Réttur - 01.06.1939, Blaðsíða 93

Pólska þýódín svíbín
ilvaö ÞýÖa þessar nýju aðgerÖir? Hverl er þeim
stefnt og hVerjar eru þær ályktanir, er verkalýÖurinn
og andfasistisku öi'lin hljóla af þeim aö draga um bar-
áttu sína? Hér er ekki viÖ auðráðiö ástand að fást,
'heldur margþætt og flókið. Jjaö er einkennt af mörg-
uni ósainsta'.öuin frumpörtum og augljóst aö ylirráÖa-
stéttirnar hafa misst sljórn á öflum þeim, sem að
verki eru, og má þvi búasl við snöggum og óvæntum
breytingum. Fram á siðuslu slund taldi brezk-franska
afurhaldið vísl, aö lakasf mælti samkomulag við
Þýzkaland. Pólland og pólski hjálparsamningurinn
var upphaflega aðeins peð í laflinu. Engin alvarleg at-
luigun á hernaðarviðnámi fór fram um það leyti sem
brezká stjórnin og Beck ofursti gerðu samninginn.
Það varð ljósl af hinni hiklausu afþökkun á þeirri einu
lijál]), er bjargað gat Póllandi, — hernaðarhjálp frá
Sovélríkjunum og lnnni algeru vöntun á áætlun
um sameiginlegar hernaöaraðgerðir, og hinum hræði-
legu afleiðingum, þegar af árásinni varð. Aðvaranir
Lloyds George og Churchills gátu ekki verið skýrari.
„Ef vér leggjum í það (að hjálpa Póllandi) án að-
stoöar Sovétríkjanna, göngum vér í gildru.... Ég
skora á ríkisstjórnina að gera taíarlaust ráðstafanir
til aö Lryggja sluðning Sovétríkjanna, með bandalagi,
samningi, samkomuiagi, — mér er sama hvað það er
nefnt, bara el’ það er trygging l’yrir því að þau verði
með Bretlandi gegn friðrofa. Ef |mð tekst ekki höfum
vér steypt oss úl í ískyggilegt áhættuspil”. (Lloyd
George i neðri málstofu brezka þingsins, 3. apr. 1939).
„Hann (Chamberlain) hefur heitið Póllandi, Búm-
eníu og Grikklandi hjálp gegn hinum volduga her
Pýzkalands. Ég várð manna fyrstur til að benda á
þessa augijósu staðreynd í neðri máistofunni. .. . Ég
stimplaði það sem hreint og beinl brjálæði að gefa slik
173