Fréttablaðið - 29.08.2009, Síða 36

Fréttablaðið - 29.08.2009, Síða 36
2 matur BANANASTANGIR Á GRENSÁS Júlía Margrét Alexandersdóttir SKÝRINGAR Á UPPSKRIFTATÁKNUM: matur kemur út mánaðarlega með laugardagsblaði Fréttablaðsins. Ritstjórn: Sólveig Gísladóttir og Roald Eyvindsson Hönnun: Silja Ástþórsdóttir Forsíðumynd: Valgarður Gíslason Pennar: Gunnþóra Gunnarsdóttir, Júlía Margrét Alexandersdóttir, Kolbrún Björt Sigfúsdóttir, Marta María Friðriksdóttir, Sólveig Gísladóttir, Vera Einarsdóttir Ljósmyndir: Fréttablaðið Auglýsingar: Bjarni Þór Sigurðsson bjarnithor@365.is VERSLUN SÆLKERANS Ég get stundum ekki beðið eftir að verða gömul kona þar sem ég hét sjálfri mér fyrir löngu að þegar ég yrði gömul ætlaði ég að borða konfektmola í öll mál. Kjaga feit með konfektkassa upp í rúm á hverjum morgni, leggjast á beddann og stynja af ánægju þegar ég styngi þeim upp í mig – allan daginn. Sætindi eru sem sagt mín veika hlið. Bland í poka dugar mér í kvöldmat, ég vil helst hafa hnetusmjörs-M&M með camembert og súkkulaði smjör á franskbrauð þykir mér ein stórkostlegasta uppfinn- ing síðari tíma. Svo ekki sé minnst á sírópið mitt sem ég helli ofan á osta samlokur. Frá því ég man eftir mér hefur líf mitt snúist um að finna allar mögulegar og ómögulegar leiðir til að verða mér úti um sælgæti. Þeim mun minni áhuga hafði ég á mat og fúlsaði við öllu nema það héti þá í mesta lagi brauð með osti. Ég var jafnklók í að redda mér sælgæti eins og ég var í því að koma matnum óséð í ruslið. Á þeim tímum sem ég ólst upp var venjan enn sú, heppilega fyrir heilsu mína eflaust, að börn fengu bara sælgæti til hátíðabrigða. Dag- arnir fóru því í að redda sér nammi með einhverjum aðferðum og eitt sinn man ég eftir strokleðri sem lyktaði svo dásamlega að ég reyndi að éta það. Maður lét sér duga margt. Þannig æfði ég ballett á þessum árum í Skúlagötu og það fleytti mér langt að teyga að mér ilminn sem barst úr Nóa-Siríus-verksmiðjunni sem þá var í næsta húsi. Við mældum líka göturnar í leit að aurum sem við gátum keypt kúlur fyrir og eitt sinn sagði ég einfaldri nágrannastúlku í næsta húsi að ef hún myndi grafa karamelluna sína í sandinn myndi vaxa þar karamellutré. Tréð óx aldrei og karamellan hvarf upp í munninn á mér um kvöldið. Margt dásamlega gott er í minningunni frá þessum tíma. Gulur breikpinni, Double dip, eilífðarkúlur og drakúla. Maður var líka fljót- ur að sigta út þá nágranna sem voru nýkomnir frá útlöndum og var að gaufast fyrir utan húsið hjá þeim þar sem kallað var á mann og manni boðið Twist. Pabbi var orðinn útsmognari en ég og faldi sælgætið það vel þegar hann kom frá útlöndum að enn þann dag finnst jafn- vel fílakaramellupoki frá 1985 inni í veggjum (hann faldi þetta eins og um væri að ræða gull á stríðstímum). Bananastangir frá Góu slógu þó allt sem gott var út. Ég lærði þar hins vegar ágæta lexíu í hvernig hægt er að komast yfir einhverja fíkn – á sama hátt og alkinn þarf að skafa botninn til að leita sér hjálpar tók ég of stóran skammt af banana- stöngum og gleymdi þeim um tíma. Peningunum sem ég hafði safnað fyrir hamstri heilan vetur, stakk ég í poka og tók tíuna frá Árbæ niður á Grensásveg. Í sjoppunni