Morgunblaðið - 16.05.2002, Blaðsíða 58

UMRÆÐAN
58 FIMMTUDAGUR 16. MAÍ 2002 MORGUNBLAÐIÐ
Á OPNUM borgara-
fundi í Ráðhúsinu ný-
verið upplýsti oddviti
F-listans, listi Frjáls-
lyndra og óháðra, Ólaf-
ur F. Magnússon, að
borgarfulltúar Sjálf-
stæðisflokksins vildu
selja Orkuveitu
Reykjavíkur. Þessi
ásetningur að selja
Orkuveituna hafi
þróast í nokkur ár frá
því að vera enginn í
fullan vilja. Enda er
þetta í fullu samræmi
við yfirlýsta stefnu rík-
isstjórnarinnar að selja
og einkavinavæða öll
ríkisfyrirtæki. Þetta er ríkisstjórn
Björns Bjarnasonar og Vilhjálms Þ.
Vilhjálmssonar. Báðir hafa þeir mót-
mælt þessu. En stöldrum aðeins við.
Í Morgunblaðinu 4. maí síðastlið-
inn er viðtal við Hannes Hólmstein
Gissurarson hugmyndafræðing
sjálfstæðismanna númer eitt, vegna
laga um veiðigjald. Þar segir hug-
myndafræðingurinn númer eitt að
„Morgunblaðið geti þakkað sér
það að auðlindagjald hafi verið tekið
upp. Þetta sé sigur blaðsins og ósig-
ur okkar hinna, sem teljum eðlileg-
ast, að allar náttúruauðlindir séu í
hendi einkaaðila, enda fari þannig
sérhagsmunir og almannahagsmun-
ir saman.“ Allar náttúruauðlindir,
ekki bara þær sem eru í eigu ríkisins
heldur líka þær sem eru í eigu sveit-
arfélaga.
Ágæti kjósandi, þarna hefur þú
staðreyndir um hvert hugurinn
stefnir hjá sjálfstæðismönnum og
spurningin er því sú vilt þú selja
Orkuveitu Reykjavíkur? Ef ekki þá
veitir þú F-listanum brautargengi í
komandi kosningum. En tókuð þið
eftir orðinu almannahagsmunir eins
og að ríkisstórnin, ríkisstjórn Björns
og Vilhjálms sé fræg fyrir almanna-
hagsmuni? Eru þeir tveir Björn og
Vilhjálmur svo skyni skroppnir að
halda að þeir ráði einhverju innan
Sjálfstæðisflokksins þegar það hent-
ar Davíð að selja Orkuveituna. Lít-
um aðeins á valdapíramída Sjálf-
stæðisflokksins. Á toppnum trónir
Davíð, þar fyrir neðan
eru flokkseigendur og í
þriðja sæti er hum-
yndafræðingur númer
eitt.
Mér er í fersku
minni aðförin að Ingu
Jónu Þórðardóttur eft-
ir að Björn Bjarnason
gaf í skyn vilja til að
bjóða sig fram í kom-
andi borgarstjórnar-
kosningum. Þá upp-
hófst ár hinna löngu
hnífa í Valhöll. Sjálf-
stæðismenn kepptust
við hver um annan
þveran að koma höggi á
Ingu Jónu og léku allir ljótan leik.
En hún náði fram hefndum og ýtti
Birni út í djúpu laugina girtan öllum
þeim hjálparkútum sem hann hafði
fundið og kunnu jájá sönginn utanað.
Kosningabarátta Björns einkenn-
ist af kvörtunum við fjölmiðla um
slæma meðferð á sér og sínum og að
hann sé sífellt minntur á veru sína í
ríkisstjórninni og dæmdur út frá
þeim verkum. Þetta er dæmigerður
LÍÚ söngur. Eigum við að dæma
hann af verkum sínum í borgarmál-
unum? Þegar ráðherra stígur niður
úr stól sínum og býður sig fram í
sveitarstjórnarkosningum dregur
hann óhjákvæmilega störf þeirrar
ríkisstjórnar sem hann sat í inn í um-
ræðuna. Sjálfstæðismenn eru vart
svo grunnhyggnir að halda að allt
gleymist á örskotsstundu eða heita
allir sjálfstæðismenn í Reykjavík
Vilhjálmur Egilsson?
F-listinn hafnar
einkavæðingu
Björgvin E.
Arngrímsson
Reykjavík
Þeir sem vilja ekki selja
Orkuveitu Reykjavíkur,
segir Björgvin E. Arn-
grímsson, veita F-
listanum brautargengi.
