Andvari - 01.01.1958, Side 14

10
Níels Dungal
ANDVAKI
illa færi mætti refsa honum fyrir. En aðgerðin hafði heppnazt
vel, manninum heilsaðist vel og sagan flaug um allar sveitir og
þótti furðulegt, að svo ungur piltur hefði getað gert það, sem
gamli læknirinn sneri frá. Einkennilegt er, að G. H. skuli hafa
valið dýjamosa til umbúða. Engin eldavél var til, sem unnt
væri að dauðhreinsa umbúðir í, svo að þær héldust sæmilega
þurrar. Nú vita menn, að dýjamosi hindrar gerla- og sýklavöxt,
en það vissu menn ekki þá og er merkilegt, að G. EI. skuli
hafa dottið í hug að nota hann.
Læknirinn. Að loknu prófi fór G. EI. heim til íslands og
var um sumarið settur héraðslæknir á Sauðárkróki. Hafði Guð-
mundur Magnússon verið fyrirrennari hans þar og getið sér
mjög gott orð, svo að ekki þótti sérstaklega eftirsóknarvert að
verða eftirmaður hans.
Ekki leið á löngu áður en G. H. var farinn að skera til
sulla, taka æxli og gera að hvers konar meinum. Svo mikinn
orðstír gat G. H. sér á Sauðárkróki, að þegar Akureyrarhérað
losnaði tveim árum seinna, var honum veitt það. Hann var ekki
orðinn þrítugur, er hann settist að á Akureyri, og þar var hann
í 10 ár, því að rúmlega fertugur fluttist hann til Reykjavíkur.
Vafasamt er, hvort nokkur íslenzkur læknir hefir nokkurn
tíma afkastað svo miklu og látið svo mikið til sín taka á jafn-
mörgum sviðum á einum áratug eins og Guðmundur Hannesson
gerði á Akureyri. Hann var atorkusamur læknir í stóru héraði,
sem þá var miklu stærra en nú, því að síðan hafa verið klofin
út úr héraðinu Svarfdælahérað, Ólafsfjarðarhérað og Elöfða-
hverfishérað. Hafði hann því ferðalög mikil og löng, jafnframt
læknisstarfinu á Akureyri. Og nú gerðist hann fljótt umsvifa-
mikill læknir, sem var ótrauður að leggja út í meiri háttar hand-
læknisaðgerðir, og það þótt ytri aðstæður væru harla ófullkomnar.
Guðmundur Hannesson liélt því oft fram við okkur og sann-
aði það hezt með lífsstarfi sínu, að jafnvel vandasöm störf se
miklu meira komin undir manninum heldur en umhverfinu.