Réttur


Réttur - 01.01.1959, Side 51

Réttur - 01.01.1959, Side 51
R É T T U B 51 Var frábær ræðuskörungur, en varla eru margir menn meðal þess, sem kunna skil á því sem þessi meistari orðsins hafði fram að færa. Ef það væri spurt, myndi það svara: „Jaurés var vinur fólksins... á móti styrjöldum... þess vegna var hann drepinn". ^etta alþýðufólk hefur á réttu að standa: auk styrkrar raddar atti Jaurés göfugt hjarta. Þegar hjartað hættir að slá, þá deyr tttaðurinn, en hjartað getur lifað manninn; og um Jean-Jaurés göturnar í verkamannahverfum frakkneskra borga fer svipur tttanns, raddlaus svipur, en hjarta hans er ekki þagnað. Okkur, sem nú lifum, geta virst barnalegir ýmsir dómar Jaurés; allir geta verið vitrir eftir á, og ekkert er auðveldara en að undirstrika með rauðu villurnar í annálum fortíðarinnar. Jaurés lifði ekki að sjá sigur sósíalismans, hann var ekki heim- spekingur og ekki hagfræðingur, en hjarta hans sá sósíalismann Jyrir. Já og leið hans til sósíalistískra hugsjóna var löng; þegar andstæðingar hans báru honum á brýn, að hann skifti alltof auð- Veldlega um skoðanir, þá svaraði hann því ósköp rólega til, að t borginni Castres hefði á sínum tíma fæðst sveinbarn en ekki fullgerður sósíalisti. Jaurés hugsaði öðruvísi 1905 heldur en 1885, en samt sem áður var eitthvað innra samhengi í lífi hans; hann gat breytzt en hann sveik aldrei. Sá sorgarleikur, sem Jean Jaurés lék eitt aðalhlutverkið í, er ekki enn leikinn á enda. Það hefur verið skift um leiktjöld, bún- inga 0g mælskustíl, afstaða stríðandi afla hefur einnig breytzt, en baráttan fyrir réttlæti, mannúð og friði heldur áfram. Þegar við blöðum í ræðum Jaurés, þá verðum við okkur til undrunar þess vör, að þær eiga enn brýnt erindi til okkar, sem nú lifum, •—1 mjög brýnt erindi. „Þúsundir innfæddra liafa verið teknir höndum. Við ætlum að dæma þá. Já, einmitt að dæma þá, því þetta eru ekki stríðs- fangar, ekki hermenn, þetta eru uppreisnarmenn... Við ætlum að spyrja þá: Með hvaða rétti dirfðust þið að rísa upp gegn erlendum húsbændum ykkar?" ... „Bandalag Krupps og Schneiders, kærleiksrík samskothríð úr frönskum og þýzkum fallbyssum leggur múhameðskan grafreit 1 rúst" ...
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152

x

Réttur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.