Morgunblaðið - 12.05.2001, Page 49

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 12. MAÍ 2001 49
sinna 1968. Sonur hans er Þorvaldur
Hafþór. Yngsta barnið var stúlka er
hlaut nafnið Þórunn Björg, f. 22.1.
1948. Hún er verslunarmaður og bú-
sett á Stöðvarfirði, gift Sveini Lár-
usi Jónssyni sjómanni, f. 28.11. 1949.
Börn þeirra eru Unnur og Petra. Þá
ólu þau upp Hafþór Geirsson, bróð-
urson Þórunnar. Borghildur og Pét-
ur fluttu í Egilsstaði 1989. Sambúð
þeirra þar varð ekki löng, því Borg-
hildur lést ári síðar. Mér er sagt að
Pétur hafi kunnað vel við sig á Eg-
ilsstöðum, enda hvers manns hug-
ljúfi er honum kynntust. Hann bar
ekki hugrenningar sínar á torg, en
ég er næsta viss um að honum hafi
hvorki fundist fjöllin, sem hann sá
úr gluggum á Egilsstöðum, eins
stælt né há og þau breiðdælsku,
ekki síst Tóin. Ég bið alla þá er
þetta lesa að taka þessi orð ekki
bókstaflega, þau endurspegla hug-
sýn mína. Og nú hvíla þau Tóarsels-
hjón í Heydalakirkjugarði, blessuð
sé minning þeirra.
Björgólfur hóf sambúð á Þor-
valdsstöðum 1946 með Valborgu
Guðmundsdóttur ljósmóður frá Eyj-
ólfsstöðum í Fossárdal við Beru-
fjörð, f. 26.9. 1923. Foreldrar hennar
voru bændur þar, hjónin Guðmund-
ur Magnússon, f. 5.6. 1892, d. 17.2.
1970, og Margrét Guðmundsdóttir,
hagyrðings frá Berufirði, f. 28.5.
1899, d. 4.10. 1989. Valborg lærði
ljósmóðurfræði 1943 í Ljósmæðra-
skólanum í Reykjavík. Hún gerðist
ljósa í Beruneshreppi það sama ár
og gegndi því starfi til 1951. Hún
varð einnig fljótlega ljósmóðir í
Breiðdalshreppi. Hún tók á móti síð-
asta barninu 1978 og var það 133.
barnið sem hún tók á móti eftir að
hún kom úr námi. Árið 1947 hefja
Björgólfur og Valborg búskap í
Gautavík og eru þar eitt ár. Þaðan
flytja þaðan í Lindarbrekku og búa
þar árin 1948-51. Þau gengu í það
heilaga 10. maí 1951. Sama ár flytja
þau í Þorvaldsstaði og stofna nýbýl-
ið Tungufell 1955 eins og áður var
nefnt. Þar bjuggu þau óslitið til árs-
ins 1987. Það ár var ánum fargað
vegna riðuveiki. Tóku þau ekki fé
aftur, en dvöldu í Tungufelli þar til í
marz 2000. Þá keyptu þau húsið
Bjarmaland á Breiðdalsvík, sem er
með fyrstu húsum sem reist voru
þar eða 1943, nýlega endurbætt.
Þau Tungufellshjón eignuðust þrjá
syni: Jón vörubílstjóra á Stöðvar-
firði, f. 13.7. 1947, kvæntur Dagnýju
Sverrisdóttur verkamanni á Stöðv-
arfirði, f. 15.3. 1945. Þeirra börn:
Sverrir Ingi, Valborg, Björgólfur,
Guðlaugur og Sunna Karen. Næstur
er Guðmundur verktaki á Breiðdals-
vík, f. 9.3.1950. Hann er kvæntur
Unni Björgvinsdóttur frá Höskulds-
staðaseli í Breiðdal, forstöðumanni
öldrunarþjónustunnar á Breiðdals-
vík, f. 17.7. 1956. Eiga þau tvo syni,
Árna Björn og Þorra. Gólfsópið er
Grétar Ármann bifreiðarstjóri á
Breiðdalsvík, f. 11.5. 1951, kvæntur
Svandísi Ósk Ingólfsdóttur banka-
manni frá Innri-Kleif, f. 11.7. 1959.
Þau eiga tvo syni: Magna og Snævar
Leó. Áður eignaðist Grétar dótt-
urina Ísoldu, f. 29.8. 1972, með Svölu
Guðjónsdóttur. Þá ólu Valborg og
Björgólfur upp fósturdóttur, Fjólu
Ólöfu Karlsdóttur, f. 30.7. 1959.
Hennar maður er Lúðvík Sverris-
