Morgunblaðið - 16.05.2002, Blaðsíða 39

LISTIR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 16. MAÍ 2002 39
VE RSLU NAR M IÐSTÖÐI N N I F I RÐI • HAFNAR FI RÐI • SÍM I 565 4533
SENDUM UM LAND ALLT!
„Það er ekkert til sem heitir vont veður
– einungis mismunandi góð hlífðarföt!“
Cape Crest vika
14. til 18. maí
Allur útivistarfatnaður með
40% afslætti
Cape Crest útivistarfatnaður
Frábær í golfið
– góður í flest annað!
FIMMTUDAGSTILBOÐ
Barnaskór
Stærðir: 23-38
Verð áður: 3.995
Verð nú 1.995
BARNASKÓR FRÁ
MIKIÐ ÚRVAL
MARGIR LITIR
Suðurlandsbraut
Sími 533 3109
Opið
mán.-fös. kl. 12-18
laugardaga kl. 10-16
KAMMERKÓRINN Vox academica
heldur vortónleika sína í Norræna
húsinu í kvöld kl. 20.
Efnisskrá er tvíþætt; fyrir hlé
verður flutt trúarleg tónlist, þar á
meðal nokkur sálmalög eftir J.S.
Bach og hluti úr kantötunni Jesu
meine Freude. Þá verða fluttir sálm-
ar eftir Þorkel Sigurbjörnsson. Eftir
hlé verður áhersla lögð á vorlega og
íslenska tónlist, meðal annars ís-
lensk þjóðlög í útsetningum Hafliða
Hallgrímssonar og John Hearne.
Vox academica var stofnaður af
Hákoni Leifssyni, sem stjórnar
kórnum, árið 1996 og í kórnum eru
nú um 30 félagar. Kórinn hefur kom-
ið reglulega fram allt frá stofnun,
bæði við messur og aðrar athafnir og
á sjálfstæðum tónleikum, nú síðast
þegar kórinn flutti, ásamt Háskóla-
kórnum, Carmina Burana í mars sl.
Trúar- og vor-
lög á kammer-
tónleikum
ARGENTÍNSKI danshópurinn
El Escote var stofnaður að frum-
kvæði Roxönu Grinstein sem frá
árinu 1985 hefur verið leiðandi dans-
höfundur í Argentínu.
Upphaflega var hópurinn kenndur
við stofnanda sinn en í kjölfar gíf-
urlegra vinsælda dansins El Escote,
sem Roxana samdi fyrir hópinn og
viðurkenninga víða um heim var
nafni hópsins breytt. Nú kennir hóp-
urinn sig við dansinn sem átti hvað
mestan þátt í að hefja hann til þeirr-
ar virðingar sem hann nýtur í dag.
Hópurinn er skipaður tólf dönsurum
og eru þar á meðal nokkrir sem tald-
ir eru meðal fremstu tangódansara
Argentínu. Höfundur verksins, Rox-
ana Grinstein, er prófessor við Lista-
akademíuna í Buenos Aires. Roxana
lauk dansnámi í Argentínu og í
Bandaríkjunum og hefur unnið víða
um heim sem danshöfundur.
El Escote er stutt myndrænt
hreyfiverk. Fimm hálfnaktir dansar-
ar á víð og dreif snúa baki við áhorf-
endum og hreyfa sig ofurhægt í
daufri lýsingu sem varpar skugga á
bak þeirra. Skuggarnir mynduðu
landslag á hryggjarsúlur dansar-
anna og gerðu það að verkum að þeir
virtust höfuðlausir. Hugmyndin er
bráðsnjöll og einföld. Þessir lifandi
skúlptúrar minntu helst á fugla eða
kynjaverur. Seinna í verkinu var höf-
uðleysið falið með rauðum blævæng
og þannig varð til nýr skúlptúr. Það
var unun að horfa á þessar verur
hreyfa sig og umbreytast með hjálp
ljóssins.
Í tilefni Listahátíðar samdi höf-
undurinn stuttan tangó sem sýndur
var af þeim Gustavo Bertuol og Lil-
iana Toccaceli. Þetta var glæsilegur
dúett og einungis forsmekkurinn af
því sem koma skyldi. Að hléi loknu
hófst aðalverk kvöldsins, Cenizas de
Tango eða Aska tangósins. Verkið
samanstendur af mörgum þáttum
sem tengdir eru saman í eina heild.
