Samvinnan - 01.06.1927, Síða 69

SAMVINNAN
147
rænnar menningar, ekki eingöngu vegna sín, heldur líka
vegna frændþjóðanna. Fyrir Norðmenn sem enn eru að
mynda þjóðarmál sitt, verður íslenskan og íslenskar bók-
mentir ómetanlegur, sannur bjargvættur.
í öðru lagi eru bókmentimar sjálfar, fyrst hinar
fomu, og síðar hinar nýju, með vissum hætti eðlilega
sameign til afnota. íslendingar nema nú tungu frænd-
þjóða sinna eins og útlend mál. Hver sæmilega mentaður
íslendingur, jafnvel menn sem lítið eða ekki hafa gengið í
skóla, geta lesið á frummálinu bækur Garborgs, Ibsens,
Selmu Lagerlöf og H. C. Andersen. Að sama skapi eiga
Norðmenn, Svíar og Danir að geta lesið Heimskringlu,
Egilssögu, Njálu, Passíusálmana, ljóð Jónasar Hallgríms-
sonar og Matthíasar. Ekki vegna Islendinga, heldur vegna
sjálfra sín, til að skilja hið norræna mál, upprana og þró-
un norrænnar menningar og sígildar, íslenskar bókmentir.
Islendingar vilja enn eins og í fomöld vera frjáls þjóð
stjórnarfarslega og í fjármálaefnum. En þeir vilja, eins
og þá, vera í náinni og gagnkvæmri, andlegri samvinnu
við frændur sína, sumpart veitandi, sumpart þiggjandi.
íslendingar vita vel hvað þeir geta þar veitt og hvað þeir
vilja þiggja, hvort heldur sem litið er á fomöld eða yfir-
standandi tima.
10*