Andvari - 01.01.1940, Qupperneq 63

andvari
Næringarþörf manna
59
um og öðrum líffærum, og gæti eigi endurbætt slitið. Væri
hins vegar reynt að lifa á einum saman eggjahvítuefnum,
mætti raunar fá nægilegt eldsneyti, kolefni, með þvi móti,
eu til þess þyrfti að borða um 3 kílógrömm af kjöti á dag.
Kr hætt við, að lystin á slíku fæði hyrfi fljótlega, en auk þess
mundi það leggja óþarflega mikið á meltingarfærin, blóð-
rásarkerfið og nýrun.
Af þessu er Ijóst, að nauðsyn ber til, að fæðið sé blandað
u skjmsamlegan hátt, þannig að hlutföll næringarefnanna
^riggja séu sem næst réttu lagi til að fullnægja öllum þörf-
um likamans, án þess þó að íþyngja nokkru liffæri hans
sérstaklega með óþarfa áreynslu.
Kolvetni og fita eru fyrst og fremst eldsneyti likamans,
hitagjafar og orkulind við stritið. En eggjahvituefnin eru
aðalefniviðurinn til vaxtar og viðhalds.
III.
011 kolvetni eru gerð úr kolefni, en aulc þess úr vatnsefni
°g súrefni, í sömu hlutföllum og eru í vatni. Þess vegna
Uafnið: kolvetni. Fituefnin eru einnig samsett úr sömu frum-
eínum, aðeins er þess að geta, að hlutfallslega miklu minna
er af súrefni í fituefnunum en í kolvetnum. Bæði þessi nær-
mgarefni brenna vel og fullkomlega í likamanum. Þau geta
komið hvort í annars stað og þörfin fyrir þau er að mestu
leýti undir erfiðinu komin. Við mikla áreynslu eykst elds-
Ueytisþörfin, og er heppilegast að sjá henni borgið með því
aÖ neyta kolvetnaríkrar eða feitrar fæðu. Er þetta mjög í
saniræmi við reynslu erfiðsmanna, ekki sízt í köldu lofts-
lagi. Þeir sækja orku sína einkum í kolvetni og fitu.
Þegar meira magns er neytt af kolvetnum og fitu en nauð-
synlegt er vegna stritsins, safnar líkaminn þessum næring-
arefnum í forðabúr. Kolvetnin safnast að nokkru í lifur og
Vuðva, en breytast þó að mestu í fitu og safnast í fitulag
Uudir hörundinu eða kringum innýflin sem mör. Fitan safn-
ast fyrir sem fita á hinum síðar nefndu stöðum, svo sem
kunnugt er, en komi það fyrir, að líkaminn fái ekki nóg