Vikan - 05.12.1968, Síða 80

I
/----------------------------A
VAMTAR YÐUR
ElTTHVAÐ SÉRSTAKT?
ÞÁ SPYRJIÐ VERZLUNAR-
STJÖRANN, EÐA STARFSFÖLK
HANS
*
ÚRVALIÐ ER MEIRA
EN YÐUR GRUNAR!
MATARBÚÐIR
SLÁTU R FÉLAGS
SUÐURLANDS
v_____________________________)
Nú er ég búinn . . .
bezt á því að hann náði sjötíu
og sex ára aldri. Þegar hann
fann endalokin nálgast, kallaði
hann vini sína að sjúkrabeðnum
og spurði að hætti leikara að
loknum flutnintri sviðsverks:
. Hef é<? ekki l.f'ikið dá'ml mi+t
hlutverk á lífsins leiksviði?“
Því var auðvit.að svarað játandi.
Þá kímdi einvaldurinn dovjandi
og saf'ði- ,.Nú, klappið þið þá!“
Ekki hefur honum þá líklega
dottið í hug, fremur en von var,
að í afskekktri sveitabyggð við
aust.uriaðar heimsveldisins væri
þá trésmíðalærlingur á ferming-
aT-aldri. sem síðar átti eftir að
verða d.rottinn þess sama heims-
veidis moð aðsetur í Himnaríki.
hafandi fvrir sip aðeins jarl í
k»isaraborginni Róm.
ITm Ágústus má fyrst og
fremst segia að hann hafi verið
eins mikill fyrirmvndarstjórn-
málamaður og slíkir menn geta
veHð. Hvað það snerti tók varla
nokkur eftirmanna hans í keis-
arastóli honum fram. Hann er
viðkunnanlegt og ekki alltof al-
rengt dæmi um mann. sem vex
o-* göfeast með st.ækkandi verk-
efnum. Hann var enginn fjölda-
smrmör eða glæsimenni eins og
Sesar, en hann vakti traust með
rólegu, yfirlætislausu hátterni
og kaldri, skýrri skynsemis-
hyggju. Valdið steig honum ekki
til höfuðs, það gerði hann þvert
á móti mildari og lítillátari, hvað
var nauðasjaldgæft hjá eftir-
mönnum hans.'Sú grimmd. sem
hann sýndi í æsku sem þrístjóri,
virðist hafa stafað af bví að
hann rá sér þann kost einn
nauð’-an til að tryggja sér
völdin.
Ilefði hann, á sinni þvínær
sextíu ára stjórnartíð, ekki lagt
hinu rómverska stjórnkerfi ör-
uggan grundvöll, er hætt við að
það hefði ekki staðizt óstjórn
margra eftirmanna hans. Og án
hins alþjóðlega Rómarveldis er
hætt við að fylsismenn trésmiðs-
sonarins frá Galíleu hefðu aldr-
ci orðið annað en sértrúarsöfn-
uSur innan Gyðingdómsins, er
týnzt hefði og tröllum gefizt á
fáum mannsöldrum. Því væri
ekki úr vegi fyrir þá, er mest
þykjast unna Kristi, að minnast
keisarans, samtímamanns hans í
þann mund og þeir setjast að
jóladilknum steikta á aðfanga-
dagskvöld, og taka vel undir
hinztu bón karlsins: Nú, klappið
þið þá.
dþ.
Framhald af bls. 21
— Ég skal segja þér einn hlut.
Það er margt, sem þeir athuga ekki,
þessir vísu menn, sem eru að finna
í manni ættirnar: Ég varð fyrir
óvenjulegri reynslu, þegar ég var
14 eða 15 óra gamall. Þá var ég á
80 VIKAN-JÓLA BLAÐ