Andvari - 01.01.1926, Síða 135
Andvarí Ferð til Vatnajökuls og Hofsjökuls 133
sumpart mosavaxið apalhraun. Norðanvert við leið oUkar,
hér um bil 20 km. frá jöklinum, var nokkurt svæði þakið
sandöldum, »Vatnsleysuöldur«, og sunnan undir þeim
tjölduðum við. Frá hæðunum við Illugaver, frá nokkurum
stöðum á leiðinni og af jöklinum gátum við séð yfir allt
svæðið norður að Hágöngum; er svæði þetta þakið til-
tölulega jafnlendri hraunbreiðu, og gátum við sérstak-
lega af jöklinum, þar sem við komumst upp í rúmlega
1100 km. hæð, gengið úr skugga um, að á þessu svæði
gæti ekkert vatn dulizt.
Um svæðið sunnan við leið vora get eg ekki sagt
eins ákveðið. Hérna liggur frá austri til vesturs mikill
fjallgarður, að minnsta kosti 20 km. breiður. Þessi fjall-
garður gengur í suður í áttina til Botnavers og greinist
frá jöklinum af hér um bil 5—6 km. breiðum flötum mel-
urn; hann var hærri og breiðari en svo, að hægt væri,
jafnvel ekki af jöklinum, að sjá fyllilega yfir hann. Það
er því ekki alveg loku skotið fyrir það, að Stórasjór
geti verið sunnan við fjallgarð þenna, þótt eg verði að
telja það mjög ólíklegt. Af jöklinum sáum við Langasjó
greinilega í suðri, og það er ekki sennilegt, að stórt
stöðuvatn í þessari átt hefði getað dulizt sjónum okkar.
Þess verður að geta, að gegn tilgátu Guðmundar
Árnasonar mæla sterklega þær skýrslur, er Sveinn land-
læknir Pálsson aflaði sér á ferð sinni til Veiðivatna í
ágústmán. 1795 um vötn þessi, og eru þær mikilsvert
gagn í úrlausn þessarar spurningar. Þess vegna virðist
mér það nauðsynlegt, áður en haldið er lengra, að birta
kafla úr ferðasögu hans, er lýtur að Stórasjó. Ferðasaga
þessi er skrifuð á dönsku.1) Enn þá er að eins mjög
1) „)ournal holden paa en Naturforsker-Reise i Island MDCCXCIV
af Svend Paulsen", 3 bindi (ÍB. 1—3, fol.). Handritiö, sem annars