Morgunblaðið - 27.08.2006, Side 59

heimsókn Samuels Kellers til Kaup-
mannahafnar. Er hann spurði hver
það hafi verið svaraði hún; „Það get
ég ekki sagt þér vegna þagmælsku-
reglunnar.“ Af hverju er það leynd-
armál? „Svona er þetta nú bara,“
svaraði hún.
Pilgaard Johnsen átti hvað eftir
annað eftir að reka sig á hina óvægnu
þagmælskureglu, diskretion hér og
discretion þar. Allstaðar verið að
plotta og reyna að þrýsta verðinu
upp, og kom honum margt undarlega
fyrir sjónir, markaðssetningin í hág-
ír. „Verðið er heimskulega hátt í ár,“
sagði svissneskur safnari í viðtali við
The art Newspaper, sem út kemur
daglega meðan á kaupstefnunni
stendur. Þetta át hinn ungi og virti
enski safnari, Amir Shariat frá Lond-
on, upp eftir honum; „Sjáið verk
Ceciliu Edefalks! Það er frábært, en
skyldi það vera 750.000 dollara virði?
Menn hafa nefnilega ekki heyrt né
séð eitt né neitt af henni til þessa.
Listhúsin ættu að vera meðvitaðri
um slæmt útlit á fjármálamörkuðum
heimsins og þetta er ekki rétti tíminn
til að þrýsta verðinu upp.“
Á staðnum var sérstök deild, UBS
Art Banking and Gold & Num-
ismatics, sem er ráðgefandi um lista-
verkakaup. Fram kemur að söfnin,
jafnvel Tate Modern og þau helstu í
Þýskalandi, hafa ekki lengur roð við
moldríkum einkasöfnurum sem fjár-
festa í listaverkum. „Við vonum bara
að það séu réttu náungarnir sem
kaupa bestu verkin, svo þau endi sem
gjafir á veggi safnanna,“ voru við-
brögð útsendaranna. Fram kemur að
120 einkaþotur lentu á flugvellinum í
Basel meðan á Kaupstefnunni stóð
sem er 40 fleiri en í fyrra og erfiðara
en nokkru sinni að fá inni á hótelum
og var þó firnaslæmt fyrir. Lýsandi
um umfang þeirra risaframkvæmda
sem helstu listkaupstefnur eru orðn-
ar, með Basel sem toppinn, mekka
listarinnar, „creme de la creme“.
Ætli ekki að summan afþessu sé; af hverju ratasvo fáar raunhæfar skil-
virkar og hlutlægar fréttir af slíkum
stórviðburðum til Íslands, og þegar
svo gerist þá helst í skötulíki smáf-
rétta? Er Ísland hugsanlega fremst
landa norðan Alpafjalla um ógagnsæi
yfirborð og þagmælsku á þessi og
skyld mál?
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 27. ÁGÚST 2006 59
glati í engu höfundarrétti sínum við
það að setja efni inn á MySpace þótt
þeir afsali sér allri þóknun.
Gott tæki til kynninga
Ekki verður á móti því mælt að
MySpace nýst tónlistarmönnum vel
til að kynna sig og tónlist sína og þótt
margar frægðarsögur sem sagðar
hafa verið af MySpace vinsældum séu
að líkum upplognar hafa fjölmargir
listamenn náð að mynda traust sam-
band við aðdáendur sína í netheimi
sem hefur jafnvel skilað auknum vin-
sældum þegar komið er í kjötheiminn
– dæmi um það er breska tónlist-
arkonan Lily Allen (www.mys-
pace.com/lilymusic). Aðrir tónlist-
armenn hafa ekki náð eins almennum
vinsældum fyrir einhverjar sakir,
kannski er tónlistin of tormelt, en
hafa þó náð sambandi við fólk sem
kann að meta tónlist þeirra, jafnvel
hundruð manna, sem er flestum lista-
mönnum ómetanlegt aukinheldur
sem þar eru þá komnir hugsanlegir
kaupendur að plötu sem annars hefði
verið erfitt eða ógerningur að gefa út.
Helstu gallar við MySpace ertu vit-
anlega sömu gallar og almennt í
mannlegum samskiptum – fólk sem
ekki er það sem það segist vera.
Þannig geta áhugamenn um REM
ekki vitað hvort það sé í raun Michael
Stipe (eða annar ófrægari REM-liði)
sem samþykkt hefur alla þá 9.417 vini
sem skráðir eru á síðunni. Hugs-
anlega er það bara skrifstofublók hjá
útgáfu hljómsveitarinnar eða þá lág-
launaður markaðsþræll.
arnim@mbl.is