Höfundur skipar 25. sæti F-listans í
Reykjavík.
TÁKN eru máttug.
Tölur eru töfrum fyllt-
ar. Við galdur hafa
menn alltaf nýtt tölur,
þó líklega aldrei meira
en nú. Ef hægt er að
setja tölu á hugmynd,
þá getur hún margfald-
að kraft hennar. Þannig
eru tölur líka nýttar til
að blekkja, eins og bæði
er bent á og notað í Ís-
lendingi, málgagni
Sjálfstæðisflokksins á
Akureyri (hér eftir
táknað með S). ,,104 lof-
orð efnd af 112,“ segir á
forsíðu Íslendings, og í
opnunni er annað nú-
tímaform galdra, töflur, í lit. Þar
sjáum við himinbláan lit S, sem tákn-
ar efnd loforð og þann gula, hálfefnd,
yfirgnæfa rauða litinn sem táknar
svikin. Þar sem ég sat við eldhúsborð-
ið mitt á sumardaginn fyrsta, sötraði
kaffi og renndi í gegnum litaraðirnar,
þótti mér sem S væri nú farin að förl-
ast dómgreindin. Mér leiðist yfirleitt
stjórnmálabarátta sem snýst um mót-
herjana, en að þessu sinni þykir mér
ekki fært að þegja. Í raun eru bláu
fletirnir (loforð efnt – verki lokið) ein-
ungis 77, en ekki 104. Í stuttri grein er
ekki hægt að fjalla um öll 112 atriðin,
en ég hvet Akureyringa til að fara
gaumgæfilega yfir bláu og gulu reit-
ina í sumarglaðningn-
um og meta hver fyrir
sig. Hér mun ég renna
yfir örfá þeirra atriða,
sem ég þekki best til.
Ríkisstofnanir og
jafnrétti
Í þriðju línu að ofan er
loforð um að bæjar-
stjórn fái nýjar og gaml-
ar ríkisstofnanir til Ak-
ureyrar, merkt bláu.
Eru bæjarbúar sam-
mála því? Er því verki
lokið? Sterkan grun hef
ég um að S eigi lítinn
heiður að því að Jafn-
réttisstofu var valinn
staður hér, nema ef hugmynd ráðherra
hefði verið sú, að ekki veitti af að vekja
meirihluta bæjarstjórnar til vitundar
um jafnrétti kynjanna. Líklegra er að
staðarvalið hafi ráðist af því að hér hef-
ur verið unnið mikið og gott jafnrétt-
isstarf frá því að Kvennaframboðið
setti þau mál á dagskrá fyrir réttum 20
árum og undirrituð hefur tekið virkan
þátt í því starfi síðan, ásamt fjölda ann-
arra kvenna og karla, innan bæjar-
stjórnar og utan, en án alls stuðnings
S. Í því sambandi er rétt að vekja at-
hygli á gulum reit, sem segir okkur að
loforð um jafnrétti kynja til launa hafi
verið efnt. Flestum er eflaust í fersku
minni hversu vel S hefur staðið sig á
þeim vettvangi. Svo vill til að frá því að
dómar féllu hver af öðrum á þann
meirihluta sem S skipar með forystu-
konu Samfylkingarinnar, og eftir
breytingar í launakerfi stjórnenda,
hefur launamunur kvenna og karla
aukist aftur og í uppsiglingu er enn eitt
dómsmálið.
Menntasmiðjan skorin
„Framtíð Menntasmiðju verði
tryggð, námstilboð miðuð við bæði
kynin,“ er merkt bláu. Í hverju felast
svo þessar efndir? Eftir kröftuga þró-
un í Menntasmiðjunni 1998–2000 var
hún skorin niður við trog af meirihlut-
anum. Engin var ráðin í stað forstö-
ðufreyju sem fór til annarra starfa,
starfsfólki haldið í spennitreyju í heilt
ár og þá voru þrjú önnur stöðugildi
lögð niður, svo eftir sátu tveir fastir
starfsmenn. Námsframboð fyrir bæði
kynin hafði verið tryggt með fjöl-
þættu námskeiðahaldi, en meirihlut-
anum þótti það ekki nógu gott, heldur
ýttu Menntasmiðju kvenna til hliðar.
Á sama tíma var hert að Punktinum,
sem hefur verið ein af gersemum
þessa bæjarfélags. Ljóst er að hann á
sér enga framtíð í áætlunum S, enda
er ekki á hann minnst í loforðunum
112.
