Morgunblaðið - 19.05.2001, Blaðsíða 14

HÖFUÐBORGARSVÆÐIÐ
14 LAUGARDAGUR 19. MAÍ 2001 MORGUNBLAÐIÐ
BRETTAFÉLAG Reykjavík-
ur, hagsmunasamtök bretta-
áhugamanna sem styrkt er
af Íþrótta- og tómstundaráði
Reykjavíkur, hafa tekið á
leigu 800 fermetra húsnæði í
Borgartúni á athafnasvæði
Sindrastáls. Að sögn Arnars
Steins Þorsteinssonar, sem á
sæti í stjórn Brettafélagsins,
er stefnt að því að koma á fót
fullkominni brettaaðstöðu
um miðjan júlí ef allt gengur
að óskum.
Gísli Árni Eggertsson, að-
stoðarframkvæmdastjóri
Íþrótta- og tómstundaráðs,
hefur verið brettafélaginu
innan handar en Reykjavík-
urborg styrkir verkefnið og
greiðir leigu á húsnæðinu til
eins árs auk þess þess sem
félagið var styrkt til kaupa
og smíði á brettapöllum. Alls
er því styrkur Reykjavík-
urborgar til verkefnisins um
4 milljónir. Gísli segir frek-
ari fjárútlát til verkefnisins í
höndum Brettafélagsins og
að sögn Arnars er ætlunin að
leita til fyrirtækja varðandi
peningaaðstoð.
Stefnt er að því að reka
go-kart bílabraut á um 2000
fermetra svæði samhliða
brettaaðstöðunni og fer
starfsemin fram í gömlu
Sindrastálsskemmunni. Árni
Björgvinsson veitingahúsa-
eigandi mun sjá um rekst-
urinn á go-kart brautinni og
hjólabrettaaðstöðunni og er
ráðgert að opna go-kart
brautina á næstu vikum.
Smíða pallana sjálfir
Að sögn Arnars fer Bretta-
félagið ekki sömu leið og
ungmenni í Kópavogi og
Mosfellsbæ sem hafa sótt
teikningar að brettapöllum á
Netið.
„Við höfum ferðast mikið
um Evrópu. Til dæmis fórum
við til Málmeyjar og skoð-
uðum stærstu innanhúss-
hjólabrettaaðstöðu í Evrópu
sem er 3000 fermetrar að
stærð.“
Arnar segir smíði hjóla-
brettapalla mjög erfiða og
ekki á færi hvers sem er. Af
þessum sökum hafi félagar
úr brettasamtökunum að
mestu leyti staðið að smíð-
inni sjálfir.
Allir pallarnir verða úr
timbri og segir Arnar að
bæði sé hentugra að eiga við
þá auk þess sem húsnæðið
verði notað til bráðabirgða
næstu tvö til þrjú árin og því
ekki ráðlegt að fara út í mjög
kostnaðarsamar fram-
kvæmdir eins og að steypa
upp brettapalla.
Hann segir rekstraraðila
stefna að því að koma upp
kaffiaðstöðu og áhorf-
endapöllum svo að hægt
verði að halda keppnismót
þar með góðu móti.
„Við vorum með aðstöðu
vestur á Granda í tæpt ár en
fórum þaðan í lok febrúar og
erum búnir að vera heim-
ilislausir síðan,“ segir hann
og lofar því að nýja aðstaðan
verði hin glæsilegasta þegar
hún verður opnuð í júlí ef allt
gengur að óskum.
Ingólfstorg alið af sér
marga góða brettastráka
Arnar segir að enn megi
finna hjólabrettapalla úr
timbri á höfuðborgarsvæð-
inu en þeir séu hins vegar fá-
ir eftir og að hruni komnir.
„Það gengur ekki að smíða
palla úr timbri og láta þá
standa úti allan ársins
hring,“ segir hann og vill
meina að varanleg aðstaða
verði að vera innanhúss.
Engu að síður eru gömlu
pallarnir enn í notkun.
„Þeir eru fínir fyrir yngri
krakka en ekki þá sem eru
lengra komnir í sportinu,“
segir hann. „Fyrir þá sem
ætla að ná framförum er
engin aðstaða til önnur en
göturnar.“
Arnar nefnir Ingólfstorg í
þessu sambandi sem hann
segir hafa alið af sér marga
góða brettastráka. Sjálfur
segist Arnar hafa byrjað sinn
brettaferil þar og verið far-
inn að renna sér á torginu
áður en það var tilbúið. Þar
hafi þeir fengið að renna sér
í friði þótt oft hafi verið
þröng á þingi.