Konur bíða sitjandi á stólum
óþreyjufullar eftir að þeim sé boðið
upp í dans. Þær reyna að hemja og
hefta sína þrá sem ryður sér leið og
verður tilefni að dans þeirra. Þær
rífa upp um sig pilsin, stappa niður
fótunum, syngja um fegurð tangó-
dansarans og bola hvor annarri í
burtu í óþreyjunni. Þær verða djarf-
ari í hreyfingum og klæðnaði út
verkið. Karldansararnir ráða ferð-
inni í dansinum og kvendansararnir
snúast um þá í hvívetna. Dansverkið
er myndrænt rétt eins og fyrsta
verkið. Hreyfingarnar eru í ætt við
nútímadans með breiðu og fjöl-
breyttu hreyfisviði í bland við arg-
entínskan tangó. Það er gjarnan
kúldrast í þessu verki, hnoðast, tog-
ast á, ýtt og rúllað um.
Höfundur leggur áherslu á fætur
kvendansaranna og hreyfingar
þeirra á háum hælunum. Verkið er
skondið og gerir höfundur óspart
grín að fastmótuðum hlutverkum
kynjanna. Þessir mörgu litlu þættir
gætu staðið sjálfstætt eins og mynd í
myndaalbúmi, með stuttri sögu á
bak við sig. Þættirnir mynduðu heild
og úr varð heillandi listaverk. Í verk-
inu voru gjarnan fleiri en tvö atriði í
gangi í einu. Það var alltaf eitthvað
sem fangaði hugann. Hér á það við
að sjón sé sögu ríkari. Dansararnir,
hver með sínum hætti voru samtaka
þó án þess að vera eins. Hver um sig
sjálfstæð eining. Dansgerðin er sam-
ansett úr ólíkum dansgerðum. Það
má segja að hún feli í sér að brjóta
sig reglulega og óreglulega út úr
sjálfri sér og koma þannig áhorfend-
um stöðugt á óvart. Þannig voru end-
urtekningar aldrei fyrirsjáanlegar
þar sem þær birtust stöðugt í nýrri
og nýrri mynd. Uppbyggingin á
enda verksins var sniðug og lokaði
verkinu vel. Það er ekki ofsögum
sagt að hér er mikið kjöt á beinun-
um. Þetta er dansverk sem mann
langar að sjá aftur og aftur og aft-
ur …
Síðasta sýning er í kvöld 16. maí.
Villtar ástríður og trylltur tangó
DANS
Listahátíð Íslenska óperan
El Escote/Nútímadans: Höfundur, leik-
mynd, búningar: Roxana Grinstein. Tón-
list: Martin Pavlovsky. Lýsing: Eli Sirlin.
Cenizas de Tango/Aska tangósins: Höf-
undur: Roxana Grinstein. Samsetning
tónlistar: Edgardo Rudnitzky. Tónlist:
Ruggieri, Pugliese, Binelli, Aieta, Spas-
iuk/Agri, Piazzolla/Ferrer og aðrir. Leik-
mynd og búningar: Jorge Ferrari. Lýsing:
Eli Sirlin. Dansarar: Gustavo Bertuol,
Marina Brusco, Maria Ines Hernandez,
Cecilia Pugin, Liliana Toccaceli, Max-
imiliano Avila, Maria Marta Colusi, Ivan
Herr. Þriðjudagur 14. maí 2002.