Samkomuhúsið fúnar
Nokkur svokölluð „efnd loforð –
verk í gangi“ í gulu eru verð sérstakr-
ar skoðunar. Eitt þeirra er „Endur-
bótum á Samkomuhúsinu haldið
áfram“. Af því er það að segja að á
hverju ári þetta kjörtímabil lofuðu
bæjaryfirvöld að búningsaðstaða leik-
ara yrði bætt, svo ekki þyrftu þeir að
standa í stórhríð bak við tjöldin, þar
sem húsið heldur hvorki vatni né
vindum. Samkomuhúsið er friðuð
menningargersemi sem liggur undir
skemmdum, en því hefur nú enn verið
frestað að gera nokkurn hlut fyrr en á
nýju kjörtímabili. Umhverfi hússins
er til skammar, en ekki hefur enn ver-
ið staðið við árlegt loforð um endur-
bætur þar. Það er auðvelt á kosn-
ingaári að lofa að framkvæma á næsta
kjörtímabili, og tákna svo í töflu sem
efnt loforð.
„Sérstök áhersla á að gera göngu-
götuna aðlaðandi,“ er táknað með bláu.
Ég geri ekki ráð fyrir að stöðumæl-
arnir og bílarnir séu skrautið sem hér
er átt við, og spyr því í hverju þessi
andlitslyfting felst. Ásýnd Ráðhús-
torgs á einnig að hafa verið gerð líf-
legri. Efndir eru hér gular, sem fellur
vel að gulum stöfunum á kynlífssölu-
staðnum Venus. Að allri kaldhæðni
slepptri hefur engin breyting átt sér
stað á Ráðhústorgi, nema hvað þarna í
hjarta bæjarins er nú starfandi svo-
kallaður næturklúbbur af billegustu
gerð, búið er að byggja þar verð-
launaháhýsi og bílaumferð er leyfð.
Enn um tölur
Að lokum get ég ekki látið hjá líða
að benda á að Íslendingur gagnrýnir
túlkun Samfylkingarinnar á tölum
kosningakannananna, um leið og
hann fellur í sömu gryfju sjálfur. „Hin
framboðin“ eru á forsíðu sögð fá á
bilinu 1–2 fulltrúa á meðan S fái alltaf
5. Þetta er auðvitað ekki rétt, og það
veit S. Útkoma Vinstrihreyfingarinn-
ar – græns framboðs úr þessum könn-
unum er að við fáum á bilinu 2–3 full-
trúa, og mest er fylgi VG meðal
kvenna, ungra kjósenda og þeirra
elstu. Í þeim könnunum sem gefa VG
minnst, er aldurshámark 75 ár, þau
sem eru eldri fá ekki að vera með í vís-
indalegum könnunum, þótt þau séu
enn duglegust að kjósa. Þau eru held-
ur ekki ofarlega í huga S, sem láðist
að huga að því að öldruðum fer fjölg-
andi, S hefur fækkað hjúkrunarrým-
um og ekkert hugað að uppbyggingu
nýrra, þegar 40 manns liggja heima í
neyð. S leyfir sér að segjast hafa efnt
loforðið um sólarhringshjúkrunar-
þjónustu. Þau sem heima liggja vita
að það er ekki hreinn tilbúningur.
Kristján Þór ætti í leit sinni að konum
að athuga hvort hann finnur þær ekki
heima hjá sjúkum foreldrum sínum
og tengdaforeldrum, í heimahjúkrun
og á yfirfullum öldrunardeildum,
frekar en í saumaklúbbum.
Að telja rétt – bláigaldur
sjálfstæðismanna
Valgerður H.
Bjarnadóttir
Akureyri
Í hjarta bæjarins,
segir Valgerður H.
Bjarnadóttir, er nú
starfandi svokallaður
næturklúbbur af
billegustu gerð.
Höfundur skipar 1. sætið á lista
Vinstrihreyfingarinnar – græns
framboðs fyrir bæjarstjórnar-
kosningar á Akureyri í vor.
ALDREI fleiri íbúar
og aldrei meiri tekjur:
GOTT MÁL aldrei
meiri skattar og aldrei
meiri skuldir: VONT
MÁL.
