Réttur - 01.01.1979, Blaðsíða 41

kommúnismans, þegar ríkisvaldið hefur
dáið út og hver fær eftir sínum þörfum
úr nægtarbúri mannfélagsins (- sem þó
fflun þá hafa lært að hófs þarf að gæta
gagnvart móður náttúru -) fyrst þá mun
draumsjónin verða að veruleika, friður
og sátt milli jafnrétthárra manna og
þjóða er endanlega hafa útrýmt stétta-
mim og stétta- og þjóðakúgun.
En rétt er að muna orð Marx í upp-
hafi „18. Brumaire Lúðvíks Bónaparte":
»Arfur allra liðinna kynslóða hvilir
sem farg á heila lifenda.“
Því mun mannkynið - og þá fyrst og
fremst marxistarnir, - kommúnistar sem
sósíaldemókratar, allir sósialistar yfir-
leitt, - verða að heyja langa og erfiða
baráttu, líka eftir valdatöku alþýðu,
hvernig sem hún svo gerist, við að upp-
ræta hjá mannkyninu alla þá drottnunar
og hefðargirnd, fégræðgi og hamslausu
eigingirni, sem stéttakúgunarþjóðfélög-
in hafa alið upp og eflt frá því stéttlausa
®ttasamfélagið gamla leið undir lok,13 -
útrýma því þjóðahatri, sem kúgun þjóð-
anna og misskipting á auðæfum jarðar-
■nnar hefur valdið.
hetta verk tekur frekar aldir en ára-
tugi, en það er eina leiðin til að grund-
valla að lokum það mannfélag jafnaðar,
lrelsis og bræðralags manna og þjóða,
sem bestu menn þjóðanna hafa séð í hyll-
mgum og liina kúguðu jafnan dreymt
um. — En jafnframt verður af fullu raun-
Sasi að standa á verði allan tímann gegn
])Ví að síðasta yfirstétt jarðar gereyði
mannkyninu í djöfullegum14 drottnun-
ofsa sínum, þegar mennirnir loks hafa
skapað þá tækni og aðra möguleika, sem
þarl til þess að útrýma að fullu og end-
anlega allri fátækt, kúgun og sjúkdóm-
um af jörðunni.
Vinnandi stéttir heims og allir hugsandi
ábyrgir menn hafa nú öllu að tapa, sjálfri
tilveru mannkynsins, ef þær ekki sigra
auðhringavald jarðar, áður en það nær
að tortíma veröldinni.
Síðan er að sigra sjálfan sig.
*
SKÝRINGAR OG ATHUGASEMDIR
1 Vissulega hefur hver maður, hver félagsskapur,
- jafnvel meirihluti einnar þjóðar, - rétt til þess
að gera einn mann (eða fleiri) að guði eða skapa
sér sinn guð, - cnda séu ekki aðrir neyddir til
þess að tigna hinn sama. En vissulega finnst
mér það sárt og niðurlægjandi fyrir mannkynið,
ef það fær ei sjálft að ciga þá bestu snillinga,
eigi sfst að manngæðum, sem upp hjá því vaxa,
heldur sé rík tilhneiging til þcss að telja slfka
eigi lengur menn, rétt cins og mannkynið væri
svo lítilmótlegt að slfkir mcnn gætu ekki hjá
því fæðst og þroskast. Gildir þar einu hvort
mcnn meðhöndla þannig Jesú frá Nasarct,
Rúddha eða t. d. Indíánar forðum Hiawatha,
friðarboðann þcirra mikla, er samcinaði marga
ættflokka í eina þjóð friðsamlega um 1500 e. Kr.
2 Tilvilnun í rii þýska sagnfræðingsins Max Beer,
scm ritaði sögu sósfalismans frá upphafi á þýsku.
Hér cr vitnað f sænsku þýðinguna, „Sosialis-
mens Historia", Stokkhólmi 1925, bls. 119 í fyrra
bindinu.
3 IVilliam Morris, cnska skáldið og sósíalistafor-
inginn og íslandsvinurinn mikli, orti 1888 „A
dream of John Ball“ til þcss að minnast þessa
upprcisnarmanns.
4 Nánari tilvitnanir í Martcin Lúthcr, fyrr og síð-
ar, má finna í „Rétti" 1930, bls. 305-307.
5 Karl Kautsky, hinn kunni þvski sósíalisti, lýsti
þessum ægilegtt aðförum f bók sinni „Vorláufer
des ncueren Sozialismus" („Fyrirrennarar nú-
tfma sósfalismans") í II. bindi, bls. 270 (útgáfa
í Berlfii 1947, fyrsta útgáfa 1909). Hann hefur
ritað margar bækur um efni skyld þeim, scm
41