Réttur - 01.01.1979, Blaðsíða 39

sín svo sem Karl Liebknecht, Rosa Lux-
emburg o. fl.
Við upplifðum líka stórkostlegasta sig-
ur alþýðunnar og sósíalismans í allri sög-
unni: byltinguna í Rússlandi og myndun
■Sovétríkjanna, - þann atburð, sem er
upphafið að umsköpun þjóðfélagsins á
jörðinni á þessari öld. - En við lifðum
líka sorgleikinn, þegar ofstækið fór ham-
förum og jreir kommúnistar, er með rík-
isvaldið fóru, létu drepa ágæta kommún-
ista, ]r. á m. brautryðjendur sigursins,
hundruðum jrúsunda saman.
Svo kom nasisminn. I jrví víti, er hann
skóp jrar sem hann réði, - og gagnvart
jreirri ógn, er veröldinni stafaði af hon-
um - sameinuðust að lokum þau öfl,
sem áður höfðu hvort öðru andvíg verið.
Kommúnistar, sósíaldemokratar, borg-
aralegir lýðræðis- og þjóðfrelsissinnar
víða um lönd og hákristnir forvígismenn
innan kirknanna tókii ýmsir höndum
saman.
En að sigrinum yfir nasismanum unn-
um, og er Roosevelts forseta naut ekki
lengur við til að halda aftur af skefja-
lausri drottnunargirni og fégræðgi amer-
íska auðvaldsins - hófu þessi „Mammons-
ríki Ameríku" sitt kalda og síðar sitt
heita stríð gegn sósíalismanum í heimin-
um og þá fyrst og fremst gegn Sovétríkj-
unum, sem misst höfðu 20 milljónir
manna í styrjöldinni, meðan auðmanna-
stétt Bandaríkjanna græddi of fjár. Og
enn létu sósíaldemokrataflokkar víða um
lönd hafa sig til fylgis við jretta ofurvald
auðs og atomvopna.
Og jregar jressi ógn dynur yfir ,upplif-
um við sósíalistar enn einu sinni ham-
farir ofstækisins í ýmsum þeim löndum,
sem kommúnistar höfðu komist til valda
í eftir stríð: bannfæringar einstakra
flokka og skoðana og ægileg málaferli, er
leiddu til dauða tuga, jafnvel hundraða
hinna bestu kommúnista í hinum sósíal-
istisku ríkjum.
Og nú stöndum við, ásamt öllum öðr-
um jarðarbúum, frammi fyrir heimi, Jrar
sem líf alls mannkyns hangir í Jreirri
veiku taug að eigi stofni stórveldi til
stríðs þess, er þurrki út líf mannkynsins
á jörðinni.
Og hvernig stöndum viS nú, sósíal-
istar, meS þær draumsjónir, sem viS eig-
um sameiginlegar frumkristninni um
friSarríkiS á jörSunni, um bræSralag allra
manna, um jöfnuS allra mannanna
barna? Aldrei sýnast þær draumsjónir
ef til vill óraunsærri en nú, - en aldrei í
sögu mannkynsins hefur veriS slík lífs-
nauSsyn - og þessvegna slíkir mögu-
leikar á aS þær draumsjónir væru gerS-
ar aS veruleika.
Er það ekki bamaleg bjartsýni að
halda slíku fram?
Við skulum athuga málin nánar:
Fórnir þær, sem Sovétþjóðirnar færa
til vígbúnaðar síns, nægja til J^ess að
halda aftur af þeim ella hamslausu her-
gróðaöflum Bandaríkjanna, sem sjá ör-
uggastan gróða í vígbúnaði og dauð-
langar í stríð, - en ekki upp á 1:>á kosti að
allsherjarsjálfsmorð allra hljótist af.
Aldrei hafa sættir Jijóða á milli átt
eins almennan pólitískan grundvöll og
nú. (Helsinkiráðstefnan er einn vottur
þess).
Og hvað það afl snertir, sem þyngst
yrði á metunum til Joess að tryggja frið -
og ]aá fyrst og fremst í Evrópu (því jraðan
hafa heimsstrfðin komið) - verklýðshreyf-
inguna, ef hún er samemuð, þá eru vax-
39