son, (mágur Jóns vörubílstjóra, f.
13.8. 1958). Þau hjón reka verslun í
Reykjavík. Börn þeirra eru: Karl
Daði, Björgvin Ingimundur og Alex-
ander Freyr.
Hér hefur verið lauslega fjallað
um þessa ágætu menn er kvöddu
þetta jarðlíf á sama dægrinu og
voru samtímis bornir til grafar. Ég
veit að þetta eru fátækleg orð en
mér fannst réttara að kvitta fyrir
veru þessara manna hér í þessum
breiða dal, þótt ég hafi eigi löggild-
ingu til slíks. Betur gerir eftirfar-
andi staka:
Ég er sátt við allt hvað er,
þótt öldur rísi kaldar.
Gæfan hefur gefið mér
gjafir þúsundfaldar.
(Guðný Jónasdóttir
frá Þorvaldsstöðum.)
Við hjónin þökkum samfylgd
þessara heiðursmanna og biðjum
aðstandendum blessunar.
Guðjón og Jóhanna
í Mánabergi.
✝ Steinar Magnús-son fæddist í
Árnagerði, Fljóts-
hlíð, 5. september
1927. Hann lést í
Sjúkrahúsi Reykja-
víkur, Fossvogi, 2.
maí síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Jónína Sigríður
Jensdóttir húsfreyja
í Árnagerði, f. 26.
júní 1891, d. 21. mars
1970, og Magnús
Steinsson bóndi í
Árnagerði, f. 1. mars
1896, d. 10. janúar
1943. Systkini Steinars eru: Sig-
rún, f. 7. september 1923, d. 26.
desember 1995, Sólveig, f. 6. sept-
ember 1926, d. 6. maí 1996, Eiður,
f. 1. maí 1929, Guðrún, f. 6. nóv-
ember 1931, og Jenný f. 21. febr-
úar 1935, d. 13. nóvember 1987.
Hinn 30. janúar 1960 kvæntist
Steinar eftirlifandi eiginkonu
sinni, Sjöfn Guðjónsdóttur, f. 11.
ingur Reykjavík, f. 12. október
1960, maki Helga Bogadóttir
kennari, synir þeirra eru Steinar
Ingi, f. 25. september 1991, og
Kristinn Thór, f. 17. september
1995. 3) Guðjón, húsasmiður,
Tjaldhólum, Hvolhreppi, f. 24. júní
1962, maki Særún St. Bragadóttir
húsmóðir, börn þeirra eru Sjöfn
Dagmar, f. 11. apríl 1990, og tví-
burarnir Guðni Steinarr og Ragn-
ar Rafael f. 18. janúar 2000. 4)
Bjarni Ingi búfræðingur, býr í
Árnagerði, f. 22. október 1965. 5)
Sigurður, iðnrekstrarfræðingur
Reykjavík, f. 4. desember 1972, í
sambúð með Eyrúnu Hörpu Har-
aldsdóttur, barn hans er Sindri
Steinn, f. 11. febrúar 2000.
Steinar tók snemma við búi af
föður sínum, sem lést fyrir aldur
fram, ásamt systkinum sínum og
móður, auk þess var hann nokkrar
vertíðir í Vestmannaeyjum á þess-
um tímum. Síðan upp úr 1960 tek-
ur hann alfarið við búi í Árnagerði
með konu sinni og fjölskyldu.
Stundaði hann búskap alla sína tíð
eða allt þar til heilsan tók að
bresta í aprílmánuði 2000.
Útför Steinars fer fram frá
Breiðabólstaðarkirkju í Fljótshlíð í
dag og hefst athöfnin klukkan 14.
febrúar 1930. For-
eldrar hennar voru
Guðjón Karlsson vél-
stjóri frá Reykjavík, f.
27. nóvember 1901, d.
15. maí 1966, og Sig-
ríður Markúsdóttir
húsmóðir í Reykjavík,
f. 26. september 1902,
d. 13. ágúst 1993.
Fóstursonur hans er
Sverrir E. Ragnars-
son, f. 18. maí 1951,
maki Kristín H. Krist-
mundsdóttir nemi,
dóttir þeirra er Ólöf
Linda, f. 2. nóvember
1973, sambýlismaður Sigþór H.
Guðmundsson. Sonur þeirra
Sverrir Ingi, f. 23. febrúar 2000.
Börn Steinars og Sjafnar eru: 1)
Viðar H., bóndi Kaldbak, f. 11.
febrúar 1957, maki Sigríður H.
Heiðmundsdóttir, húsmóðir Kald-
bak, dætur þeirra eru Klara, f. 11.
