Morgunblaðið - 12.11.2004, Blaðsíða 47

Morgunblaðið - 12.11.2004, Blaðsíða 47
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 12. NÓVEMBER 2004 47 MINNINGAR ingum, það hefði hún viljað því dýra- og mannvinur var hún. Guð blessi minningu þína, góða ferð inn í ljósheima. Við hittumst síðar, bið að heilsa fólkinu þínu. Takk fyrir minning- arperlur þessa lífs. Erla St. Elsku María. Nú er kallið komið og þú ert komin til ástvina þinna sem þú þráðir svo heitt. Reyndar vildir þú fara mikið fyrr en tíminn hefur ekki verið kominn. Við kynntumst Maju, eins og við kölluðum hana þegar við unnum hjá Sjálfsbjörg að Hátúni 12. Það var alltaf gott að koma inn í herbergið til hennar og spjalla. Hún átti oftast svör við öllu sem var spurt um enda var hún hafsjór af fróðleik. María var bundin við rúmið sitt í mörg ár en tók því með jafnaðargeði. Það er ekki á allra færi að taka þvílíkum örlögum með ró, en það gerðir þú svo sannarlega elsku vinkona og við dáðumst að þér fyrir það. Oft var fjör á kvöldvökunum þegar við vorum að vinna og komum inn til þín eins og þegar spurningakeppni var í útvarpinu og keppni var milli þín og Þorbjarnar hvort vissi réttu svörin. Ekki mátti á milli sjá hvort hafði betur því bæði voru bráð- snjöll. Við þökkum þér fyrir samveruna elsku María og kveðjum þig með ljóði sem Helgi Seljan orti fyrir okkur til minningar um þig. Með klökkum huga kveðjum við þig nú og kærar þakkir flytjum hinzta sinni. Þú áttir hetjulund og trausta trú og tryggð er geyma okkar ljúfu kynni. Þín minning veitir heiðríkju í hug um horska konu er sýndi þrek og dug. Þú fagnaðir af hjarta er stopul stund með stjörnubliki gleðinnar var þín. Við kvæði og sögur áttir yndisfund þar andans ljómi merlar nú og skín. Við geymum ljóð þín eins og gullin skrín, þar gafstu okkur skíra hugarsýn. Um lífið gekkstu þína þyrnibraut, en þolgæðinu ævin vitni ber. Víst barstu í heimi marga þunga þraut, en þjáningin var oft í fylgd með þér. Þig dreymdi um unaðssælu í alvalds geim. Það eitt er víst: Nú muntu komin heim. Lilja og Fjóla. Við burtför þína er sorgin sár af söknuði hjörtun blæða. En horft skal í gegnum tregatár í tilbeiðslu á Drottin hæða og fela honum um ævi ár undina dýpstu að græða. (Guðrún Jóhannsdóttir.) Elsku afi, það er erfitt að hugsa út í það að þú sért ekki meðal okkar enn í dag. Núna ert þú kominn til ömmu og líður vonandi miklu betur en þér leið síðustu ár ævi þinnar. Þegar mamma hringdi í mig á sunnudagsmorguninn var það eins og vakna við vondan draum, þegar hún bar mér tíðindin um andlát þitt. Mikið vildi ég að ég hefði hitt þig áð- ur en þú féllst frá. Ég man þegar ég og pabbi vorum að veiða með þér í Soginu, ég var með mína litlu og ræfilslegu veiði- stöng sem þér leist nú ekkert á. Svo var nú bitið á hjá mér og var það nú enginn smá fiskur, tókst með naum- indum að landa honum vegna þess að stöngin var alveg kominn að því brotna. Nokkru eftir þennan veiði- dag komuð þú og amma í heimsókn í Gauksrimann og gafst þú mér þessa fínu veiðistöng sem ég nota enn í dag. Þú sagðir að ef ég ætlaði mér að stunda