Skírnir - 01.01.1917, Blaðsíða 74

Skirnir]
Frú Teresa Penn.
67
Menn fæddust og dóu, og fluttust yfir um til hinna víðáttu-
miklu veiðistöðva á Ódáinslandi. Og ætt hins h v í t a
manns og Vöndu kóngsdóttur varð hæði stór og göfug.
Og þar með er sagan á enda.
»Trúir þú sögunni?« sagði eg við Teresu.
»Hví skyldi eg ekki trúa henni, fyrst þ i ð trúið sög-
unni um fund Vínlands og um manninn, sem sendi gull-
hringinn og sverðið til íslands,« sagði Teresa; »enda finst
mér sagan ekkert ótrúleg; og mér finst eg líka hál&part-
inn finna það í blóði mínu og beinum, að eg sé af nor-
rænu bergi brotin«.
»Eg held bara að þú sért íslenzk«, sagði konan min.
Nú er Teresa komin norður til Alaska. Hún fór
þangað nýlega með manni sínum, og á heima í Juneau.
Við höfum fengið bréf frá henni. Segir hún að sér líði
vel að mörgu leyti, en að sér leiðist þó allmikið með köfl-
um. Biður hún okkur að senda sér íslenzk blöð og bæk-
ur, og þar á meðal kvæðið »Lilju«, eftir Eystein múnk
Ásgrímsson. Og höfum við reynt að verða við bón henn-
ar. — Við höfum saknað hennar mjög mikið og munum
jafnan minnast hennar með innilegu þakklæti og vin-
arhug.
26. okt. 1915.