Andvari - 01.01.1958, Qupperneq 87

ANDVARI
Kringum þjóðfundinn 1851
83
Um sama leyti og embættismennimir sátu og röktu liarma-
tölur sínar í bréfunum til Rosenörns, kom hann að máli við
Brynjólf Pétursson. Brynjólfur segir frá erindi Rosenörns í bréfi
til Péturs bróður síns, dagsettu 16. marz 1850, en þar skrifar
bann á þessa leið: „Af því, sem íslandi viðvíkur, er það, sem
mest er undir komið, enn þá óútgjört. Það er eins og þeir séu
deigir á að gjöra nokkuð við það mál, af því ekki lítur út fyrir,
að stöðu Slésvíkur muni verða komið fyrir fyrst um sinn. Þó
hefir Rosenöm beðið mig að koma með uppástungu mína í
næstu viku, og liggur það mál nú þungt á byggju minni. Ham-
ingjan veit, hvað þeir ráða af í því efni, en eg get ekki séð, að
þar sé nema einn máti til að koma ásigkomulagi íslands fyrir,
og ef þeir steypa honum, verður það þungbært fyrir mig að
koma því fyrir, sem byggja skyldi á annarri bugmynd". Þessi
uppástunga, sem Rosenörn bað um, var ekkert minna en frum-
varp um stjórnarlög banda íslandi. 1 öðru bréfi til Péturs, dag-
settu 11. apríl, segir Brynjólfur, að hann hafi samið fmmvarp
til stjómarlaga íslands og fengið Rosenöm, en Brynjólfur uggði,
að þó að liann mundi geta unnið Rosenöm á sitt mál, óttaðist
hann andstöðu frá binum ráðhemmum. Fátt er vitað um, hvernig
dönsku ráðhermnum leizt á frumvarpið, enda er svo að sjá,
sem það hafi ekki verið tekið til rækilegrar atbugunar. Fram
til þessa virðist það þó hafa verið ásetningur stjómarinnar, að
þjóðfundurinn yrði haldinn sumarið 1850, en um mánaðamótin
apríl og maí stingur bún allt í einu við fótum. Á ráðherrafundi,
sem haldinn var 6. maí 1850, er allt í einu tekin ákvörðun um,
að þjóðfundinum skuli frestað. Er fundargerðin á þessa leið,
lauslega þýdd:
Rosenörn innanríkisráðherra óskaði því næst eftir, að tekin
yrði fullnaðarákvörðun um, hvort ríkisráðið teldi það heppilegt,
að kallað yrði saman þing það, sem boðað hafði verið til með
konungsbréfinu 23. sept. 1848 og skyldi fjalla um þær grund-
vallarákvarðanir, sem nauðsynlegt væri að ganga frá til þess
að ákveða liina sérstæðu stjómarfarslegu stöðu þessa ríkishluta