Vikan - 07.12.1967, Qupperneq 97

OPAL ER VESTUR-ÞÝZK GÆÐAVARA
OPAL 20 DENIER
OPAL 30 DENIER
Einkaurr.'ioð fyrir OPAL TEXTILWERKE G. m. b. h. REINFELD.
Kr. Þorvaldsson & Co. Heildverzlun
Grettisijötu 6 — Slmar 2473Ó og 24478
OPAL KREPSOKKAR
OPAL KREPSOKKAR 30 DENIER
OPAL KREPSOKKAR 60 DENIER
OPAL ER Á HAGSTÆÐU VERÐI
NOTIÐ AÐEINS BEZU
FAANLEGU SOKKA
OPAL ER TlZKUSOKKUR
rösklega, leit á klukkuna og svo
á hana. — Viltu sjá til að Jess-
ica fái að vita að ég kem ekki í
klúbbinn í kvöld . . . en segðu
henni ekkert annað.
— Nei, þú skalt vera rólegur.
Kemurðu við á bakaleiðinni?
— Já, ég skal tala við þig,
svaraði hann, dálítið hissa á
biðjandi augnaráði hennar. Svo
flýtti hann sér út að bílnum.
Julie lokaði dyrunum á eftir
honum, og gekk til Adrienne.
Hann lagði hendurnar um axlir
hennar. — Hvað á þetta allt að
þýða, eiginlega? Þú laugst að dr.
Spencer. Þú þekktir konuna, ekki
rétt?
Það i r hrollur um Adrienne.
- Það v v Ccroline Wyndham.
— .H-.'að? Það cr óhuysandi, þú
hlytur að hai' nvsséð. Hvað ætli
hún að vera a'o gera hér?
— Hún hlýtur að vera komin
að hitta íVtartin. llerra guð, Jul-
ie! Hún er dáin! Skilurðu ekki
hvað það getur þýtt?
Þegar Julie sá hræðslnna i and-
liti Adrienne tók húr, fastar um
axlir hennar. -— Nei, það geri ég
ekki, svaraði hún rólega. — Þú
dregur fljótfærnislegar ályktan-
ir. Komdu og setztu og drekldu
kaffið þitt. Hún klappaði Adri-
enne á handlegginn og tók um
máttvana hönd hennar. — Þér
er ískalt. Ég skal koma með svo-
lítið koníak handa þér. Hún kom
aftur með glas og setti Adrienne
á sófann við hlið sér. Þú getur
ekki verið viss um að það hafi
verið Caroline Wyndham sem þú
sást cða að sú sem fannst í ánni
sé hún.
Ég er alveg viss. Konan
sem ég sá var Caroline, og nú er
hún dáin. Hún starði ósjáandi
inn í eldinn. — Hún er dáin,
sagði ég, skilurðu það ekki.
- Vertu róleg! Julie hristi
hana, cn það var langt frá því
að hún væri róleg sjálf. — Þú
getur ekki verið viss um neitt,
fyrr en þú veizt nákvæmlega
hvað gerzt hefur. Hvar er þessi
Harpers Mill? Er það langt héð-
an?
— Það er óhugnanlegur stað-
ur. Adrienne talaði hægt og með
sterkri röddu. — Það er mylla
sem er ekki lengur í notkun. -—
Liggur niðri við ána, um það bil
þrjá kílómetra hér fyrir vestan.
Þangað slígur enginn fæti leng-
ur. . . . Hún er yfirgefin og hálf-
hrunin og draugaleg. Múrinn um-
hverfis landareign Shinglers
liggur meðfram ánni og það er
þröngur stígur þeim megin, en
það fcr enginn þá le!ð lengur,
eina leiðin önnur er frá veginum
og yfir ána. Það var víst þar sem
þeir íundu bílinn. Bíllinn sem ég
sá í þorpinu var grænn Faser
Voga og ég get gefið þér á hon-
um skrásetningarstafina: HWO-
og svo var GB skilti á afturbretl-
inu.
Julie klóraði sér í kollinum.
Úr því Adrienne hafði séð þetta
í ljósaskiptunum gat enginn vafi
verið á því að hún þekkti hver í
bílnum var.
- Skítt veri með það. Þú veizt
ekkert hversvogna Caroline
VIKAN-JÓLABLAÐ 97