Réttur - 01.05.1933, Qupperneq 26

að bylting sje það, að 200 vopnaðir kommúnistar
ráðizt á blessaða, saklausa, vopnlausa burgeisana,
setji þá alla í fangelsi og taki svo völdin. Ef við
hefðum viljað gera svona „byltingu“, þá hefðum
við getað gert hana fyrir þó nokkuru síðan. T. d.
9. nóv. Það hefði ekki þurft meir en taka vopna-
búðir Reykjavíkur að kveldi þess dags, vopna verka-
lýðinn að svo miklu leyti, sem hægt var og svo ráð-
ast á stjómarráðið. Og þetta hafa auðsjáanlega
hjartveikir ístrubelgir og skilningssljóir stjórnspek-
ingar haldið að við ætluðum að gera. En það er
ekki þannig, sem bylting er gerð, hr. Jónas frá Hriflu.
Slíkt væri „Kup“ — ekki bylting.
Skilyrðin fyrir byltingu kommúnista eru þessi: að
þýðingarmesti hluti verkalýðsins fylgi flokknum, að
aðrar fátækar og kúgaðar alþýðustéttir fylki sér að
meira eða minna leyti undir forystu verkalýðsins, —
og að yfirstéttin sjálf sje sundruð og ráðþrota. Þessi
skilyrði eru að skapast smátt og smátt — og nú hraðar
og hraðar, — en þau eiga ekkert skylt við spurs-
málið um 200 vopnaða kommúnista, sem tækju völd-
in í krafti vopnleysis hinna.
Þvert á móti. Þegar verkalýðsbyltingin verður á
Islandi, þá verður tvímælalaust auðvaldið búið að
vopna þjóna sína vel áður. Jónas frá Hriflu og Ás-
geir Ásgeirsson hjálpast að, við að undirbúa þann
vopnaða lífvörð þess nú: ríkislögregluna. Með lélegri
vopnum og verri tækjum í hvívetna, mun verkalýður-
inn þá samt sigrast á þeim, sakir samtaka sinna, verk-
falla, kröfugangna og uppreisnanna, sem hann kem-
ur af stað, jafnvel í her auðvaldsins sjálfs.
Og þegar nú verkalýðsbyltingin er orðin á íslandi,
hvað gerum við þá við skuldirnar? Og hér komum
við að því kyndugasta í allri grein Jónasar. J. J.
reynir í allri grein sinni að gera sem minnst úr
okkur kommúnistunum, en hann reiknar okkur samt
skara svo fram úr öllum öðrum kommúnistum Ev-
90