Andvari - 01.01.1926, Side 116

114
Ferö til Vatnajökuls og Hofsjökuls
Andvari
Kl. 8V2 var farið áfram austur um Sauðafell eftir
hlíðinni niður að Kaldakvísl. Rétt áður en komið var að
vaðinu á Illugakvísl, fór yfir um á Brún; hann fældist
og þaut áfram og allir hestarnir á eftir honum á fullri
ferð fram og aftur. Með snöggu bragði gátum við króað
hann frá hinum hestunum, og datt hann þá, svo að
Guðjón, sem næstur var, gat náð honum, en við Gunn-
laugur rákum saman hina hestana.
Síðan fórum við í góðri skipan yfir Illugaverskvísl, og
er hún mjög blaut í botninn, sumstaðar með sandbleytu.
Varð því fyrst að reyna botninn með langri stöng, og
víða sukku hestarnir í, svo að tók þeim í kvið. Lá nú
leiðin um mýrafláka mikla og blauta að Illugaverskofa,
en þangað komum við kl. 9'/2, og var hann þurr og
hreinn. Við settum því ekki upp fjald, heldur notuðum
kofann, fluttum inn farangurinn, matreiddum og gengum
síðan til hvílu. Veður var svalt, lítil ský á lofti og norð-
anvindur, og boðaði þetta gott veðurfar næsta dag. Af
fuglalífi sáust að eins tveir kjóar og einn svanur á tjörn
nokkuð álengdar.
Laugardag 1. ágúst. Sá dagur hófst með glaða-sólskini
og hlýju veðri, og varð síðar um daginn heitt. Hitamolla lá
yfir öllu verinu og hillingar sáust. Gunnlaugur og eg geng-
um frá farangrinum,en á meðan sló Guðjón gras fil ferðar-
innar inn í grasleysið. Síðan fór Gunnlaugur með poka þá,
er við höfðum haft með oss undir heyið, til að hirða heyið
og reka saman hestana úr mýrinni. Meðan þessu fór fram,
sat eg úti fyrir kofanum í sólardýrðinni og ritaði í dag-
bók mína það, er á dagana hafði drifið á ferðinni fram
að þessu. Ekkert fuglalíf sást, nema svanurinn. Takmark
vort, Kerlingarnar, sást rétt í austri, Kerlingafjöll í
vestur-útnorðri.