október 1979, og Ösp, f. 18. des-
ember 1985. 2) Magnús, vélfræð-
Eitt það fyrsta sem kom upp í
huga mér þegar ég heyrði að Stein-
ar í Árnagerði væri látinn voru eft-
irfarandi erindi eftir Sigurð Jónsson
frá Arnarvatni:
Fjalladrottning, móðir mín!
mér svo kær og hjartabundin,
sæll ég bý við brjóstin þín,
blessuð aldna fóstra mín.
Hér á andinn óðul sín
öll, sem verða á jörðu fundin.
Fjalladrottning, móðir mín,
mér svo kær og hjartabundin.
Blessuð sértu, sveitin mín,
sumar, vetur, ár og daga.
Engið, fjöllin, áin þín,
yndislega sveitin mín,
heilla mig og heim til sín
huga minn úr fjarlægð draga.
Blessuð sértu, sveitin mín,
sumar, vetur, ár og daga.
Vorið er að koma í allri sinni dýrð
og nú er eftirlætistíminn hans Stein-
ars í búskapnum að renna upp.
Sauðburðurinn er á næsta leiti.
Litlu lömbin líta dagsins ljós hvert í
sínum lit og búandinn í essinu sínu.
Þá kveður tengdafaðir minn, Stein-
ar Magnússon frá Árnagerði, þessa
jarðvist en hann hafði átt við erfið
veikindi að stríða síðastliðið ár og lá
á sjúkrahúsi undanfarna tvo mán-
uði.
Þegar ég horfi um öxl á þessum
tímamótum verður mér ljóst hve
hratt tíminn flýgur. Nú eru liðin 14
ár síðan við hittumst fyrst. Hann
var strax ræðinn og brátt snerust
samræðurnar um það sem okkur
var svo hugleikið, hestana og ærnar.
Hann hafði glöggt auga fyrir hest-
um en ærnar voru honum ekki síður
mikið áhugamál en sérstakt yndi
hafði hann af mislitu sauðfé. Á vorin
sóttust bæði börn og fullorðnir eftir
að koma í heimsókn og skoða ný-
fædd lömbin og dást að þeim en á
haustin var farið í fjárhúsin til að
skoða ásetninginn og dást að fallegu
gimbrunum. Ein og ein gimbur var
sett á vegna litarins þó að vaxtarlag-
ið væri ekki samkvæmt ströngustu
kröfum. Oft gleymdu menn sér við
að spjalla um hestana sem hann
hafði mikið yndi af og hann lá ekki á
skoðunum sínum ef honum leist á
gripinn ef svo bar undir. Steinar var
einstaklega gestrisinn maður og
hafði gaman af að spjalla um menn
og málefni. Þá gleymdust iðulega
staður og stund í fjörugum um-
ræðum. Í huga mínum voru Steinar
og Árnagerði í Fljótshlíð órjúfanleg
heild. Það verður erfitt að ímynda
sér Árnagerði án Steinars. Hann er
horfinn okkur en minningin um
mætan mann býr í hjarta okkar.
Veri hann kært kvaddur með þökk
fyrir samfylgdina.
Helga Bogadóttir.
Láttu nú ljósið þitt
loga við rúmið mitt.
Hafðu þar sess og sæti,
signaði Jesús mæti.
(Höf. ók.)
Afi þú varst rosa góður og þakka
þér fyrir allt sem þú hefur gert fyrir
mig. Það var gaman að koma í sveit-
ina og skoða öll fallegu lömbin þín
og hin dýrin og Prins hundinn þinn.
Og ferðirnar með þér inn á fjall á
dráttarvél með vagninn fullan af
kindum voru skemmtilegar. Og þeg-
ar ég dvaldi hjá þér og ömmu í haust
og við spiluðum Olsen, Olsen oft á
dag. Ég mun sakna þín, en ég veit að
núna líður þér vel uppi hjá Guði.
Þinn nafni,
Steinar Ingi Magnússon.
Nú er orðið ærið langt síðan mig
bar síðast að garði í Árnagerði. Ég
hef vitað lengi að hann Steinar gekk
ekki heill til skógar, en margt, bæði
viðráðanlegt og óviðráðanlegt, hefur
orðið til að hindra fundi okkar
