Skírnir - 01.01.1917, Blaðsíða 8
TJm launa- og eftirlaunatillög’ur
launanefndarinnar.
Fyrirlestur haldinn i Stúdentafélaginu 30. Nóvember 1916.
Þær voru nýkomnar út, stóru bækurnar, sem biskup-
4nn sá eftir pappírnum í. Eg hafði blaðað nokkuð í stærri
bókinni og runnið eitthvað í skap. Þá, í einum af þeim
•svifunum, heimsótti formaður Stúdentafélagsins mig og bað
mig að hefja umræður í félaginu um álit launanefndar-
innar, og hann mun hafa farið frá mér með von um ein-
hverja úrlausn. Nýi formaðurinn hermdi ádráttinn upp á
mig. Því stend eg hér og beiðist áheyrnar um stund.
Aukaþingið 1914 samþykti til fullnaðar stjórnarskrár-
breytingu, sem hefir það meðal annars í för með sér að
ákveða má með venjulegum lögum, að embættismenn fái
ekki eftirlaun framvegis. Þingið hefir sennilega búist við
því, að ekki liði á löngu, áður en afnámi eftirlauna yrði
hreyft á þingi, úr því að eftirlaunaréttur embættismanna
var feldur úr stjórnarskránni, en talið viðsjárvert að
hrapað yrði að úrslitunum rannsóknarlaust, enda ákvað
þingið að setja skyldi milliþinganefnd og ætlaði henni:
» a ð íhuga rækilega óskir þjóðarinnar um afnám lög-
ákveðinna eftirlauna«,
» a ð rannsaka launakjör embættismanna landssjóðs
og sérstaklega koma fram með tillögur til þeirr-
ar skipunar á þeim, er nauðsynleg og sanngjörn
virðist í sambandi við afnám eftirlauna«.
Jafnframt ætlaði þingið nefndinni að rannsaka það, hvort
l