Vikan


Vikan - 05.12.1968, Qupperneq 89

Vikan - 05.12.1968, Qupperneq 89
,,Á það mun ég hætta að kaupa þig ef þú geymir fjár míns. Á ég sauð margan en örðuga haga." Skeljung- ur bað hann ráða. Síðan keypti bóndi þrælinn og fór hann með honum heim til Silfrastaða og tók við sauðageymslu að veturnóttum. Það fann bóndi að Skeljungur mundi hafa tveggja manna megn til hvörs sem taka þyrfti; var hann og bónda trúr og hollur, en Iítt komu heima- menn skapi við hann, einkum Grím- ur bóndason. Liðu svo fram tímar að ekki bar til tíðinda. Þess er getið að með Þorgrími bónda væri ambátt sú ein er Bóla héti; var hún flæmsk að kyni og hafði komið út með föður hans. Hún var norn mikil í skapi og illgjörn og þótti flestum ódælt við hana að eiga. Þótti mönnum sem hún mundi ekki einhama og féll mjög stirt með þeim Skeljungi er basði voru stygglynd svo bóndi varð oft að skakka með þeim. Loks- ins kom svo að Bóla hljóp á brottu í æfu skapi. Þótti mönnum sem hún mundi láta fyrirberast í gljúfragili því inu mikla sem verður fyrir ut- an Silfrastaði og skilur það gil Blönduhlíð frá Norðurárdal. I gili því ið efra verða þrír fossar allháir því á lítil rennur eftir gilinu; er mjög torgengt að þeim tveimur, en ógengt að inum efsta. Undir honum ætluðu menn Bólu hafa staðar num- ið í helli nokkrum; veitti hún oft þaðan gripdeildir í byggðina. Við hana er kennt gilið æ síðan og eyði- jörð sú er þar liggur norðan við. Það var einn vetur öndverðan að Þorgrími bónda hurfu sauðir fimm rosknir úr geymslu Skeljungs og ætluðu menn að Bóla mundi valda. Smalamaður varð mjög ófrýnn við og vildi vís verða hvörju sætti. Bándi latti þess mjög og kvað verra mundi af leiða ef Bólu væri ómaki gjör. Varð svo að vera. Næsta haust þar eftir hurfu enn átta sauðir úr geymslu Skeljungs og latti bóndi snn aðfarar. Ið þriðja haust hurfu tíu sauðir; varð þá Skeljungur a11- æfur og tjáði bónda ei að letja hann. Rann þá á hann berserksgangur og hljóp hann norður í gilið og rann skeið þá er liggur gagnvart fossin- om og síðan heitir Skeljungshlaup. Síðan komst hann undir fossinn. Ekki vita menn glöggt um viður- eign þeirra Skeljungs og Bólu; er það sögn sumra manna að hann hafi getað kæft hana í keri því er verður undir fossinum eftir langan og harðan aðgang, og ei hefur vart við hana orðið síðan. Eftir það gekk Skeljungur heim og kvað létta mundi sauðhvarfi um sinn. Bóndi lét sér fatt um finnast. Það fundu menn að Skeljungur hafði mjög tryllzt við viðureign þeirra Bólu og varð nú lítt hæfur í skapi. En jafnan var hann bónda hollur og trúr. Liðu svo fram stundir. Nú er að segja frá Grími bónda- syni, að hann vex upp með föður sínum og er hann nú fulltíða mað- ur og manna röskvastur þeirra er iafnaldra voru. Það var eitt sinn að Grímur kom að máli við föður sinn og mælti: ,,Það vilda ég þú feng- ir mér fjárhlut nokkurn því. mig fýsir að fara af landi brott og kynna mér siðu annarra þjóða; mun lítill verða frami minn ef ég elzt hér upp sem mey til kosta." Bóndi svar- ar: ,,Fé mun ég gnóg til leggja, en þó uggir mig að svo megi til bera að vér mættum þín þarfnast og þú værir betur heima kominn enda munt þú sjálfur í fulla raun kom- ast." Grímur kvaðst á það hætta mundi. Bóndi fékk honum fjárhlut góðan og réði honum far í skipi er Austmenn áttu og uppi stóð I Gönguskarðsárósi. Urðu menn mjög síðbúnir sökum hafísa. Þeir feðgar skildu með með kærleikum og sigldi Grímur af landi brott. Fengu þeir veður bág og hafvillur og velktust úti allt sumar. En að veturnóttum rak þá að landi nokkru í fjúki miklu,- var það mjög óhafnligt og flúrum skotið. Þar brutu kaupmenn skip sitt í spánu; týndist góss og menn allir utan Grímur einn komst á land með sundi, þó mjög þrekaður. Ráfar hann nú í dimmunni nokkra stund þar til hann heyrir viðarhögg skammt frá sér. Þangað gengur hann og getur að líta hvar unnur maður knáligur hjó viðu og hvein bolexi mikil í hendi hans. Grímur heilsar á inn unga mann. Hann tók kveðiu liúft og soyr hvör hann væri og hvörsu ferðum hans við viki. Hann kvaðst Grímur heita Islend- inaur og orðinn hér á skipbroti og t'nt menn oq góss, ,,eður hvar er éq að landi kominn og hvör ræður hér fyrir eður hvört er nafn þitt, inn knáligi maður?" Hinn svarar: ,,Samnefni eigum við og heiti ég Grímur. En kominn ertú að Græn- lands óbyggðum. m:ög langt fró mannbyggðum, en bústaður for- eldra minna er skammt uop héðan. Heitir faðir minn einnin Grímur, en móðir Þórhildur. en systir min Inoi- b'örg, tve:m vetrum eldri mér. Er ei annað fólk þar og fátt til ná- granna. Ætla ég nú ríflegast ráða róða þinna að bví er við horfir að v:ð fylaiumst að heim til föður míns oa siá hvað við tekur og reyr.a svo drenglvndi hans. Sýnist mér sá muni betur hafa er veitir þér að hlut þínum." Grímur Islendingur hvað svo vera skvldi og fylgjast þeir nafnar að heim t:l bæiarins: voru þar húsakvnni snoturlig og sterk. Grímur bóndason leiðir nafna sinn til húss; var þar bóndi fvrir. Hann var mikilúðligur að sjá, við hnígandi aldur, en þó allern. Hús- freyian var og öldruð kona en mjög vænlig og sjálig. Bóndi heilsar syni sínum blíðlega og spyr hvör sá ungi maður rösklegi væri, er með honum gekk. Bóndason svarar: ,,Það er maður íslenzkur sem orðinn er hér á skipbroti félaus, og er nú ráð, faðir, að duga honum því ég hygg hann sé góður drengur og ættmik- ill." Bóndi svarar: ,,Eigi er mér með öllu ókunnugt um farir hans og mun hann til bjargráða borinn og máttu taka hann í félag þitt og sé hann Nýr stór! góctur smávinaill Smávindill í réttri stærd, fullkominn smávindill, fram- leiddur úr gædatóbaki. DANISH GOLF, nýr, stór! Smávindilljsem ánægja eradkynnast.DANISHGOLF er framleiddur af stærstu tóbaksverksmidju Skandina- viu, og hefir í mörg ár verid hinn leidandi danski smávindill. Kaupid í dag DAJVISH GOLF í þœgilega 3stk.pakkanum. SCANDINAVIAN TOBACCO COMPANY DENMARK VIKAN-JOLABLAÐ 8»
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104

x

Vikan

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.