Andvari - 01.01.1926, Blaðsíða 109
Andvari
FerÖ til Vatnajökuls og Hofsjökuls
107
jöklinum. Eg hafði einnig sett það á mig úr »Ferðabók«
Þorvalds, að »árið 1862 komu þeir líka í Illugaver,
Magnús Stephensen landshöfðingi, Dr. Grímur Thomsen,
o. fl., ætluðu að skyggnast eftir eldgosi í Vatnajökli og
ef til vill fara Vatnajökulsveg, en af því þeir höfðu ekki
nægan útbúnað, sneru þeir við í Illugaveri«.
Af þessu þókti mér nauðsynlegt að taka með nesti til
rúmlega hálfs mánaðar, enn fremur ljá, orf og hrífu, til
þess að slá gras handa hestunum í lllugaveri. Til þriggja
daga handa 9 hestum voru tekin í förina 60 pund hafra.
Að öðru leyti var útbúnaður svo: Fjögurra manna tjald
og það, er því fylgir, hvílupokar, suðutæki, niðursoðinn
matur, brauð, harðfiskur, enn fremur skeifur, járninga-
tæki, gjarðir og reimar til vara, broddar undir hesta og
mannbroddar. Loks var og haft í förina sjónauki, átta-
viti, loptþyngdarmælir og hitamælir og smáöskjur með
nauðsynlegustu lyfjum.
Að fylgdarmanni vildi eg auðvitað fá mann, sem
kunnugur væri um Holtamannaafrétt, sem liggur næst
vestan við hið ókannaða svæði og Kaldakvísl greinir að
takmörkum. Eg reyndi því fyrst með milligöngu síra
Ofeigs Vigfússonar í Fellsmúla, sem mér var kunnur frá
Hekluför minni árinu áður, að fá til þess Olaf Jónsson
frá Austvaðsholti, sem á sínum tíma hafði fylgt Þorvaldi
Thoroddsen til Fiskivatna og Tungnaárbotna. En er
þetta misheppnaðist, fekk eg með milligöngu Olafs
Isleifssonar í Þjórsártúni samið við Guðjón oddvita
Jónsson í Ási, fyrrum leitarforingja Holtamanna. Annar
förunautur minn var Gunnlaugur Briem, stud. jur., annar
þeirra tveggja stúdenta, sem hjálpað höfðu mér við að
læra að tala íslenzku.
Samningurinn við Guðjón var svo, að hann skyldi
vera til taks hjá Marteinstungu, með 5 hesta, milli kl.