„Ég held að fólki finnist
bara gaman að koma þangað
og fá sér ís og setjast í tröpp-
urnar og horfa á strákana
renna sér. Það er kannski
helst um helgar þegar það er
mikið af fólki á torginu sem
vandræði geta skapast.“
Að sögn Gísla hjá ÍTR hef-
ur ekki verið tekið ákvörðun
um framtíðarhjóla-
brettasvæði eftir að aðstöð-
unni í Borgartúni sleppir að
nokkrum árum liðnum. Að
hans sögn eru hendur borg-
aryfirvalda bundnar að
ákveðnu marki þar sem
íþróttin sé jaðarsport og iðk-
endur hennar líti sjálfir svo á
að þetta sé íþrótt götunnar.
Þó svo að hjólabrettaiðkun
sé götusport sé hins vegar
nauðsynlegt, vegna veð-
urfars, að færa starfsemina
undir þak og það sé ekki á
færi iðkendanna sjálfra. Þar
hafi borgin komið að og í
raun gert betur en mörg ná-
grannasveitarfélaganna.
Brettafélag Reykjavíkur setur upp aðstöðu í gömlu Sindrastálsskemmunni í Borgartúni
Sérsmíðaðir pallar úr timbri
í 800 fermetra húsnæði
Morgunblaðið/Jim Smart
Reykjavík
ÞAÐ er ekki á hverjum degi
að hestur tekur þátt í upp-
færslu á leikriti, en hann
Randver Brúnblesason hefur
þó allt frá því í nóvember í
fyrra troðið upp á fjölum
Borgarleikhússins, í leikritinu
Skáldanótt eftir Hallgrím
Helgason. En nú er það hlut-
verk senn á enda, því síðasta
sýningin á verkinu er í kvöld.
Í tilefni þessa hafði Morg-
unblaðið samband við eiganda
hestsins, Jens Pétur Högna-
son, og spurði hvað hefði gert
það að verkum að hann varð
fyrir valinu í leikritið.
„Það er þannig að ég er bú-
inn að vera af og til í bíómynd-
um sem teknar hafa verið hér
á landi, þar sem hestar hafa á
einhvern hátt komið við
sögu,“ sagði Jens. „Ég byrjaði
á því að hjálpa kunningja mín-
um í Grundarfirði, þegar
Nonni og Manni voru teknir,
og tamdi gráu merina.“
Síðan hafa hestarnir hans
Jens leikið í fjölmörgum kvik-
myndum, bæði erlendum og
innlendum, og má þar nefna
Agnesi, Myrkrahöfðingjann,
Engla alheimsins og fleiri
myndir. „Og svo er ein mynd
sem á eftir að koma út í
Bandaríkjunum. Sú heitir
Ófreskjan og þar leikur Rand-
ver einmitt stórt hlutverk.
Flestallir hestarnir mínir eru
í þessum bransa, en Randver
er bara í aðalhlutverki núna;
það er eini munurinn.“
Ókyrrist þegar
stundin nálgast
Að sögn Jens unir Randver
sér vel á fjölum Borgarleik-
hússins.
„Já, heldur betur. Hann er
alsæll og ánægður þegar ég
teymi hann upp í kerruna og
við förum niðureftir. Hann
veit alveg hvað er að gerast.
Og um leið og verið er að biðja
um sígarettuna í leikritinu fer
hann að ókyrrast, því hann
veit að það er að koma að hon-
um eftir nokkrar mínútur að
fara á sviðið.“
Umrætt atriði er á þá leið,
að Jens kemur ríðandi á hon-
um inn sviðið og á að vera höf-
undur Njálu.
„Við erum búnir að vera
síðan fjórða nóvember í fyrra,
einu sinni í hverri viku,“ segir
Jens, og bætir því við, að
Randver sé algjör höfðingi.
„Þú getur sett þriggja ára
barn á hann. Og ef það teymir
hann og bíll kemur á móti, þá
passar hann alltaf upp á það
að fara á milli þeirra, til að
skýla barninu.“
Jens var spurður að því að
lokum hvort hann teldi að
Randver Brúnblesason myndi
sakna leikhúsljósanna.
