Andvari - 01.01.1926, Blaðsíða 113
Andvari
Ferð til Vatnajökuls og Hofsjöltuls
111
við upp ur síðasta áningarstað. Þá var farið undir græn-
um brekkum Sauðafells, yfir Sölvahraun, með fram
mosgrænu fjalli vestan Valafells, sem rekur trjónuna
fram alleinkennilega. Fram undan Valafelli glitti í Búðar-
háls í fjarska, þar er hvíld var fyrirhuguð eftir ferðalagið
þann dag.
Um 7 áðum við í Leirdal, og er það gróðurlaus
sandauðn, á svipinn sem Sahara, þó með breiðum, vöxn-
um melgresi (elymus); er það stórgert og líkist marhálmi,
en þó átu hestarnir það. Aftur var haldið af stað kL
71/2 yfir nýjar aur- og sandauðnir, um grasivaxna há-
sléítu, þar er á voru kindur og lömb á beit, og til
Tungnaár; þangað komum við kl. 9,10, létum farangurinn
í bátinn, keyrðum hestana til sunds yfir, rerum yfir með
farangurinn og drógum bátinn á land. Eftir að hafa sett
upp tjaldið, hituðum við kaffi, átum og gengum til hvíldar.
Himinn var enn skýjaður og svalt um nóttina og gerði
dembu einu sinni.
Þar kalla Holtamenn Hestatorfu, er við slógum tjaldi,
og svæðið í krikanum milli Þjórsár og Tungnaár Sultar-
tanga. Þorvaldur aftur kallar krikann Mostungur.
Frá Tungnaá að Sauðafelli og Illugaveri.
Föstudag 31. júlí. Næsta dag, föstudag, vorum við á
fótum kl. 7'/2. En hestarnir höfðu dreift sér um nóttina,
þó að þeir væru allir heftir, og aljárna varð Rauð minn
af nýju. Við gátum því ekki lagt á hestana fyrr en um
kl. 11. Meðan á þessu stóð, reið eg frá til þess að
athuga nánara ámótin á Þjórsá og Tungnaá, en þær
koma saman gegnt Skúmstungum.
Undir hádegi riðum við af stað með fram hlíðum
Fremraháls, hæðunum fram undan Búðarhálsi við ámót-