frændanna. Nú hefur hann stigið
um borð í ferjuna sem tekur við okk-
ur öllum en skilar engum aftur til
sama lands, en sé heimkoma til ann-
ars lands verðskuldar Steinar öðr-
um fremur að hún verði góð, því
heimkoman er góðs manns. Manns
sem hlúði vel að sínum en var jafn-
framt ávallt reiðubúinn til að rétta
öðrum hjálparhönd.
Löng hefð var fyrir gestrisni á
Árnagerðisheimilinu. Bærinn lá
lengst af við þjóðbraut og meðan
kirkjugestir, ríðandi og gangandi,
fóru þar um hlað, til að sækja kirkju
á Breiðabólstað, stóð hún Sigríður,
móðir Steinars, við eldavélina og til-
reiddi kaffi og bakkelsi handa hverj-
um þeim sem leið átti framhjá og
vildi líta inn. Steinar tók gestrisnina
og greiðviknina í arf. Það var alltaf
gaman að koma í Árnagerði og
heimsækja þau Sjöfn og myndar-
lega drengjahópinn þeirra og hve-
nær sem ferðafúsan kaupstaðarbúa
langaði til að ríða til fjalla og var
hrossafátt voru sterku og góðu
ferðahestarnir hans Steinars ávallt
til reiðu, meðan þeir entust. Margs
er að minnast frá glöðum æskudög-
um og frá heimsóknum að Árna-
gerði þar sem andi jafnlynda hús-
bóndans sveif yfir vötnunum. Það
heyrði ekki til að kvarta þótt ekki
safnaðist auður í garði, en hver ætl-
aðist til þess á litlu barnmörgu
sveitabýli enda verðlaunar íslenska
þjóðin þessa mestu erfiðismenn sína
með lægstu eftirlaunum á Norður-
löndum og þótt víðar væri leitað og
skattleggur afraksturinn af búunum
í þokkabót ef einhver er.
Síðustu árin hafa verið fjölskyld-
unni í Árnagerði þung í skauti vegna
veikinda húsbóndans en dugnaður
Sjafnar og hollusta sonanna hefur
fleytt búskapnum áfram. Reyndar
er verið að leggja búskap smá- og
miðlungsbænda á Íslandi í rúst.
Takist það er horfinn stór þáttur úr
íslenskri menningu. Kannske er það
straumur tímans, sem enginn ræður
við. Þá er hætt við að örlög afkom-
enda íslenskra bænda verði að fram-
leiða hráál fyrir erlenda stóriðju-
hölda og í stað byggðabýlanna komi
risavaxin eiturspúandi álver.
En þetta er minningargrein um
hann Steinar frænda minn sem átti
eiginlega ekki að vera pólitísk og um
leið og við vottum Sjöfn og sonunum
innilegustu samúð þökkum við nær
ævilöng kynni við góðan dreng.
Árni, Guðný og fjölskylda.
STEINAR
MAGNÚSSON
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sími 581 3300
Allan sólarhringinn — www.utforin.is
Suðurhlíð 35, Fossvogi
Sverrir
Olsen
útfararstjóri
Bryndís
Valbjarnardóttir
útfararstjóri
Sverrir
Einarsson
útfararstjóri
Landsbyggðarþjónusta. Áratuga reynsla.
,  $ " $
     $ 


""3       
  
 
 /


,(5

> !%$
0'! 2+
2 
'$
-" $%&& 
-" 
''$%
 &. 
5 &"
 12
'/ $%&& 

2$
'/  

4%
'/  
4%1
 12
'/ $%&& 
& *
- *"
'/  
:$1
 2 $%&& 
& *
'/  
!"# 
& *$%&& 
& *
& * 
 '
& * 
5 &"/
 2
& * 
4%1
 $%&& 
-" 
1' +
7$  $- 

 .
"  "   
.
      
    
  




 - $ %'
# 
/2
0. 2
?

.* "01 +
0 $"8

* 
 
% 
+
4%$%&& 
 
@. . 0
@. .
%
  001&
($$%&& 

&
$%&&  / 
 
2
  .A 
A."1 
! !# 
! ! !# 

2 
2&$.$ +
,   $  " $   - 

 .
"  "   
.
  

  :5
9
4
,9
:

) /
  $'
12&
&'
.'
/
 )&
1

.* "01 +
+
   
5 '! 
%')$%&&  . 
4%. 

+
%')  B% 
4%$%&& 
0.
+
%')  .'
4%.$%&& 
. $1
5 &"/$%&& +