„Eflaust, en það tekur bara
eitthvað annað við. Við höfum
t.d. á þessum tíma verið að
taka upp auglýsingu fyrir
Hallbjörn Hjartarson og svo
er einhver Englendingur að
koma núna og ætlar að taka
mynd.“
Þannig að Randver er orð-
inn heimsfrægur?
„Hann er það,“ segir Jens,
eigandi og vinur þessa
stærsta leikara sem komið
hefur á svið Borgarleikhúss-
ins frá upphafi.
Randver Brúnblesasonur lék í Borgarleikhúsinu í vetur
Síðasta sýning
stórleikara í kvöld
Kringlan
Morgunblaðið/Jim Smart
Jens og Randver, sem nýtur athyglinnar og brosir sínu blíðasta til ljósmyndarans.
ORKUVEITA Reykjavík-
ur telur sig hafa fullan og
óskoraðan rétt til að leita
eftir jarðhita sem finnast
kann nú eða síðar í landi
jarðarinnar Hliðs sem
Bessastaðahreppur hyggst
friðlýsa sem fólkvang.
Hreppsnefnd bendir á að
Orkuveitan hafi ekki gert
athugasemdir við aðal-
skipulag svæðisins sem allt
frá árinu 1984 hefur gert
ráð fyrir því að jörðin verði
að mestu óbyggt útivistar-
svæði.
Morgunblaðið greindi frá
því nýlega að hreppsnefnd
hygðist friðlýsa jörðina. Nú
hefur lögfræðingur Orku-
veitunnar sent hrepps-
nefnd bréf þar sem athygli
var vakin á því að árið 1957
hafi bæjarsjóður Reykja-
víkur, fyrir hönd Hitaveit-
unnar keypt allan jarðhita
sem er eða finnast kann í
landi jarðarinnar Hliðs.
„Nánar tilgreint er hið
selda fullur og óskoraður
einkaréttur til að leita eftir
og hagnýta allan jarðhita,
hvort sem er heitt vatn eða
gufa, sem finnast kann nú
eða síðar á eða í landi jarð-
arinnar,“ segir í bréfi Orku-
veitunnar. Þar segir að
kaupunum hafi fylgt nægi-
leg afnot landsins til jarð-
borana og til hvers kyns
annarra mannvirkja og at-
hafna sem væru nauðsyn-
leg til að ná vatni eða gufu
og veita því eftir landar-
eigninni og burtu þaðan
með hverjum þeim hætti
sem kaupandi kynni að
ákveða á hverjum tíma.
Eins hafi Orkuveitan
eignast borholuna sem gerð
hafði verið í landi Hliðs auk
sama réttar til að leggja
hitaveituæðar um landið
annars staðar frá ef svo
bæri undir.
Stefna enn
að friðlýsingu
Gunnar Valur Gíslason,
sveitarstjóri í Bessastaða-
hreppi, segir að athuga-
semdir Orkuveitunnar
muni ekki hafa áhrif á frið-
lýsingaráform sveitar-
stjórnarinnar.
„Það er búið að vinna að-
alskipulagið að minnsta
kosti tvisvar sinnum í heild
sinni frá árinu 1957 auk
þess sem það hefur verið
endurskoðað nokkrum
sinnum. Og ég man ekki til
þess að nokkru sinni hafi
borist neinar athugasemdir
vegna þeirra áforma okkar
sem hafa verið frá upphafi
að hafa þarna óbyggt úti-
vistarsvæði,“ segir hann.
Hann segir sveitar-
stjórnina verða að vinna á
grundvelli skipulags- og
byggingalaga og að mann-
virki verði ekki grundvölluð
á öðru en skipulagi. „Þann-
ig að við véfengjum ekki
þeirra rétt sem þeir telja
sig eiga en hins vegar bend-
um við á það að þarna eru
ekki áform um að gera neitt
þannig að sveitarstjórnin
heldur sínu striki varðandi
friðlýsinguna.“
Hann bendir á að áform
um útivistarsvæði hafi ver-
ið í aðalskipulagi sveitar-
innar í 17 ár. „Þannig að
það er ekki eins og menn
hafi verið að hringla með
neitt til eða frá. Orkuveitan
hefur ekki séð þörf á að
nota þessi réttindi núna í 44
ár og það segir sína sögu
líka.“
Orkuveitan vegna Hliðs
Keypti rétt
til jarðhita
árið 1957
Bessastaðahreppur