Réttur


Réttur - 01.01.1959, Page 127

Réttur - 01.01.1959, Page 127
RÉTTUR 127 andlegs eðlis, sem er upphafinn yfir efnisheiminn og stjórnar honum. Oll vísindaleg þekking, sem við höfum aflað okkur, hnígur að því, að sjónarmið efnishyggjunnar sé hið rétta; og þekkingin getur engum framförum tekið, nema það sé lagt til grundvallar, meðvitað eða ómeðvitað. Vísindalegar rannsókn- ir væru náttúrlega tilgangslausar með öllu, ef viðfangsefni þeirra væru tóm ímyndun; og sjónarmið hinnar objektivu hug- hyggju er hreint trúaratriði. Og þekking og trú fara aldrei saman. En nú komum við að því vandamáli, hver sé afstaða skynj- ana okkar og hugmynda til efnisheimsins, hvort þær geti veitt okkur staðgóða þekkingu á honum, eða þær séu rangar og villandi. Efnishyggjan er þeirrar skoðunar, að skynjanir okkar séu spegilmyndir veruleikans, að vísu ekki fullkomlega ná- kvæmar, en þó réttar i höfuðatriðum. Gegn þessu hafa hug- hyggjumenn alltaf haft á reiðum höndum eftirfarandi mótbáru: Til þess að ganga úr skugga um sannleiksgildi allra eftirmynda, þarf að bera þær saman við það, sem þær eru gerðar eftir. En nú þekkjum við veruleikann aðeins í gegnum skynjanir okkar, þess vegna verður samanburður ógerlegur. Það var fyrst með tilkomu dialektískrar efnishyggju, sem endanlegt svar fékkst við þessari rökfærslu. Fram til þess tíma hafði öll heimspeki gert þá skyssu, að líta á manninn sem óvirkan athuganda gagn- vart náttúrunni. Marxisminn gerir sér hins vegar grein fyrir því, að maðurinn er fyrst og fremst starfandi vera, sem breytir umhverfinu og framleiðir til að uppfylla þarfir sínar. Og með starfinu fæst mælikvarðinn á sannleiksgildi hugmynda vorra: Ef það er byggt á sönnum hugmyndum, ber það árangur, en ef þær eru rangar, hlýtur það að misheppnast. A þessari for- sendu verður marxisminni heimspeki athafnanna; eða, eins og Marx orðaði það: Heimspekingarnir hafa aðeins skýrt heim- inn á mismunandi hátt; það, sem máli skiptir, er að breyta honum. Þau almennu sjónarmið efnishyggjunnar, sem ég hefi nú reynt að gera grein fyrir, hafa að sjálfsögðu komið fram i margvíslegum kenningakerfum, því að eðli sínu samkvæmt
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152

x

Réttur

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.