CENIZAS DE TANGO
Lilja Ívarsdóttir
„Það er ekki ofsögum sagt að hér er mikið kjöt á beinunum. Þetta er
dansverk sem mann langar að sjá aftur og aftur og aftur.“
ÞAÐ er ekki á hverjum degi að
Bergþór Pálsson syngur ljóðatón-
leika. Því var það tals-
verð eftirvænting að
heyra hann syngja
einn mesta ljóðaflokk
þýsku rómantíkurinn-
ar, Dichterliebe, eftir
Schumann og úrval
franskra ljóða í Saln-
um á fimmtudags-
kvöld. Glíman við ljóð
og ljóðasöng er tals-
vert strembnari en við
aðra söngtónlist. Þar
skiptir hvert einasta
orð og hver einasta
hending máli; – merk-
ing og litur orða og
túlkun eru jafn mikil-
væg tónlistinni sjálfri,
og orð og tónar verða að fara sam-
an á sannfærandi hátt. Það er
skemmst frá því að segja að Berg-
þór Pálsson var í feiknagóðu formi
og söng Dichterliebe af innileik og
músíkalskri næmi. Túlkun hans var
persónuleg og hrífandi. Þeir Jónas
náðu vel saman, og mörg þau
augnablik þar sem hríslaðist um
hlustandann af einskærri fegurð
tónlistarinnar í túlkun þeirra.
Fjórða ljóðið, Wenn ich in deine
Augen seh, var fínlegt og dýnamík
mótuð á áhrifamikinn hátt. Myrkrið
í sjöunda ljóðinu, Ich grolle nicht,
var sérstaklega sannfærandi og
mikilúðlegt. Níunda lagið, Das ist
ein Flöten und Geigen, tapaði þó
svolítið sjarma sínum með of mikilli
pedalnotkun Jónasar á píanóið.
Þrettánda lagið, Ich hab’ im Traum
geweinet, er stórfengleg smíð;
Schumann er þar spar á píanóið, en
notar það snilldarlega til að undir-
strika sársaukann í textanum. Þetta
lag var gríðarlega vel flutt af þeim
Bergþóri og Jónasi. Heildarsvipur
Dichterliebe hjá þeim félögum var
sterkur og góður. Bergþór hefur
unnið lögin vel; textinn afburða
skýr og túlkunin sem fyrr segir
persónuleg og fáguð og hvergi yf-
irdrifin.
Í frönsku lögunum er Bergþór
Pálsson sannarlega á heimavelli og
vald hans á málinu gefur
ljóðunum mikla dýpt.
Hvert lagið af öðru var
frábærlega flutt og sam-
spil þeirra Jónasar fal-
legt. Lag Chaussons, Le
temps des lilas et le
temps des roses var
yndislega þokkafullt og
ástarmissirinn í lagi
Gounods, Ma belle amie
est morte, var átakan-
legur í túlkun þeirra. Í
vorsöngnum Chanson de
Printemps er andrúms-
loftið allt annað og gleði-
ríkara og þar fór Berg-
þór á kostum. Ekki
man undirrituð eftir að
hafa heyrt ægifagurt lag Duparcs,
La Vie Antérieure jafn fallega
sungið, með sterkri tilfinningu fyrir
þránni eftir horfnum heimi sem
ljóðmælanda er lögð í munn.
Hápunkturinn í frönsku lögunum
var þriggja laga flokkur Ravels um
Don Kíkóta sem syngur til Dúls-
ineu sinnar. Þar voru Bergþór og
Jónas upp á sitt allra besta, og
gleðin og húmorinn sem Bergþór á
svo auðvelt með að koma til skila
voru smitandi.
Þetta voru afskaplega góðir tón-
leikar og Bergþór Pálsson betri en
hann hefur nokkurn tíma verið. Þar
kom til afar vandað efnisval og vel
unnið, góð söngrödd og einstakur
hæfileiki hans til að hrífa hlustand-
ann með sér um undraheima ljóðs
og lags.
Að hrífast með
um undraheima
ljóðs og lags
TÓNLIST
Salurinn
Bergþór Pálsson söng Dichterliebe eftir
Robert Schumann og franska söngva eft-
ir Chausson, Gounod, Duparc og Ravel.
Jónas Ingimundarson lék með á píanó.
Fimmtudag kl. 20.
LJÓÐATÓNLEIKAR
Bergþór
Pálsson
Bergþóra Jónsdóttir
Sýning í
Rauðagerði
Í RAUÐAGERÐI 50 stendur nú yfir
sýning Önnu Maríu Geirsdóttur,
„Hver eru mörkin?“ og er vangavelt-
ur hennar um íslensk mörk.
Sýningin stendur fram á sunnudag
og er opin virka daga kl. 17 – 20 og
helgar kl. 15 – 18.
Anna María er félagi í SÍM og HFÍ.
♦ ♦ ♦