Réttur - 01.01.1959, Blaðsíða 95

béttvb
95
„Sú stækkun íslenzku fiskveiðilandhelginnar sem hin
nýja reglugerð ákveður er öllum Islendingum mikið
gleðiefni. Við vitum að hér er lögformlega verið að auka
við landsréttindi okkar, verið að tryggja okkur lögsögu
og full yfirráð yfir svæði sem við höfum talið okkar en
ekki fengið að njóta einir. Stækkun fiskveiðilandhelg-
innar hefur því svipuð áhrif á okkur og það myndi hafa
á þjóð að endurheimta til heimalandsins landshluta eða
landssvæði sem lengi hefur verið þrætuepli eða undir
erlendum yfirráðum. . . Við vitum að okkar beittasta
vopn og það sem mun færa okkur sigur er fullkomin
órofa samstaða allrar þjóðarinnar. Þess vegna leggjum
við til hliðar ágreining um minniháttar atriði en sam-
einumst um kjarna málsins. . . Einbeitt og óhvikul
framkoma okkar mun sannfæra aðrar þjóðir um það að
ekkert getur hindrað okkur í því að setja þær reglur
sem tryggja lífsöryggi þjóðarinnar í landinu.“
„Lúðvík íær skömm íyrir”
Öll þjóðin fagnaði þessum mikla áfanga í sjálfstæðis-
baráttu íslendinga, en þó voru til menn sem settu upp
hundshaus. Morgunblaðið skýrði mjög dauflega frá hinni
nýju reglugerð og hafði sig ekki einu sinni upp í að birta
forustugrein um landhelgismálið daginn eftir að reglu-
gerðin var gefin út. Og 3. júlí hafði Alþýðublaðið þetta
um stækkun landhelginnar að segja:
„Lúðvík fær skömm fyrir. . . Eins og vænta mátti
skilja kommúnistar aldrei, að tilveran sé neitt annað
en glamur og stóryrði, en að undirbúa slíkt mál sem
þetta á sómasamlegan hátt, svo að þjóðinni sé sómi að
afgreiðslu þess, það kæra þeir sig sýnilega ekki um. 1
fimm vikur virðist Lúðvík ekkert hafa um landhelgis-
málið hugsað. . . hann hefur einnig skömm af frammi-
stöðu sinni við undirbúning þess.“
Svona leið utanríkisráðherra og félögum hans sömu