Andvari - 01.01.1926, Blaðsíða 140
138 Ferð til Vatnajökuls og Hofsjökuls Andvari
við héldum að við hefðum séð Köldukvísl. Þaðan snerum við til
vesturssuðvesturs; héldum í þá stefnu áfram til þess að fyrir
okkur varð hið stærsta stöðuvatn er við höfðum séð, sem af var
ferð okkar“.
Valnið, sem Skaftfellingar þessir komu að, er vafa-
laust, eins og Þorvaldurþegar ætlar, Þórisvatn. En
að minni hyggju hefir þessi skýrsla og vafalaust stuðlað
að því að styrkja trú manna á, að mikið vatn lægi uppi
undir jöklinum.
Annars verð eg að vera þeirrar skoðunar, að gagns-
laust sé að ræða málið nánara að sinni. Mestu myndi
varða að farið væri austur sem fyrst og kannað svæðið
milli vatnanna og stóra fjallgarðsins, suður af leið þeirri,
sem eg fór síðasta sumar.
Mánudaginn 3. ágúst. Um heimferðina er að eins
örfá orð að segja. A mánudagsmorgun, eftir jökulgöng-
una, þraut fóður handa hestunum. Var þá ekkert fyrir
hendi annað en að halda heim á leið. Fyrra hluta dags
hvíldumst við og nutum þæginda lífsins í hlýju sólskins-
ins. Eg hélt fram dagbók minni til sama dags og dró
upp landið framan við jökulinn, séð frá ásinum gegnt
tjaldstæðinu. Eftir morgunverð gengum 'við frá farangr-
inum og lögðum af stað kl. 2. Við tókum nú ekki á
okkur krókinn með frarn »Heljargjá«; stefndum við nú
vestur á bóginn og fundum brátt för okkar frá því á
laugardaginn. Hestarnir voru nú bæði svangir og þyrstir
og kepptu nú hver við annan, svo að næstum hvíldar-
laust vorum við komnir í lllugaver eftir þeysireið á að
eins 3 klst. Veðrið var afbragðsgott, og afréðum við að
setja upp tjaldið í miðju verinu (sjá 9. mynd). Sólarhit-
1) „Ferðabók" II. bls. 287.