Í Skessuhorni sem
kom út 8. maí s.l. var
viðtal við Gísla Gísla-
son bæjarstjóra á
Akranesi um reikninga
Akraneskaupstaðar og
haft eftir honum að nið-
urstaða reikninga
Akraneskaupstaðar
2001 sé ekki góð og er
það orð að sönnu. Þetta
er niðurstaða sem kem-
ur okkur sjálfstæðismönnum á
Akranesi ekki á óvart og sannast
sagna höfum við varað við þessu ár
eftir ár, við hverja fjárhagsáætlun á
eftir annarri en ekki verið hlustað á
okkar varnaðarorð. Það var ljóst
þegar meirihlutinn hér á Akranesi
ákvað að fara svo hratt í einsetningu
grunnskólans sem raun ber vitni að
bæjarsjóður réð ekki við það pen-
ingalega og því fór sem fór. Þá er
líka ljóst við lestur reikninga bæj-
arins að rekstur hans hefur farið
meira og minna úr böndum. Það er
líka ljóst að það hefur
fleira en reksturinn
farið úr böndum á s.l.
árum, t.d. nýbygging
við Byggðasafnið að
Görðum sem á að hýsa
steina-, íþrótta- og
landmælingasafn sem
átti að kosta kr. 36
milljónir og opna í
ágúst 2001. Í dag er
bara búið að standsetja
steinasafnið og verður
íþróttasafnið vonandi
opnað í þessum mánuði
og verður það safn þá
komið í ca. 70 milljónir
króna, og eftir því sem
ég best veit verður safn Landmæl-
inga ekki opnað fyrr en á næsta ári.
Saga nýja safnahússins að Görðum
er kennslubókardæmi um hvernig
ekki á að vinna. Því miður sýnist mér
að sagan sé nú að endurtaka sig með
kaupum á húsnæði fyrir slökkvistöð
hér á Akranesi. Ekki er gert ráð fyr-
ir einni krónu í fjárhagsáætlun í ár
eða á því næsta til kaupa eða bygg-
ingar á slökkvistöð og þarf því að
taka enn eitt lánið, þrátt fyrir að árið
2001 fóru 98% af tekjum Akranes-
kaupstaðar í rekstur hans og að pen-
ingaleg staða bæjarins hafi versnað
um 324 milljónir milli ára og heild-
arskuldir bæjarins séu komnar í 1,9
milljarða. Eins og fram kemur í fyrr-
nefndu blaðaviðtali við bæjarstjór-
ann á Akranesi. Það er löngu kominn
tími til að bæjaryfirvöld á Akranesi
læri af fenginni reynslu, undirbúi og
skipuleggi sín mál betur þannig að
þær áætlanir sem gerðar eru stand-
ist og virki sem stjórntæki fyrir bæj-
arfulltrúa og embættismenn.
Og munið á kjördag – að Sjálf-
stæðisflokkurinn er fyrir fólk sem
vill framfarir!!!
Reksturinn úr böndunum
Gunnar Sigurðsson
Höfundur er bæjarfulltrúi og oddviti
sjálfstæðismanna á Akranesi.
Akranes
Ljóst er við lestur
reikninga bæjarins, seg-
ir Gunnar Sigurðsson,
að rekstur hans hefur
farið meira og minna úr
böndum.
GREIN mín í Morgunblaðinu á
þriðjudaginn um skyndilegan
áhuga Björns Bjarnasonar á aukn-
um rétti til greiðslu húsaleigubóta
virðist hafa komið illa við borgar-
stjórnarframbjóðandann.
Undanfarin sjö ár hef ég flutt
fjölda mála á Alþingi ásamt fé-
lögum mínum til að rétta hlut
þeirra sem standa höllum fæti í
samfélaginu. Aldrei áður hef ég
heyrt Björn eða félaga hans í Sjálf-
stæðisflokknum á Alþingi kvarta
yfir því að ekki sé nógu langt geng-
ið í þeim málum fyrr en Björn nú,
hvað þá að þeir hafi stutt þau.
Hann var aftur á móti einn þeirra
sem felldu tillögu okkar um aukinn
rétt einstæðra foreldra til húsa-
leigubóta 15. maí 2001. Ég minni
enn á að rétturinn til húsaleigubóta
er ákvarðaður á Alþingi en ekki í
borgarstjórn.
Um það hver sé besti málsvari
þeirra sem höllum fæti standa
gagnvart húsaleigubótum eða öðru
í kerfinu er hvorki Björns né mitt
að dæma, heldur annarra.
Málflutningur Björns í húsa-
leigubótamálinu er aftur á móti
ómerkilegt kosningaskrum, sem
dæmir sig sjálft.
Ásta R. Jóhannesdóttir
Kosninga-
skrum Björns
Höfundur er alþingismaður.
Frábærir
fótskemlar
Verð kr. 34.000
Mörkinni 3, sími 588 0640
Opið mánudag-föstudag 11-18,
laugardag 11-15
DILBERT
mbl.is