Réttur - 01.06.1955, Page 4

132
RÉTTTTR
Þytur magnast, þruman dunar . . . .
Skýjastóð sem stálblá eisa
steypir sér að haísins grunni.
Haíið grípur eldsins öru,
ískalt djúpið hana slekkur.
Logaslöngur hrökkva í hafið,
hlykkjast þar og deyja síðan,
skyndiglampar skýjabáls.
Ofsaveður er í vændum!
Og hinn sterki stormfugl þýtur
stoltur milli eldinganna
vfir hafsins uppreisn trylltri
og hann flytur boð um sigur:
æddu, vindur, vægðarlaust!
ÞýSing eftir JÓHANNES ÚR KÖTLUM.