Réttur - 01.01.1979, Síða 8
Þegar stríðinu lauk, og herinn hélt á
braut var hafist handa um að byggja upp
atvinnulífið að nýju í samræmi við ís-
lenskar aðstæður. Það hefur tekist, er
nú blómlegt, enda engin hernaðarum-
svif verið s. 1. þrjátíu ár til þess að trufla
vöxt þess og viðgang. Ekki veit ég til að
nokkurntíma hafi verið spurt á Seyðis-
firði þeirrar spurningar, sem spurt var í
sjónvarpsþætti frá Keflavík fyrir nokkru
síðan. Þátturinn fjallaði um brottfiir
hersins og Iiernaðarvinnuna. Og spurn-
ingin var jæssi: ,,Hvað eigum við að gera
við gamla fólkið, sem vinnur á vellinum
ef herinn fer?“
Þá var það einnig ein af okkar rök-
semdum, að reynslan hefði þegar sýnt,
hver áhrif hernaðarviðskiptin hefðu, til
að auka hvers konar fjármálaspillingu
með þjóðinni, og mundi slíkt stórum
færast í vöxt ]rví lengur sem hersetan
varaði. Skyldi vera til sá maður á íslandi,
sem ekki finnur að þetta liefur reynst
rétt. Þarf annað en minna á þau fjöl-
mörgu fjársvikamál og smyglmál, sem
annaðhvort að nokkru eða öllu leyti má
rekja til hersetunnar. Og hvað hafa
manndráp og önnur ofbeldisverk marg-
faldast mikið á þeim tæpum fjðrutíu ár-
um, sem liðin eru frá því að við kom-
umst fyrst í kynni við hernám og styrj-
aldarrekstur? Það þarf mikil brjóstheil-
indi til að neita því að hér í liggi höfuð-
ástæðan.
Þá skal að síðustu talið það sem e. t. v.
er alvarlegast og við Sósíalistar lögðum
jafnvel mesta áherslu á í okkar andófi.
Það er sjálft hernám hugarfarsins sem á
síðustu tímum birtist gleggst í því að
voldugir fjármála- og stjórnmálamenn
prédika nú opinberlega þá kenningu að
verðleggja landið og láta herinn greiða
fyrir. Þetta hefði enginn þorað fyrir
þrjátíu árum. Þá unnu slíkir menn bak
við tjöldin, beittu áhrifum sínum á laun
við stjórnmálaflokka, þingmenn og ráð-
herra og voru sumir í þeim hópum eins
og nú.
Einn helsti talsmaður þessarar kenn-
ingar er fyrsti þingmaður höfuðborgar-
innar. Hefur þá hugrekki hernámssinna
aukist svona mikið? Ekki held ég j^að. Ég
held að skýringuna sé að finna á 21.-24.
síðu Morgunblaðsins hinn 24. febrúar
s.l. Allar þessar fjórar síður eru lagðar
undir frásagnir af Keflavíkurflugvelli.
Megin hlutinn eru viðtöl við starfsfólk á
vellinum, sem auðvitað á ekki nógu sterk
orð til að lýsa því, hvað gott sé þar að
vinna. Maður getur næstum farið að
halda að herinn gefi blaðið út.
Víst hafa vissir hlutir gerst. M. a. það,
að Morgunblaðið þorir nú að birta svona
opinskáan hernámsáróður í því trausti
að hernám hugarfarsins hafi nú gripið
stærri hluta þjóðarinnar en nokkru sinni
fyrr.
En hann er líka vottur um hræðslu.
Hræðslu við það að í landinu er fjöldi af
ungu fólki, sem sér í gegn um blekking-
una og mun á sínum tíma verða afl, sem
hernámssinnamir óttast að muni þá fá
þjóðarsálina til að ólga á ný og reka ó-
sómann á braut.
Ásmundur Sigurðsso7i.
8