Vikan - 07.12.1967, Blaðsíða 18

w
Ifiðtal við
Þorstein D. Steniiensen. leiiclistirstióra.
Texti: Sigurður Hreiðar.
Þa'S er vetrardagurinn fyrsti í Reykjavík og
hrímið er a3 leggjast yfir borgiria; sjórinn
gjólpar vi'S Skúlagötuna meSan ég stend
við dyrnar ó húsi Fiskifélagsins og bið
þess, að upp verði lokið. Þegar upp kemur bak
við þykka veggi og margfalda glugga hverfur
vitundin um það sem úti fyrir er. Og við hefj-
um viðræðurnar; þær verða óformlegar eins og
allar góðar viðræður:
— Þegar ég talaSi við þig í símann um dag-
inn, Þorsteinn, komst ég svo að orði um leik-
listardeild Ríkisútvarpsins, að hún vasri stærsta
leikhús landsins.
— Jó, í vissum skilningi er það rétt. í fyrsta
lagi er hún eina leikhúsið sem raunverulega
nær til ailrar þjóðarinnar, og í öðru lagi það
leikhúsið í landinu, sem flytur flest leikritin. þlú,
og í þriðja lagi mó segja, að hún sé stærsta
leikhús þjóðarinnar af því að hún á völ á að
fá ti! starfa svo að segja hvaða leikara sem
er í landinu, aftur á móti binda leikhúsin sig
svo sem kunnugt er mikið við sitt fastráðna
fólk.
Það er laugardagskvöld og verið að leika
Narfa í útvarpinu. Þorsteinn O. Stephensen,
leiklistarstjóri og formaður leiklistardeiIdar r(k-
isútvarpsins (hljóðvarps), hefur hreiðrað þægi-
lega um okkur í góðum stólum úti í horni á
upptökusal leiklistardeildarinnar í Fiskifélags-
húsinu, sem nú á að úthýsa útvarpinu úr.
Við ætlum að fá okkur kók og vindil og
spjalla svolítið um leiklistardeiIdina og starf-
semi hennar á umliðnum árum. Formann leik-
listardeildar, kallaði ég hann. Það væri kannski
réttara að kalla hann Leiklistardeildina — með
stórum staf. Því hún telur ekki fleiri starfsmenn.
— Mér þætti mikils misst, ef við hættum að
fá útvarpsleikrit á laugardagskvöldi. Þau eru
vitanlega misgóð.........
— Já já, mikil ósköp ....
— . . . . en oft er það svo, að jafnvel þótt
maður byrji ekki að hlusta á leikritið og hafi
engan sérlegan áhuga fyrir því í upphafi —
er kannski að koma krökkunum f bólið ....
— Já, ef það eru stór leikrit, verðum við að
byrja á óhentugum tíma. Minnsta kosti hef ég
oft hugsað til þess, að húsmæðurnar væru ekki
Efst til vinstri: Þorsteinn Ö. Stephensen við leik-
stjórn ■ upptökuherberginu í Landsímahúsinu,
þar sem útvarpið var lengi til húsa.
■£> Leikritsupptaka í Fiskifélagshúsinu 1967.
Arnar Jónsson, Guðbjörg Þorbjarnardóttir, Rúrik
Haraldsson.
<) Upptaka í gamla stúdíóinu í Landsímahúsinu:
Talið frá vinstri: Lárus Pálsson, Þorsteinn Ö.
Stephcnsen, Ævar R. Kvaran, Steindór Hjörleifs-
son, Erlingur Gíslason, Helga Backmann, Valdi-
mar Helgason, Jón Aðils, Helga Valtýsdóttir,
Guðrún Stephensen, Gestur Pálsson, Valur Gísla-
18 VIKAN-JÓLABLAÐ