Andvari - 01.01.1958, Síða 96

92
Þorkell Jóhannesson
ANDVARI
iélagsritin, Ný iélagsrit og Andvari síðan létu þetta efni ekkert
til sín taka, enda var íslenzk bókaútgáfa fyrrum næsta fábrotin.
Hins vegar birtu Gömlu félagsritin nokkurt sýnishorn af skáld-
skap síns tíma, m. a. nokkur kvæði úr Paradísarmissi Miltons,
í þýðingu síra Jóns Þorlákssonar á Bægisá. Enn fremur þýðingu
Benedikts Gröndals eldra á Musteri mannorðsins, eltir Pope, en
þessi verk böfðu gagnger áhrif á íslenzkan kveðskap síðar, sem
glögg merki verða til fundin í kvæðunt Bjarna Thorarensens,
Sveinbjarnar Egilssonar og Jónasar Hallgrímssonar.
1 Nýjum féíagsritum birtust á sínurn tíma kvæði eftir Gísla
Brynjúlfsson, Grírn Thomsen, Jón Þ. Thoroddsen, Benedikt
Gröndal og Steingrím Thorsteinsson, og mun ýmsum liafa þótt
að slíku nokkur smekkbætir, ofan á alla pólitíkina. Andvari birti
líka kvæði, forn og ný, en lítið kvað samt að því. Mér myndi
þykja alls kostar vel til fallið, að Andvari flytti eitthvað skáld-
skaparkyns, en sjálfsagt vill bann vera vandlátur urn slíkt, enda
tíðkast nú síður en fyrrurn, að skáld birti verk sín í blöðurn
og tímaritum, heldur safna þau þeim í bækur. Má og vera,
að slíkt sé búmannlegra. Ennþá munu ýmsir minnast þeirra
daga, er þeir gátu vænzt þess, að hefti af Skírni eða Eim-
reið færði þeim kvæði eftir Einar Benediktsson, Stephan G.
Stepbansson, Guðmund Friðjónsson, Davíð Stefánsson eða jafn-
vel sjálfan Mattbías Jocbumsson. Ég ætla, að þessi böfuðskáld
hafi engan veginn skaðazt á þessurn viðskiptum, þótt ritlaunin
væri ef til vill heldur linlega af höndum reidd — sem ég reyndar
veit þó ekkert um, á aðeins erfitt nreð að hugsa mér hæfilega
greiðslu fyrir kvæði eins og Kvöld í Róm, Egill Skallagrímsson,
Fossaföll eða Kristján Jóhannesson, ferjumaður. Hin forna
þjóðaríþrótt, Ijóðagerðin, þarf víðan vettvang og háan sess meðal
allra þeirra, sem bókmenntum sinna, má aldrei einangrast ne
skorðast við þann tiltölulega fámenna hóp, sem safnar ljóða-
bókurn, ef vel á að fara um framtíð hennar og betur en nú
horfir til.