veiðiskap að einhverju ráði, þá þyrfti ég að eiga góða stöng. Alltaf spurðirðu um Broncoinn sem ég var að leika mér að gera upp. Loks komst hann á götuna og kom ég á Eyrarbakka til þess að sýna þér hann. Þér fannst nú gaman að skoða hann og hefur það örugglega vakið upp margar minningar hjá þér. Megi guð vera með þér og ömmu og takk fyrir samveruna í þessu lífi. Þinn Ólafur Þór. Það er laugardagur, bankað er snaggara- lega á dyrnar. „Má ég nota réttina hjá þér? Það eru komnir kallar að sækja hross í haga- göngu.“ „Ekkert mál,“ segi ég. „Þakka þér fyrir,“ segir Guðjón í Miðbænum og hlær. Og hann snar- ast af stað brosandi og glaður í bragði því nú er líf í tuskunum, nóg að gera. Sólarhring síðar er Guðjón Jónsson, nágranni okkar, kallaður til starfa í öðrum heimi. Hann fædd- ist og ólst upp hér á Núpi í faðmi stórrar fjölskyldu og ræktaði hana vel, enda mikill fjölskyldumaður. Samheldni hans og Ástu var líka mikil og margar ferðirnar er hann Guðjón búinn að fara með Ástu sína að sækja eitt og annað í garðinn. Guðjón naut ekki langrar skóla- göngu á nútímavísu en gekk í skóla lífsins og útskrifaðist þaðan með hæstu einkunn, gekk upp hæstu brekkur, stundum fram á ystu brún og hoppaði jafnvel fram af en kom alltaf standandi niður. Hann var sannkallað náttúrubarn með næmt auga fyrir lífinu í kringum sig, var einlægur, hreinskilinn og bjartsýnn, iðinn og úrræðagóður og hjálpsam- ur. Í návist hans heyrðist oft hlegið dátt því hann hafði glöggt auga fyr- ir spaugilegum hliðum lífsins og ekkert til sem hét vandamál, heldur fór stundum allt í eina stertabendu. Svo var sagt „jæja“ og málið leyst. Við á Núpsbæjum söknum nú góðs granna, stórt skarð er höggvið í GUÐJÓN JÓNSSON ✝ Guðjón Jónssonfæddist á Núpi í Vestur-Eyjafjalla- hreppi 13. september 1950. Hann lést á Sel- fossi 31. október síð- astliðinn og var útför hans gerð frá Ásólfs- skálakirkju 6. nóv- ember. samhenta fjölskylduna í Miðbænum. En það er líka margs að minn- ast. Eitt sinn bar kýr hér á bæ og kallað var á Guðjón til að toga, eins og oft áður. Kálf- urinn fæddist andvana og heimasætan horfði sorgmædd á. Við lát- um svona fallegan kálf ekki drepast í höndun- um á okkur sagði Guð- jón með bros í augum og blés hið snarasta lífi í kálfinn. Við hugs- um með hlýjum hug til góðs drengs og söknum nú fé- lagsskapar við daglegt amstur hér á bæjarhlaðinu þar sem árvekni og eftirtekt Guðjóns kom sér vel. Nú á haustdögum er heiðin skyldi smöluð var bíllinn okkar bilaður og góð ráð dýr að koma mannskapnum upp. „Við fyllum bara minn bíl, setjum krakkana í skottið,“ sagði Guðjón. Og svo var krökkum og hundum skellt í skottið og þegar hvert rúm var skipað í jeppanum ók Guðjón rólegur og öruggur að vanda með alla hersinguna upp. Þetta var góð- ur dagur í safni minninganna. Frammí sátu frændurnir Guðjón og Guðmundur yngri og töluðu um allt annað en alvarlega hluti og úr skottinu heyrðust hlátrasköll og hálfkveðnar vísur um eitt og annað sem á dagana hafði drifið hjá unga fólkinu. Veðrið var gott og sólin skein og þannig munum við alltaf hugsa til Guðjóns, með