Réttur - 01.05.1933, Blaðsíða 11

skulda fátækra bænda, afnámi tolla á nauðsynjum, þá
skulum við starfa með þeim að þeim málum, en við
förum hinsvegar ekki í þau hrossakaup að það, sem al-
þýðunni yrði þannig- rétt með annari hendinni, yrði tek-
ið aftur með hinni, t. d. með auknum tollum á alþýðu í
stað hækkaðra skatta á auðmönnum. (Sbr. Byggingar -
og landnámssjóð). Og við skorum á herra J. J. að taka
upp með okkur virlcilega baráttu fyrir því, að enginn
megi hafa hærri laun en 8000 kr. — og við skulum vita
hvað hálaunamennirnir í hans eigin hóp segja við því
að þetta verði knúið fram.
Staðhæfingar J. J. um afstöðu okkar til umbótanna
eru svo alrangar, að sannleikurinn er sá, að við erum
nú eini flokkurinn, sem berst fyrir virkilegum umbóc-
um á hag verkalýðs og fátækra bænda. I>að erum við,
sem höfðum forustuna í baráttunni fyrir því, að at-
vinnuleysingjarnir í Reykjavík fengju atvinnubóta-
vinnu og síðan í því að hindra lækkun á kaupi þeirra.
En hvorttveggja kostaði bardaga við ,,umbótalögreglu“
Framsóknar. I>að eru kommúnistar, sem hafa forust-
una í þeirri umbótaviðleitni verkalýðsins á Siglufirði
að bæta kjör sín með kauphækkun, — og það eru
flokksmenn J. J., sem nota ,,umbóta“-fyrirtækið, ríkis-
verksmiðjuna, sem grjótpálinn fyrir kauplækkunarárás
auðvaldsins. Við kommúnistar heyjum með baráttu fyrir
umbótum á kjörum verkalýðs og fátækra bænda, og við
fögnum hverjum bandamanni, sem við eignumst þar í,
en hrossakaupin og múturnar, sem J. J. vill setja í
stað endurbótanna, frábiðjum við okkur. En okkur er
það líka ljóst, að auðvaldið þolir ekki einu sinni þessar
litlu umbætur, sem við erum að berjast fyrir. Svo ófært
er það orðið til þess að veita hinum vinnandi stéttum
sæmileg lífskjör. Og þess vegna eru líka flokkarnir, sem
um fram allt hugsa um að viðhalda auðvaldsskipulag-
inu, orðnir andvígir umbótunum, orðnir afturhalds-
flokkar í rauninni, hvað mikið, sem þeir svo prýða sig
með umbótanafninu. Og þess vegna er líka okkar um-
75