þar sem strætisvagnarnir stoppuðu voru nefnilega bestu ban- anastangir landsins og fyrir hamsturspeningana alla lét ég konuna telja bananastangir ofan í stóran poka. Það tók mig nokkra daga að klára þær. Bændamarkaður Frú Laugu var opnaður á Laugalæk 6 í byrjun ágúst og er þar að finna vörur sem koma beint frá bændum. „Núna erum við með mikið af grænmeti. Við erum líka með kæli- og frystivörur, egg, kjöt og fisk,“ segir Arnar Bjarnason, sem rekur verslunina ásamt konu sinni Rakel Halldórsdóttur. „Svo slæðist hér inn önnur vara eins og sápur frá bændum á Lóni og gærur frá Löngumýri.“ Arnar segir að Frú Lauga sé komin til að vera. „Þetta er ekki bara haustopnun,“ segir Arnar og bætir við að áherslurnar muni breytast eftir árstíðum. Frú Lauga er opin fjóra daga vikunnar frá miðvikudegi til og með laugardegi. „Við erum að afla okkur aðfanga hina dagana. Það fer mikil vinna í það því þetta er þannig vara. Við höldum líka markaðshugmyndinni gangandi með takmörkuðum afgreiðslutíma en það er ekki útilokað að hann breytist.“ Rétturinn er frá Grikklandi, við erum með grískt jógúrt og grískan fetaost en samt er íslenskt hráefni undirstaðan í honum, sem er lundinn, nautak- innin, radísur og fleira. Við notum jógúrtið til að gera þetta aðeins skemmtilegra. Við erum eiginlega bara með íslenskt hráefni í réttunum okkar en svo notum við brögð og krydd frá öllum heimsálfum,“ segir Vigdís Ylfa Hreinsdóttir, kokkur á Fiskfélaginu í gamla Zimsen-húsinu við Grófartorg. Hún og Gústav Axel Gunnlaugsson töfruðu fram þennan lunda- rétt, en þau eru yfir matreiðslunni á staðnum. Vigdís segir íslenskt hráefni henta vel í „fusion“ og það koma skemmtilega á óvart. „Við erum með mikið af ferskum íslenskum fiski, til dæmis ferska skötu, sem kemur gestunum yfirleitt á óvart. Núna fer fólk að fatta hvað við eigum rosalega gott hráefni. Það er gaman að nota bara íslenskt og fá svo smá hjálp frá ein- hverju öðru landi.“ - kbs Tilvalið til tilrauna Íslenskt hráefni hentar vel til tilrauna og má blanda við það matarhefðum annarra landa. Yfirkokkar Fiskfélagsins deila lundauppskrift staðarins með lesendum. ÍSLENSKUR LUNDI FISKFÉLAGSINS, FRÁ DRANGEY Forréttur, uppskrift fyrir 4 Frú Lauga Tilrauna- eldhús Rétturinn er litríkur og fagur. Gústav Axel Gunnlaugsson og Vigdís Ylfa Hreinsdóttir eru yfir matreiðslunni á Fiskfélaginu. FRÉTTABLAÐIÐ/ANTON Grískur réttur með íslenskum lunda. A Aðalréttur Til hátíðabrigða Annað kjöt en fuglakjöt M Meðlæti Grænmeti Hvunndags Fiskur LUNDINN 4 stk. lundabringur 1 stk. rauður chili 1 stk. hvítlauksrif 50 ml olía Skerið chili-ið smátt ásamt hvítlauk og blandið við olí- una. Látið lundabringurnar liggja í leginum yfir nótt eða 24 klst. Takið upp úr marin- eringunni og steikið lund- ann á heitri pönnu á báðum hliðum í nokkrar sekúndur eða brúnið lundann. Krydd- ið með salti og pipar. NAUTAKINNIN 1 nautakinn 3 l vatn 1 stk. laukur 1 stk. hvítlaukur 1 stk. gulrót olía, salt og pipar Nautakinnin er soðin í vatninu ásamt grænmet- inu í 6 klst. Kælið og rífið niður, olíu, salti og pipar bætt út í.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Fréttablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.