sól í hjarta og bros á vör. Hafðu kæra þökk fyr- ir allt og allt, Guðjón, Guð blessi þig og varðveiti þar til við öll hittumst á ný. Innilegar samúðarkveðjur send- um við til Ástu og barna þeirra og fjölskyldunnar allrar. Í Guðs friði. Guðmundur og Berglind á Núpi III. Útför föður okkar, BENEDIKTS DAVÍÐSSONAR, Duggugerði 1, Kópaskeri, sem lést miðvikudaginn 3. nóvember, fer fram í Snartarstaðakirkju laugardaginn 13. nóvember kl. 14.00. Að ósk hins látna fer fram líkbrennsla. Duftker verður jarðsett síðar í Snartarstaðakirkjugarði. Rannveig, Erna og Guðmundur Örn. „Þegar ég leystur er þrautunum frá.“ Þessi setning kom upp í huga mér þegar ég stóð við rúmið hans Guðmundar aðfaranótt 11. október og leiðir okkar voru að skilja. Ég fann fyrir miklum söknuði, en einn- ig fyrir þakklæti að nú væri að linna mikilli þrautagöngu vinar míns. Elsku Guðmundur, ég vil þakka þér fyrir alla þá hlýju og vináttu sem þú sýndir mér, allt spjallið GUÐMUNDUR SVEINBJÖRNSSON ✝ GuðmundurSveinbjörnsson fæddist á Mælifellsá í Lýtingsstaðahreppi 10. apríl 1914. Hann lést á Heilbrigðis- stofnun Sauðár- króks 11. október síðastliðinn og var útför hans gerð frá Goðdalakirkju 16. október. okkar yfir kaffibollun- um á morgnana sem var fastur liður hjá okkur. Ferðin okkar út á Skaga sumarið 2002 er mér ofarlega í huga þegar ég sit og hugsa um þig. En það er svo margt sem ég vildi segja og þakka þér fyrir, en það bíður bara betri tíma. Ég þekki gleði góða sem græðir allt með varma og sælu er svíkur aldrei en sefar alla harma. Ég veit um stjörnu er vakir þó vetrarmyrkur ríki, um ást sem er á verði þó ástir heimsins svíki. (Hulda.) Hafðu þökk fyrir allt, kæri vinur, og ég bið engla guðs að vaka yfir þér og þínum. Þín vinkona Auður. Einstakur er orð sem notað er þegar lýsa á því sem engu öðru er líkt, faðmlagi eða sólarlagi eða manni sem veitir ástúð með brosi eða vinsemd. Einstakur lýsir fólki sem stjórnar af vild síns hjarta og hefur í huga hjörtu annarra. Einstakur á við þá sem eru dáðir og dýrmætir og hverra skarð verður aldrei fyllt. Einstakur er orð sem best lýsir þér. (Terri Fernandez.) Hjördís var á margan hátt ein- stök stelpa. Það var henni líkt að HJÖRDÍS KJARTANSDÓTTIR ✝ Hjördís Kjart-ansdóttir fædd- ist í Reykjavík 13. september 1982. Hún lést á Landspít- alanum við Hring- braut 4. október síð- astliðinn og var útför hennar gerð frá Fossvogskirkju 18. október. hringja og bjóða mér með á Rosso þegar ég var ekki búin að vera lengi í Finnlandi og hafði ekkert fyrir stafni eitt kvöldið. Við skemmtum okkur konunglega og enduð- um kvöldið á löngum göngutúr í Helsinki leitandi að ís. Þetta kvöld stendur upp úr þegar ég hugsa til baka. Ég veit að ferðir mínar til Finnlands verða ófáar í framtíðinni. Í öllum mínum ferð- um þangað og eins þegar ég hlusta á Sálina, mun ég minnast Hjördís- ar. Ég er ákaflega þakklát og mér finnst ég vera rík að hafa kynnst Hjördísi. Mínar innilegustu samúðar- kveðjur sendi ég fjölskyldu hennar og vinum. Guð styrki ykkur í sorginni. Lilja Þórunn.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.