild Myndlista- og hand-
íðaskólans og stundaði framhalds-
nám m.a. í Düsseldorf og
Hannover í Þýskalandi.
Ólík tengsl milli staða, þjóð-
landa og landslags hafa verið
meginumfjöllunarefni Hlyns í
myndlistinni, en á sýningunni í
Heilbronn beinir hann athyglinni
að samskipta- og miðlunarform-
um. „Sýningargestir sem skoða
verkin standa frammi fyrir tveim-
ur ólíkum miðlunarformum, sem
eiga ekki saman. En vegna hæfni
sinnar til að tengja saman skapar
hann nýtt samhengi úr því sem
fyrir augu ber. Það er megin-
þáttur í mannlegri skynjun, og
leið til þess að ráða fram úr hinu
ókunna og óþekkta. Með því að
nota samskiptaformin á þennan
hátt nær Hlynur Hallsson að
skerpa skynjun áhorfandans,“
segir í kynningu listasafnsins í
Heilbronn.
Hlynur
Hallsson
sýnir í
Heilbronn
Í texta með þessari ljósmynd á sýningu Hlyns segir: „Forsætisráðherra
telur að Össur Skarphéðinsson hafi fengið alvarlegt höfuðhögg.“